คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
กฎหมายลักษณะอาญา ม. 256 (6)

ถูกขว้างด้วยตะบองที่โหนกแก้มแผลเป็นกว้างครึ่งเซ็นติเมตร ยาว 4 เซ็นติเมตร ศาลชั้นต้นบันทึกบาดแผลไว้ว่า ให้ผู้ถูกทำร้ายอยู่ห่าง 2 วาก็เห็นแผลเป็นได้ชัด ศาลพิเคราะห์แล้วเป็นบาดแผลเสียโฉม ดังนี้เมื่อตามสำนวนไม่ปรากฏเป็นอย่างอื่น ก็ต้องถือว่าบาดแผลเสียโฉมติดตัวอันเป็นบาดแผลสาหัส

ถูกขว้างด้วยตะบอกที่โหนกแก้มแผลเป็น กว้างครึ่งเซนติเมตร ยาว 4 เซนติเมตร ศาลชั้นต้นบันทึกบาดแผลไว้ว่า ให้ผู้ถูกทำร้ายอยู่ห่าง 2 วา ก็เห็นแผลเป็นได้ชัด ศาลพิเคราะห์แล้วเปนบาดแผลเสียโฉม ดังนี้ เมื่อตามสำนวนไม่ปรากฏเป็นอย่างอื่น ก็ต้องถือว่าบาดแผลเสียโฉมติดตัวอันเป็นบาดแผลสาหัส

แผลเป็นที่แก้มยาว 5 ซม. กว้างเท่าก้านไม้ขีดไฟ พยานว่าอยู่ห่าง 5.70 เมตร เห็นได้ชัด แต่ไม่ปรากฏว่าแผลนูนหรือไม่ดังนี้ ยังไม่พอที่จะถือว่าถึงรูปหน้าเสียโฉม

แผลเปนที่แก้มยาว 5 ซม. กว้างเท่าก้านไม้ขีดไฟ พยานว่าหยู่ห่าง 5.70 เมตร เห็นได้ชัด แต่ไม่ปรากตว่าแผลนูนหรือไม่ดังนี้ ยังไม่พอที่จะถือว่าถึงรูปหน้าเสียโฉม