คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 295

เข้าไปในอาณาเขตต์บ้านเขาแล้วขึ้นไปบนเฉลียงชั้นล่างของตึก และเอาชะแลงงัดประตูอยู่ราว 5 นาที แต่บานประตูไม่เปิด พอดีตำรวจมาจับกุม จำเลยจึงหนีไปดังนี้ ต้องมีความผิดฐานพยายามลักทรัพย์บุกรุก และทำให้เสียทรัพย์ซึ่งต้องลงอาญาฐานพยายามลักทรัพย์อันเป็นบทหนัก
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ลงโทษจำคุกจำเลย 4 คน ๆ ละ 4 ปี เพิ่มโทษจำเลย 2 คนกึ่งหนึ่งเป็นโทษ 6 ปี ดังนี้ จำเลยที่มิได้ถูกเพิ่มโทษฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้

คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำคุกจำเลย 4 ปี เพิ่มโทษอีก 1 ใน 3 เป็นโทษ 5 ปี 3 เดือนนั้นจำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงได้

เอาไม้ทำบันไดพาดหน้าต่างข้างนอกแล้วปีนขึ้นไปที่หน้าต่างเอาสว่านเริ่มเจาะเพื่อจะถอดกลอน แต่ในทันใดนั้นตำรวจมาพบเข้า จึงหนีไปดังนี้มีผิดฐานพยายามลักทรัพย์ในเคหะสถาน อ้างฎีกาที่ 903/2480

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม.294 จำคุก 1 ปี 4 เดือน ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษตาม ม.295 จำคุก 2 ปี 8 เดือน ดังนี้เป็นแก้น้อย ฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้

ชายคน ๆ หนึ่งถือมีดดาบขึ้นไปบนบ้านของเขาแล้วค้นเก็บทรัพย์ไปต่อหน้าเจ้าของบ้านเช่นนี้ต้องมีผิดฐานปล้นทรัพย์ตามนัยฎีกา ที่ 187/2480

มีสว่านขึ้นไปหน้าบันไดเรือนเจ้าทรัพย์ในเวลาค่ำคือเตรียมลงมือหาที่เจาะอยู่กลอนประตู ก็พอดีถูกเจ้าพนักงานจับได้ดังนี้ มีผิดฐานพยายามลักทรัพย์

ยกฟ้อง

ยกฟ้อง

คำของพะยานผู้เชี่ยวชาญนั้นศาลไม่จำต้องรับฟังเสมอไป ต้องแล้วแต่คุณสมบัติความรู้ความชำนาญประกอบฉับความหนักเบาแห่งความเห็นที่ยืนยัน

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีผิด 2 กะทง ให้จำคุกจำเลย 5 ปีตาม ม.+95 ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่าจำเลยมีผิดกะทงเดียวให้จำคุก 1 ปีตาม ม.321 ดังนี้เป็นแก้มาก ฎีกาข้อเท็จจริงได้+