คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ชำนาญเนติศาสตร์

จำเลยต่อยหมายถูกบริเวณหน้าตาผู้เสียหาย เป็นผลให้ตาบอด เช่นนี้ จำเลยย่อมมีผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 297 (1)

เหตุที่จำเลยกับพวกร่วมกันทำร้ายผู้เสียหาย ซึ่งโดยสารมาในเรือเพราะผู้เสียหายได้ถามนายท้ายเรือว่า พวกจำเลยนี้จะไปไหนกัน จำเลยกับพวกคงโกรธเพราะฤทธิ์สุราผสมด้วย จึงสมคบร่วมกันคิดทำร้ายขณะผู้เสียหายไม่ทันรู้ตัว โดยพวกของจำเลยลุกไปนั่งคุมเชิงผู้เสียหายอยู่ข้างหลังก่อน พอเรือแวะจะส่งนักเรียน จำเลยก็แหวกนักเรียนตรงเข้าไปทำร้ายผู้เสียหาย พวกของจำเลยก็เข้าช่วยใช้มีดปลายแหลมยาวคืบกว่าแทงผู้เสียหายซ้ำ 2 ที ถูกที่สำคัญลึกถึงตับและปอด ซึ่งอาจทำให้ตายได้ จนผู้เสียหายล้มลง ก็จะแทงซ้ำอีก แต่มีคนกันไว้ จำเลยกับพวกจึงพากันหลบหนีไปเช่นนี้แสดงให้เห็นว่า มีเจตนาฆ่าให้ตายเมื่อแพทย์ทำการผ่าตัดรักษาไว้ได้ทันท่วงทีจำเลยก็ย่อมต้องมีความผิดฐานพยายามฆ่าคน

เหตุที่จำเลยกับพวกร่วมกันทำร้ายผู้เสียหาย ซึ่งโดยสารมาในเรือ เพราะผู้เสียหายได้ถามนายท้ายเรือว่า พวกจำเลยนี้จะไปไหนกัน จำเลยกับพวกคงโกรธเพราะฤทธิ์สุราผสมด้วย จึงสมคบร่วมกันคิดทำร้ายขณะผู้เสียหายไม่ทันรู้ตัว โดยพวกของจำเลยลุกไปนั่งคุมเชิงผู้เสียหายอยู่ข้างหลังก่อน พอเรือแวะจะส่งนักเรียน จำเลยก็แหวกนักเรียนตรงเข้าไปทำร้ายผู้เสียหาย พวกของจำเลยก็เข้าช่วยใช้มีดปลายแหลมยาวคืบกว่าแทงผู้เสียหายซ้ำ 2 ที ถูกที่สำคัญลึกถึงตับและปอด ซึ่งอาจทำให้ตายได้ จนผู้เสียหายล้มลง ก็จะแทงซ้ำอีกแต่มีคนกันไว้ จำเลยกับพวกจึงพากันหลบหนีไปเช่นนี้ แสดงให้เห็นว่า มีเจตนาฆ่าให้ตายเมื่อแพทย์ทำการผ่าตัดรักษาไว้ได้ทันท่วงที ่จำเลยก็ย่อมต้องมีความผิดฐานพยายาม ฆ่าคน

ศาลชั้นต้นได้เรียกนายตำรวจผู้หนึ่งมาเป็นพยานของศาลเพราะปรากฏตามหลักฐานของโจทก์ที่เกี่ยวโยงมาถึงนายตำรวจผู้นั้น ก็เฉพาะเหตุที่นายตำรวจผู้นั้นไปร่วมอยู่กับเจ้าหน้าที่ตำรวจอื่นในขณะที่กำลังจับกุมจำเลย โจทก์ก็ได้สืบเจ้าหน้าที่ตำรวจประกอบกับบันทึกการจับกุมไว้แล้วการที่สืบนายตำรวจเป็นพยานของศาลจึงมิใช่ลักษณะที่จะเพิ่มเติมคำพยานโจทก์เพื่อลงโทษจำเลย เป็นลักษณะที่ให้ความยุติธรรมแก่จำเลยจึงเป็นการชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 228

ศาลชั้นต้นได้เรียกนายตำรวจผู้หนึ่งมาเป็นพยานของศาล เพราะปรากฏตามหลักฐานของโจทก์ที่เกี่ยวโยงมาถึงนายตำรวจผู้นั้น ก็เฉพาะเหตุที่นายตำรวจผู้นั้นไปร่วมอยู่กับเจ้าหน้าที่ตำรวจอื่นในขณะที่กำลังจับกุมจำเลย โจทก์ก็ได้สืบเจ้าหน้าที่ตำรวจประกอบกับบันทึกการจับกุมไว้แล้ว การที่สืบนายตำรวจเป็นพยานของศาลจึงมิใช่ลักษณะที่จะเพิ่มเติมคำพยานโจทก์เพื่อลงโทษจำเลย จึงเป็นการชอบด้วยประมวลวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 228

พวกของจำเลยได้เอาขวานตีศีรษะน้องชายผู้เสียหาย ผู้เสียหายและน้องชายไล่ตามพวกของจำเลย ๆ เอาปืนยิงถูกขาน้องชายผู้เสียหาย พอผู้เสียหายจะเข้าแย่งปืนจากพวกของจำเลย จำเลยใช้มีดปลายแหลมยาว 1 คืบ แทงถูกหน้าอกผู้เสียหาย มีบาดแผลที่หน้าอกขวาใต้กระดูกไหปลาร้า 5 เซนติเมตร กว้าง 1 1/2 เซนติเมตร ยาว 3 1/2 เซนติเมตร ลึกชอนผิวหนังไปทางรักแร้ขวา 13 เซนติเมตร แสดงว่าแทงโดยแรงจนสุดหรือเกือบสุดมีดการที่ผู้เสียหายไม่ถึงตาย อาจเป็นเพราะคมมีดไม่ได้ปักลงไปในส่วนลึกของร่างกายก็เป็นได้ การกระทำของจำเลยมีความผิดฐานพยายามฆ่าคน

พวกของจำเลยได้เอาขวานตีศีรษะน้องชายผู้เสียหาย ผู้เสียหายและน้องชายไล่ตามพวกของจำเลย จำเลยเอาปืนยิงถูกขาน้องชายผู้เสียหาย พอผู้เสียหายจะเข้าแย่งปืนจากพวกของจำเลย จำเลยใช้มีดปลายแหลมยาว 1 คืบ แทงถูกหน้าอกผู้เสียหาย มีบาดแผลที่หน้าอกขวาใต้กระดูกไหปลาร้า 5 เซนติเมตร กว้าง 11/2 เซนติเมตร ยาว 31/2 เซนติเมตร ลึกชอนผิวหนังไปทางรักแร้ขวา 13 เซนติเมตร แสดงว่าแทงโดยแรงจนสุดหรือเกือบสุดมีด การที่ผู้เสียหายไม่ถึงตาย อาจเป็นเพราะคมมีดไม่ได้ปักลงไปในส่วนลึกของร่างกายก็เป็นได้การกระทำของจำเลยมีความผิดฐานพยายามฆ่าคน

การที่จำเลยใช้มีดปลายแหลมยาวทั้งด้ามและตัวคืบเศษ แทงผู้ตายที่ใต้ชายโครงซ้ายอันเป็นส่วนสำคัญของร่างกาย ย่อมจะเล็งเห็นผลแห่งการกระทำนั้นได้ และผู้ตายก็ได้ตายเพราะบาดแผลที่จำเลยกระทำนี้ จำเลยจึงต้องมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา

การที่จำเลยใช้มีดปลายแหลมยาวทั้งด้ามและตัวคืบเศษแทงผู้ตายที่ใต้ชายโครงซ้ายอันเป็นส่วนสำคัญของร่างกาย ย่อมจะเล็งเห็นผลแห่งการกระทำนั้นได้ และผู้ตายก็ได้ตายเพราะบาดแผลที่จำเลยกระทำนี้ จำเลยจึงต้องมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา

ผู้เสียหายกับปู่ แม่ และน้าสาวนั่งดูเขาเล่นตรุษกันที่ปากตรอกบ้านจำเลย กับพวกเข้ามาที่ตัวผู้เสียหาย จำเลยคว้าแขนผู้เสียหายซึ่งนั่งอยู่ดึงลากไปเลยถูกไถลากไปกับพื้นดิน พวกจำเลยเข้ากั้นไม่ให้แม่และน้าสาวช่วย แม่ผู้เสียหายเข้ากอดตัวผู้เสียหายไว้และต่างร้องเอะอะกันขึ้น จำเลยปล่อยผู้เสียหายแล้วยังกลับมาลากอีก แม่ผู้เสียหายก็เข้ากอดไว้จนผู้เสียหายหลุดจากมือจำเลย จำเลยฉุดผู้เสียหายไถดินไปสัก 2 วา แล้วผู้เสียหายกับพวกก็พากันหนีเข้าบ้านไป การกระทำของจำเลยเป็นความผิดฐานฉุดคร่าสำเร็จแล้ว ไม่ใช่เพียงฐานพยายาม (อ้างฎีกาที่ 982/2482 จำเลยฉุดคร่าผู้เสียหายไป 1 วา ผู้เสียหายสบัดหลุดไปเกาะเอวนางเพียร เป็นเรื่องฉุดคร่าสำเร็จแล้ว ไม่ใช่พยายาม)
ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลย 4 เดือน แต่ให้รอการลงโทษไว้ ศาลอุทธรณ์แก้เป็นจำคุก 3 เดือน และไม่รอการลงโทษ เช่นนี้ แม้จะเป็นการแก้ไขมากก็ตามแต่ศาลอุทธรณ์ก็ยังคงลงโทษจำคุกไม่เกิน 1 ปี ต้องห้ามมิให้คู่ความฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง