คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.พ.พ. ม. 1382

โจทก์เป็นผู้ซื้อที่ดินรายพิพาทโดยโอนทะเบียนซื้อขายกันที่หอทะเบียนได้เสียค่าตอบแทนและโดยสุจริต แม้จำเลยจะอ้างว่าได้ครอบครองมากว่า 10 ปี ก็หาใช้ยันต่อโจทก์ได้ไม่

ที่ดินมีโฉนดแม้จำเลยจะได้ครอบครองโดยปรปักษ์เกิน 10 ปี.ถ้าหากมิได้ไปจดทะเบียนสิทธิตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1299(2). ก็จะยกเป็นข้อต่อสู้บุคคลภายนอกผู้ได้รับโอนมาโดยเสียค่าตอบแทนและโดยสุจริตและได้จดทะเบียนสิทธิโดยสุจริตแล้วหาได้ไม่.

ที่ดินมีโฉนดแม้จำเลยจะได้ครอบครองโดยปรปักสเกิน 10 ปีถ้าหากมิได้ไปจดทเบียนสิทธิตาม ป.พ.พ.ม.1299 (2) ก็จะยกเปนข้อต่อสู้บุคคลพายนอกผู้ได้รับโอนมาโดยเสียค่าตอบแทนและโดยสุจริตและได้จดทเบียนสิทธิโดยสุจริตแล้วหาได้ไม่

จำเลยถือสิทธิเข้าครอบครองในที่รายพิพาทภายหลังที่ฝ่ายโจทก์ได้ร้องขอให้ทางอำเภอออกใบเหยียบย่ำแล้วเช่นนี้. ย่อมถือได้ว่าจำเลยได้ใช้สิทธิโดยไม่สุจริต.

ผู้ขอจับจองที่ดินและมีใบเหยียบย่ำเป็นหลักฐานย่อมมีสิทธิที่จะเข้าครอบครองดีกว่าผู้ที่เข้าครอบครองภายหลังโดยพลการและใช้สิทธิโดยไม่สุจริต. อ้างฎีกาที่ 178/2485. ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 30/2485.

ผู้ขอจับจองที่ดินและมีไบเหยียบย่ำเปนหลักถานย่อมมีสิทธิที่เข้าครอบครองดีกว่าผู้ที่เข้าครอบครองพายหลังโดยพลการและไช้สิทธิโดยไม่สุจริต อ้างดีกาที่ 178/2485

โจทก์เป็นผู้มีชื่อในหน้าโฉนดนั้น เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏว่าโจทก์มิเคยได้เข้ามาเกี่ยวข้องกับที่ดินรายพิพาท. จำเลยและผู้ร้องสอดได้แบ่งครอบครองกันเป็นส่วนเป็นสัดโดยสงบและเปิดเผยเป็นเวลาเกือบ 20 ปี. เช่นนี้โจทก์หามีสิทธิฟ้องขอแบ่งได้ไม่. ตามกฎหมายที่ดินฯ ผู้มีชื่อในหน้าโฉนดถือว่าเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์. ผู้ใดกล่าวอ้างว่าตนเป็นผู้มีกรรมสิทธิ์อันแท้จริง. ต้องนำสืบหักล้างข้อสันนิษฐานนั้น.

ผู้ได้รับโอนที่ดินโดยเสียค่าตอบแทนและโดยสุจริตและได้จดทะเบียนสิทธิแล้ว ย่อมโอนกรรมสิทธิ์ในที่นั้น ให้แก่ผู้อื่นได้. ผู้ครอบครองปรปักษ์จะอ้างกรรมสิทธิ์ยันผู้รับโอนไม่ได้.

ผู้ได้รับโอนที่ดินโดยเสียค่าตอบแทนและโดยสุจริตและได้จดทเบียนสิทธิแล้ว ย่อมโอนกัมสิทธิไนที่นั้น ไห้แก่ผู้อื่นได้ ผู้ครอบครองปรปักส์จะอ้างกัมสิทธิยันผู้รับโอนไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าซื้อที่จำเลยและครอบครองมา 10 ปีเศษ.จำเลยต่อสู้ว่ามิได้ขาย. แต่ได้ตกลงว่าโจทก์ทำนาได้เท่าใดต้องแบ่งครึ่ง. เช่นนี้เป็นหน้าที่จำเลยต้องนำสืบ.