คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขัน (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2488

การเช่าที่ถูกบอกเลิกโดยถูกต้องก่อนใช้พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ 2489 นั้น ย่อมไม่ได้รับความคุ้มครองจากพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ 2489 เพราะสัญญาเช่าได้สิ้นสุดลงก่อนแล้ว และพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า 2489ก็ไม่มีบทบัญญัติให้ย้อนหลังไปคุ้มครองถึงการเช่าที่ถูกบอกเลิกไปก่อนแล้วด้วย
เมื่อสัญญาเช่าระงับลงตาม พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า2488 และไม่ได้รับความคุ้มครองตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ 2489 แล้ว แม้ต่อมาในระหว่างพิจารณาของศาล แม้จะมีพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติม 2490 ออกมาเป็นประโยชน์แก่จำเลยผู้เช่าจำเลยก็ไม่ได้รับความคุ้มครองเพราะพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าปี 2490 แก้ไขเฉพาะกฎหมายปี 2489 เท่านั้น

การเช่าที่ถูกบอกเลิกโดยถูกต้องก่อนใช้ พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าฯ 2489 นั้น ย่อมไม่ได้รับความคุ้มครองจาก พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าฯ 2489 เพราะสัญญาเช่าได้สิ้นสุดลงก่อนแล้ว และ พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า 2489 ก็ไม่มีบทบัญญัติให้ย้อนหลังไปคุ้มครองถึงการเช่าที่ถูกบอกเลิกไปก่อนแล้วด้วย.
เมื่อสัญญาเช่าระงับลงตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า 2488 และไม่ได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าฯ 2489 แล้ว แม้ต่อมาในระหว่างพิจารณาของศาลแม้จะมี พ.ร.บ.แก้ไขเพิ่มเติม 2490 ออกมาเป็นประโยชน์แก่จำเลยผู้เช่าจำเลยก็ไม่ได้รับความคุ้มครองเพราะ พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าปี 2490 แก้ไขฉะเพาะกฎหมาย ปี 2489 เท่านั้น

สัญญาเช่าที่เลิกสัญญากันโดยชอบก่อนมี พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า 2489 ใช้บังคับนั้น จะนำ พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า 2489,2490 ไปบังคับไม่ได้

ศาลย่อมใช้ พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขัน 2490บังคับแก่คดีที่ค้างพิจารณาอยู่ในชั้นศาลฎีกา
การเช่าเพื่อประกอบการค้านั้นเมื่อปรากฏว่าผู้เช่าใช้เป็นที่อยู่อาศัยด้วย ก็เข้าอยู่ในความควบคุมของ พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า 2490
ผู้เช่าเอาไปให้เช่าช่วงโดยไม่ได้รับความยินยอมของผู้ให้เช่า ผู้ให้เช่าย่อมฟ้องขับไล่ได้

สัญญาเช่าระบุว่า ให้เช่ากันตลอดไป แต่มิได้จดทะเบียนการเช่านั้นแม้จะถือว่าเช่ากันเกินสามปี ก็สมบูรณ์เพียง 3 ปี
เช่าเพื่อประกอบการค้า ไม่เข้าอยู่ในความคุ้มครองของพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขัน