คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ฝิ่น พ.ศ.2472 ม. 57

จำเลยได้รับอนุญาตตั้งร้านจำหน่ายฝิ่นรัฐบาล แล้วมีฝิ่นขาดจำนวนตามบัญชี แม้จำเลยจะแก้ว่าความจริงฝิ่นมิได้ขาดจำนวนเพราะจำเลยได้ลงบัญชีภาษาจีนไว้และเสมียนป่วยจึงมิได้ลงบัญชีภาษาไทยแบบ 1/15 ที่เจ้าพนักงานกำหนดนั้น ก็ไม่เป็นเหตุที่จะทำให้จำเลยพ้นผิดได้ เพราะจำเลยได้งดเว้นไม่ลงบัญชีตั้ง 2 เดือนเศษ

ลูกจ้างร้านฝิ่นรับฝากฝิ่นจากผู้อื่น เมื่อนายจ้างไม่อยู่นั้นถือว่าไม่ใช่กิจธุระ ในฐานะเป็นผู้จัดการของนายจ้างผู้ได้รับอนุญาตจำหน่ายฝิ่น จึงเป็นการนอกขอบเขตแห่งการงานนายจ้างจึงไม่มีความผิดฐานมีฝิ่นเกินบัญชี