คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.อ. ม. 212

ไนคดีที่โจทฟ้องขอไห้ลงโทสและเพิ่มโทสจำเลย ไนข้อเพิ่มโทสจำเลยไห้การรับ ไนขั้นที่จำเลยอุธรน์และจำเลยมิได้ยกเหตุขึ้นโต้แย้งคัดค้านไนเรื่องข้อเพิ่มโทสดังนี้ ไม่ควนไปถือว่าโทสครั้งก่อนเปนความผิดลหุโทส

ในคดีที่โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษและเพิ่มโทษจำเลย ในข้อเพิ่มโทษจำเลยให้การรับ ในชั้นที่จำเลยอุทธรณ์และจำเลยมิได้ยกเหตุขึ้นโต้แย้งคัดค้านในเรื่องข้อเพิ่มโทษดังนี้ ไม่ควรไปถือว่าโทษครั้งก่อนเป็นความผิดลหุโทษ

ฟ้องว่าพยายามชิงทรัพย์ ได้ความว่าพยายามลักทรัพย์ ไม่เรียกว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง
ศาลชั้นต้นลงโทษฐานพยายามลักทรัพย์ตามมาตรา 293-60 กับฐานทำร้ายสาหัสตามมาตรา 256 รวมกระทงลงโทษจำคุก 2 ปี 6 เดือนโจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษฐานพยายามชิงทรัพย์ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ลงโทษตามมาตรา 294-60 จำคุก 1 ปี 6 เดือนได้

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามมาตรา 251 โจทก์อุทธรณ์ฎีกาขอให้ลงโทษตามมาตรา 250 แต่มิได้อุทธรณ์ฎีกาในเรื่องกำหนดโทษ ถ้าศาลสูงเห็นว่าจำเลยมีผิดตามมาตรา 251 ศาลสูงจะแก้กำหนดโทษจำเลยให้หนักขึ้นไม่ได้

ทำมรณะบัตร์ไปยื่นต่อศาลเพื่อแสดงว่าผู้ถูกประกันตายโดยหวังจะไม่ให้ถูกปรับตามสัญญาประกันต่อศาลนั้นเป็นผิดมาตรา 118 ไม่ใช่ มาตรา 157 เมื่อศาลเดิมว่างบทไม่ถูกต้อง แม้จำเลยอุทธรณ์ฝ่ายเดียว ศาลอุทธรณ์ก็แก้วางบทที่ถูกต้องได้ในเมื่อโจทก์มาตรานั้นมาท้ายฟ้อง

หลอกลวงผู้ปกครองเอาเด็กไปเพื่อหากำไร เด็กเต็มใจไปและผู้ปกครองก็ยินยอมให้เด็กไปเพราะหลงเชื่อคำหลอกลวงดังนี้ เป็นผิดตามมาตรา 275 ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามมาตรา 273 , 274 จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าการกระทำของ จำเลยเป็นผิดตามมาตรา 275 และ โจทก์ก็ฟ้องขอให้ลงโทษตามมาตรา 275 ด้วยดังนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ ลงโทษตามมาตรา 275 ได้ อ้างฎีกา 329/2483

เกลี้ยกล่อมหลอกลวงผู้ปกครองเอาเด็กไปเพื่อหากำไรเด็กเต็มใจไปและผู้ปกครองก็ยินยอมให้เด็กไปเพราะหลงเชื่อคำหลอกลวงดังนี้ เป็นผิดตาม ม. 275 ศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยตามมาตรา 274 จำเลยฝ่ายเดียวฎีกาว่าไม่ผิด ศาลฎีกาเห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นผิด ม. 275 และ โจทก์ ขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 285 ด้วย ดังนี้ ศาลฎีกาพิพากษาแก้ให้ลงโทษตามมาตรา 275 ได้

หลอกลวงผู้ปกครองเอาเด็กไปเพื่อหากำไร เด็กเต็มใจไปและผู้ปกครองก็ยินยอมให้เด็กไปเพราะหลงเชื่อคำหลอกลวงดังนี้ เป็นผิดตามมาตรา 275 ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลย ตาม ม. 273 274 จำเลยอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์เห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นผิดตาม ม. 275 และโจทก์ก็ฟ้องขอให้ลงโทษ ตาม ม. 275 ด้วยดังนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ลงโทษตามมาตรา 275 ได้

ข้าหลวงปรำจังหวัดยักยอกเงินของรัฐบาลอุดหนุนเทศบาลซึ่งอยู่ในความครอบครองของตนนั้นเป็นผิดตามม.131
เขียนข้อความในใบรับลงวันย้อนหลังขึ้นไปผิดจากความจริงแล้วให้ผู้ออกใบรั้บเช็นนั้นผู้เขียนในมีผิดฐานปลอมหนังสือ
ความผิดฐานยักยอกโจทก์ระบุวันที่จำเลยรับเงินไปและวันที่จำเลยยืมเงินมาใช้แม้มิได้ระบุวันเวลาที่จำเลย
ยักยอกก็ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม ในคดีที่จำเลยอุทธรณ์ฝ่ายเดียว ศาลอุทธรณ์จะลงโทษจำเลยในบาทมาตราที่ศาลชั้นต้นไม่ลงโทษนั้นไม่ได้
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาจำคุกจำเลย 2 กระทง กะทง 1 ๆ ไม่เกิน 5 ปี แม้ 2 กะทงรวมกันเกิน 5 ปี ก็ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้

เมื่อจำเลยให้การปฏิเสธชั้นศาล ศาลจะฟังคำรับสารภาพชั้นสอบสวนตามลำพังมาลงโทษจำเลยไม่ได้ คดีที่โจทก์ฎีกาฝ่ายเดียวศาลฎีกามีอำนาจวินิจฉัยข้อเท็จจริง และยกฟ้องโจทก์ได้.