คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขัน พ.ศ.2489

เช่าทำโรงแรมนั้นเป็นการใช้ประกอบธุระกิจ ไม่ใช่เพื่อใช้เป็นที่อยู่อาศัย จึงไม่อยู่ในความคุ้มครองตาม พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขัน

เช่าทำโรงแรมนั้นเป็นการใช้ประกอบธุระกิจ ไม่ใช่เพื่อใช้เป็นที่อยู่อาศัย จึงไม่อยู่ในความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขัน

แม้ฝ่ายผู้เช่าจะฟ้องขอให้เพิกถอนการโอนระหว่างเจ้าของทรัพย์ที่เช่ากับเจ้าของเดิมอยู่ เจ้าทรัพย์ก็ฟ้องขับไล่ผู้เช่าได้
เช่าห้องเพื่อทำการค้าเป็นส่วนใหญ่ย่อมไม่รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขัน

ในคำสั่งให้การกล่าวว่าอยู่โดยอาศัยและเสียค่าอาศัยเป็นรายเดือนนั้นแสดงว่าเป็นเรื่องเช่าไม่ใช่เรื่องอาศัย

โรงเรือนที่ให้บุตร์อาศัยนั้นไม่มีข้อยกเว้น ไม่ต้องเสียภาษีโรงเรือนและที่ดิน
โรงเรือนอยู่เองแต่ทำการค้านั้น ต้องเสียภาษีโรงเรือนแลที่ดิน
การประเมินภาษีโรงร้านนั้นไม่จำเป็นถือตามค่ารายปีปีก่อน ๆ เสมอไป เจ้าพนักงานอาจประเมินสูงขึ้นได้
พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขันเกี่ยวกับห้ามผู้ให้เช่า มิให้ขึ้นค่าเช่าตามลำพังไม่เกี่ยวกับการประเมินภาษีโรงร้าน

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยขออาศัยในห้องที่โจทก์เช่ามาและเสียค่าเช่าให้แก่เจ้าของแล้วไม่ยอมคืน และแถลงว่าจำเลยเสียค่าเช่าที่โจทก์ค้างด้วย ฝ่ายจำเลยต่อสูว่าโจทก์โอนให้ ดังนี้ยังไม่พอถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้องและกรณีเช่นนี้ยังไม่พอถือว่าอยู่ในความควบคุมตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขัน

พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าทั้ง 3 ฉะบับควบคุมการเช่าเคหะเพื่อใช้เป็นที่อยู่อาศัยเป็นใหญ่ หากเช่าเพื่อประกอบธุระกิจการค้าหรืออุตสาหะกรรมเป็นใหญ่และใช้เป็นที่อยู่ด้วยเป็นส่วนอุปกรณ์แล้ว ไม่อยู่ในความควบคุม
การที่จะรู้ว่าการเช่ารายใดอยู่ในความควบคุมหรือไม่ ต้องพิเคราะห์วัตถุที่ประสงค์ของการเช่าเป็นราย ๆ ไป
การขนของเข้าไปไว้ใต้ถุนทรัพย์ที่เช่าและเข้าไปนอนเฝ้าภายหลังที่สัญญาเช่าสิ้นอายุ และบอกเลิกสัญญาเช่าแล้วนั้น เป็นการใช้สิทธิ์โดยสุจริตไม่มีผิดฐานบุกรุก