คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
กฎหมายลักษณะอาญา ม. 27.

จำเลยครอบครองกระบือของผู้อื่นไว้ และไม่ได้แจ้งปริมาณและสถานที่กักขังต่ออำเภอโดยเจ้าของกระบือมิได้รู้เห็นด้วยนั้น จะริบกระบือของกลางไม่ได้
(อ้างฎีกาที่ 379/2490)

จำเลยได้จ้างรถยนตร์บันทุกข้าวสารออกนอกเขตต์ห้ามขนย้ายข้าวโดยไม่ได้รับอนุญาต เมื่อปรากฎว่าเจ้าของรถยนตร์ ไม่มีส่วนรู้เห็นในการกระทำผิดแล้ว ก็ต้องคืนรถยนตร์ให้แก่เจ้าของรถยนตร์ไป
จำเลยจ้างรถยนตร์บันทุกข้าวสารออกนอกเขตต์ห้ามขนย้ายข้าว โดยเจ้าของรถได้ถามจำเลยว่ามีใบอนุญาตไหม จำเลยว่ามีแล้ว เจ้าของรถจึงรับจ้างบันทุกไป ดั่งนี้ ฟังได้ว่า เจ้าของรถมิได้กระทำผิดร่วมกับจำเลย.

จำเลยต้องโทษฐานไม่แจ้งปริมาณและสถานที่เก็บโค เมื่อปรากฎว่า โคของกลางไม่ใช่ของจำเลย ๆ เป็นแต่เพียงผู้รับฝากโคไว้ เจ้าของโคไม่ใช่ผู้กระทำผิด โคของกลางก็ไม่ใช่ของควรริบ.
(อ้างฎีกา 379/2490)

จำเลยมีข้าวสาร 180 กิโลกรัม โดยไม่แจ้งปริมาณข้าวสารทั้งหมดเป็นจำนวนที่ต้องแจ้งปริมาณและสถานที่เก็บ เมื่อจำเลยไม่แจ้ง ก็ต้องเป็นความผิดทั้งหมด ต้องริบข้าวสารทั้งหมด จะแยกเป็นส่วนไม่ได้.

ในคดีหาว่าทำการหั่นใบยาพันธ์เวอรยิเนียรเป็นยาเส้นโดยไม่ได้รับอนุญาต การหั่นใบยาไม่ใช่เป็นเรื่องห้ามขาดเป็นแต่เพียงต้องขออนุญาต ทำนองเดียวกับปรุงยาโดยไม่ได้รับอนุญาต ฉะนั้นเครื่องอุปกรณ์ในการหั่นใบยา ไม่ใช่เป็นสิ่งที่ใช้ในการกระทำผิดตามมาตรา 27 ก.ม.ลักษณะอาญา จึงไม่ใช่ของต้องริบ.

จำเลยมีความผิดฐานซื้อแร่โดยไม่ได้รับอนุญาตและฐานกระทำการเพื่อหลีกเลี่ยงค่าภาคหลวง ดังนี้ แร่ของกลางมิใช่ทรัพย์ที่ได้มาโดยการกระทำผิดกฎหมายแต่อย่างใด กรณีไม่ต้องด้วยมาตรา 27 ก.ม.ลักษณะอาญา จึงริบไม่ได้

แร่ที่จำเลยร่อน, มี และซื้อโดยฝ่าฝืนกฎหมายจะถูกริบหรือไม่นั้น ต้องวินิจฉัยตามกฎหมายว่าด้วยการทำเหมืองแร่ จะนำกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 27 มาใช้หาได้ไม่ กฎหมายเรื่อง การทำเหมืองแร่ ไม่ได้บัญญัติให้ริบ.