คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.การบัญชี พ.ศ.2482 ม. 6

ข้อ 31 แห่งประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 285 ลงวันที่ 24 พฤศจิกายนพ.ศ. 2515 ระบุโยงไปให้ใช้พระราชบัญญัติการบัญชี พุทธศักราช 2482 บังคับในกรณีที่ยังไม่มีประกาศของรัฐมนตรีกำหนดธุรกิจที่ต้องขัดทำบัญชี ออกตามข้อ 5 ของประกาศคณะปฏิวัติดังกล่าวใช้บังคับ ซึ่งพระราชบัญญัติการบัญชีฯมาตรา 6 แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติการบัญชี (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2496มาตรา 3 ก็บัญญัติให้รัฐมนตรีประกาศในราชกิจจานุเบกษาว่า กิจการประเภทใดในท้องที่ ใดที่จะต้องทำบัญชีขึ้น หาใช่ว่าบุคคลผู้ประกอบกิจการทุกประเภทจะต้องจัดทำบัญชีไม่ เหตุนี้ เมื่อฟ้องโจทก์ไม่ได้บรรยายว่ารัฐมนตรีผู้มีอำนาจหน้าที่ได้ออกประกาศในราชกิจจานุเบกษา กำหนดให้มีการจัดทำบัญชีสำหรับการประกอบกิจการในประเภทที่โจทก์ฟ้องให้เป็นการถูกต้องตามข้อ 31 แห่งประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 285 ประกอบด้วยพระราชบัญญัติการบัญชีฯดังกล่าวแล้ว ฟ้องโจทก์จึงขาดความสำคัญซึ่งเป็นองค์ประกอบความผิดตามกฎหมาย ไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5)เป็นฟ้องที่ไม่สมบูรณ์ ลงโทษจำเลยไม่ได้ แม้จำเลยจะให้การรับสารภาพ

ผู้ประกอบกิจการค้าซึ่งต้องเสียภาษีโรงค้ามิใช่เฉพาะป้ายไม่ทำบัญชีตามที่รัฐมนตรีประกาศนั้นหากประกอบกิจการค้ามาก่อนรัฐมนตรีประกาศไม่มีบทมาตราใน พระราชบัญญัติการบัญชีบัญญัติว่า เป็นความผิด
การไม่ทำบัญชีเสียเลยนั้น ไม่ถือว่าเป็นการละเว้นลงรายการตามมาตรา 19

ผู้ประกอบกิจการค้าซึ่งต้องเสียภาษีโรงค้ามิใช่ฉะเพาะป้าย ไม่ทำบัญชีตามที่รัฐมนตรีประกาศนั้นหากประกอบกิจการค้ามาก่อนรัฐมนตรีประกาศ ไม่มีบทมาตราใน พ.ร.บ. การบัญชีบัญญัติว่า เป็นความผิด
การไม่ทำบัญชีเสียเลยนั้นไม่ถือว่าเป็นการละเว้นลงรายการตามมาตรา 19