คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: พ.ร.บ.เงินตราในภาวะฉุกเฉิน (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2485 ม. 5

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 754/2487

การริบทรัพย์: สิ่งของใช้หรือมีไว้เพื่อกระทำผิด ไม่ใช่ความผิดเอง

การริบทรัพย์ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 27(1) ซึ่งมีความว่าสิ่งของที่บุคคลใช้หรือมีไว้สำหรับกระทำผิดนั้น หมายถึงใช้กระทำผิดหรือมีไว้เพื่อกระทำผิด ไม่ใช่หมายถึงการใช้หรือการมีไว้นั้นเองเป็นความผิด ซึ่งเป็นเรื่องของมาตรา 28 ในคดีที่จำเลย มีความผิด ตามพระราชบัญญัติเงินตราในภาวะฉุกเฉิน พ.ศ.2485 มาตรา 5นั้น จะริบเงินตราของกลางตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 27(1) ไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 754/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การริบเงินของกลางในความผิด พ.ร.บ.เงินตราฯ: ความแตกต่างระหว่างมาตรา 27(1) และ 28

ไนคดีที่จำเลยมีความผิดตาม พ.ร.บ.เงินตราไนภาวะฉุกเฉิน พ.ส.2485 ม.5 นั้น สาลจะริบเงินเหรียนของกลางตามกดหมายลักสนะอาญา ม.27 (1) ไม่ได้
อ้างดีกาที่ 526/2486
อธิบายความหมายอันต่างกันระหว่างมาตรา 27 (1) กับมาตรา 28.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 679/2487

การครอบครองเหรียญกษาปณ์ไม่ถือเป็นการค้า หากมีไว้ไม่เกินสมควร

จำเลยตั้งร้านค้าขายบุหรี่และเครื่องอุปโภคบริโภคต่างๆ มีสินค้าในร้านประมาณสามพันบาท ได้มีเหรียญกษาปณ์ไว้ในครอบครองรวม 78 บาท 5 สตางค์ ศาลฎีกาเห็นว่า ถือไม่ได้ว่าจำเลยมีไว้เกินสมควรหรือเกินจำเป็นอันจะฟังว่าเป็นผู้ทำการค้าเหรียญกษาปณ์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 679/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การครอบครองเหรียญกษาปณ์เกินสมควรเพื่อใช้ในการค้าขาย ศาลยกฟ้องเนื่องจากจำนวนเงินเหมาะสมกับกิจการ

จำเลยตั้งร้านค้าขายบุหรี่และเครื่องอุปโภคบริโภคต่าง ๆ มีสินค้าไนร้านประมานสามพันบาทได้มีเหรียนกสาปน์ไว้ไนครอบครองรวม 78 บาท 5 สตางค์ สาลดีกาเห็นว่า ถือไม่ได้ว่าจำเลยมีไว้เกินสมควนหรือเกินจำเปนอันจะฟังว่าเปนผู้ทำการค้าเหรียนกสาปน์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 637/2487

การครอบครองเหรียญกษาปณ์เก่าก่อนมีการแก้ไขกฎหมายเงินตรา ไม่ถือว่ามีความผิด

จำเลยเป็นผู้ประกอบการค้ามีเหรียญกษาปณ์ซึ่งมีผู้นำไปซื้อของจากร้านจำเลยก่อนถูกค้น 10 วันเป็นจำนวนเงิน 49บาทเศษแม้ไม่ยอมทอนให้ผู้มาซื้อของและเหตุเกิดก่อนใช้พระราชกำหนดแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติเงินตราในภาวะฉุกเฉินพ.ศ.2484 พ.ศ.2486 ดังนี้ ยังไม่พอลงโทษจำเลย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 624/2487

การครอบครองเหรียญกษาปณ์เพื่อการค้า: เกณฑ์ 'มีไว้ไม่มากเกินสมควรและจำเป็น'

จำเลยเป็นผู้ประกอบการค้าขายข้าวสาร เครื่องกระป๋องและของเบ็ดเตล็ดบางวันขายของได้สตางค์ 10 บาทกว่ามีเหรียญกษาปณ์ชนิดสตางค์ห้าและสตางค์สิบรวมราคา 53 บาทและเหตุเกิดก่อนประกาศใช้พระราชกำหนดแก้ไขเพิ่มเติม พระราชบัญญัติเงินตราในภาวะฉุกเฉิน พ.ศ.2484 พ.ศ.2486 ศาลฎีกาฟังว่าจำเลยมีไว้ไม่มากเกินสมควรและจำเป็นอันจะถือว่ามีไว้เพื่อการค้า

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 280/2487

การค้าเหรียญกษาปณ์และการมีเจตนาค้า

จำเลยตั้งร้านค้าขายมีสินค้าราคาประมาณ 2,000 บาท และเป็นผู้ออกอาชญาบัตรค่าสุกรมีเหรียญกษาปณ์ไว้ในครอบครองเป็นเงิน 162 บาทดังนี้ ไม่เป็นการเกินสมควร ฯลฯ อันจะถือว่าเป็นการค้า
จำเลยมีสตางค์แต่ไม่ทอนให้ลูกค้ายังถือไม่ได้ว่าจำเลยมีเจตนาค้าเหรียญกษาปณ์
เหตุเกิดก่อนวันใช้พระราชกำหนดแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติเงินตราในภาวะฉุกเฉินลงวันที่30 เมษายน 2486 จะนำพระราชกำหนดนั้นมาบังคับไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 272/2487

การค้าทั่วไปและการมีเงินสดไม่เกินสมควร ไม่ถือเป็นความผิด

จำเลยทำการค้า มีการรับซื้อข้าวเปลือกจากราษฎรเป็นรายย่อยค้าไม้ต่างๆ และค้าของเบ็ดเตล็ดมีสตางค์ไว้ในครอบครอง 80 บาท 70 สตางค์ ถือไม่ได้ว่าจำเลยค้าสตางค์และมีไว้เกินสมควรสำหรับปกติธุระ ไม่มีความผิด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 119/2487 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ค้าเหรียญกษาปณ์มูลค่าต่ำกว่าเกณฑ์ ไม่ถือว่ามีความผิด

จำเลยเปนผู้ประกอบการค้าขายเหรียนกสาปน์เปนเงิน 80 บาท 90 สตางค์ แต่เปนชนิดราคา 20 สตางค์จะต่ำกว่าเพียง 26 บาท 90 สตางค์ ไม่มีความผิด และไม่ถือว่าค้าเหรียนกสาปน์
อ้างดีกาที่ 782/2486.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 119/2487

การค้าเหรียญกษาปณ์: ไม่ถือว่าค้าหากมีมูลค่าต่ำกว่าที่กำหนด

จำเลยเป็นผู้ประกอบการค้าขายมีเหรียญกษาปณ์เป็นเงิน 80บาท 90 สตางค์ แต่เป็นชนิดราคา 20 สตางค์และต่ำกว่าเพียง 26 บาท 90 สตางค์ไม่มีความผิด และไม่ถือว่าค้าเหรียญกษาปณ์. อ้างฎีกาที่ 782/2486

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย พ.ร.บ.เงินตราในภาวะฉุกเฉิน (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2485 ม. 5