คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.ป้องกันการค้ากำไรเกินควร พ.ศ.2490 ม. 29

เนื้อสุกรที่จำเลยผู้กระทำผิดขายเกินราคาควบคุมให้แก่ผู้ซื้อนั้นเป็นของผู้ซื้อ ไม่ใช่ของจำเลยผู้กระทำผิด จะริบมิได้ (อ้างฎีกาที่ 379/2490)

ิเงินราคาขายสิ่งของที่ขายเกินราคาควบคุมนั้นจะริบไม่ได้
ของกลางที่ศาลล่างริบโดยขัดต่อบทบัญญัติของกฎหมาย แม้จะไม่มีฝ่ายใดฎีกาในข้อนี้ขึ้นมา เมื่อคดีมาสู่ศาลฎีกา ๆ มีอำนาจวินิจฉัยได้

เงินราคาขายสิ่งของที่ขายเกินราคาควบคุมนั้นจะริบไม่ได้
ของกลางที่ศาลล่างริบโดยขัดต่อบทบัญญัติของกฎหมาย แม้จะไม่มีฝ่ายใดฎีกาในข้อนี้ขึ้นมา เมื่อคดีมาสู่ศาลฎีกาศาลฎีกามีอำนาจวินิจฉัยได้

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยจำหน่ายไข่เป็ดจืด โดยมิได้ทำป้ายแสดงราคาไว้ และได้จำหน่ายไข่เป็ดไป 5 ฟอง ซึ่งเกินกว่าราคาควบคุม เจ้าพนักงานจับไข่เป็ดได้ 28,650 ฟอง จำเลยให้การรับสารภาพว่าได้กระทำผิดตามฟ้องทุกประการ และว่าไข่ได้ขายเกินราคาไปจริงเพียง 500ฟอง นอกจากนี้ไม่ใช่เป็นทรัพย์ที่ทำผิดกฎหมายดังนี้ถือว่าจำเลยไม่ได้รับสารภาพตลอดไปถึงคำฟ้องที่ว่า จำเลยไม่ได้ปิดป้ายแสดงราคาจำหน่ายไข่เป็ดทั้ง 28,650 ฟองด้วย จำเลยรับเฉพาะไข่ 500 ฟองเท่านั้น จึงถือว่าไข่นอกจาก 500 ฟองเป็นของเกี่ยวเนื่องกับความผิด ควรริบตามกฎหมายหาได้ไม่

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยจำหน่ายไข่เป็ดจืด โดยมิได้ทำป้ายแสดงราคาไว้ และได้จำหน่ายไข่เป็ดไป 5 ฟอง ซึ่งเกินกว่าราคาควบคุม เจ้าพนักงานจับไข่เป็ดได้ 28650 ฟอง จำเลยให้การรับสารภาพว่าได้กระทำผิดตามฟ้องทุกประการ และว่าไข่ได้ขายเกินราคาไปจริงเพียง 500 ฟอง นอกจากนี้ไม่ใช่เป็นทรัพย์ที่ทำผิดกฎหมายดังนี้ ถือว่าจำเลยไม่ได้รับสารภาพตลอดไปถึงคำฟ้องที่ว่า จำเลยไม่ได้ปิดป้ายแสดงราคาจำหน่ายไข่เป็ดทั้ง 28650 ฟองด้วย จำเลยรับฉะเพาะไข่ 500 ฟองเท่านั้น จึงถือว่าไข่นอกจาก 500 ฟองเป็นของเกี่ยวเนื่องกับความผิด ควรริบตามกฎหมายหาได้ไม่.