คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
สุนทร วรรณแสง

ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 96 วรรคสอง การคัดค้านการบังคับคดีต้องกระทำก่อนการบังคับคดีได้เสร็จลง แต่ต้องไม่ช้ากว่าแปดวันนับแต่วันทำาการฝ่าฝืนนั้น แม้โจทก์จะอ้างว่าเป็นเจ้าของและผู้ครองครองที่ดินที่มีการบังคับขายทอดตลาดก็ตาม เมื่อโจทก์มิได้ยื่นคำร้องคัดค้านต่อศาลก่อนการบังคับคดีได้เสร็จลง ทั้งไม่เคยใช้สิทธิร้องขัดทรัพย์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 288 ด้วย โจทก์ก็ไม่มีอำนาจฟ้องขอให้เพิกถอนได้

ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 296 วรรคสอง การคัดค้านการบังคับคดีต้องกระทำก่อนการบังคับคดีได้เสร็จลงแต่ต้องไม่ช้ากว่าแปดวันนับแต่ทราบการฝ่าฝืนนั้น แม้โจทก์จะอ้างว่าเป็นเจ้าของและผู้ครอบครองที่ดินที่มีการบังคับขายทอดตลาดก็ตาม เมื่อโจทก์มิได้ยื่นคำร้องคัดค้านต่อศาลก่อนการบังคับคดีได้เสร็จลง ทั้งไม่เคยใช้สิทธิร้องขัดทรัพย์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 288 ด้วย โจทก์ก็ไม่มีอำนาจฟ้องขอให้เพิกถอนได้

ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลย 10 ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำคุกจำเลยเมื่อลดมาตราส่วนโทษกึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 75 แล้วมีกำหนด 2 ปี เป็นการแก้เฉพาะกำหนดโทษ ไม่ได้แก้บท เป็นการแก้น้อยจึงต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218

ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลย 10 ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำคุกจำเลยเมื่อลดมาตราส่วนโทษกึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 75 แล้วมีกำหนด 2 ปี เป็นการแก้เฉพาะกำหนดโดย ไม่ได้แก้บท เป็นการแก้น้อย จึงต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218

ยาเส้นพันธุ์พื้นเมืองผสมกับยาเส้นจากใบยาพันธุ์เวอร์ยิเนียเป็นยาเส้นปรุง
ยาเส้นบรรจุกระป๋องปิดแสตมป์ไปบ้างแล้วแต่ไม่ครบถ้วนเป็นการเตรียมเพื่อนำออกจำหน่าย จึงต้องปิดแสตมป์ให้ครบถ้วน เมื่อไม่ปิดแสตมป์ให้ครบถ้วนมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาสูบ มาตรา 18 ประกอบด้วยมาตรา 48
ความผิดฐานมีแสตมป์ยาสูบที่ใช้แล้วไว้ในครอบครองตามมาตรา 43 นั้น เพียงแต่มีแสตมป์ยาสูบที่ใช้แล้วไว้ในครอบครองเพื่อนำออกใช้ก็เป็นความผิดสำเร็จแล้ว ไม่จำต้องนำแสตมป์ยาสูบที่ใช้แล้วไปใช้อีกเสียก่อนจึงจะเป็นความผิด

ยาเส้นพันธุ์พื้นเมืองผสมกับยาเส้นจากใบยาพันธุ์เวอร์ยีเนียเป็นยาเส้นปรุง
ยาเส้นบรรจุกระป๋องปิดแสตมป์ไปบ้างแล้วแต่ไม่ครบถ้วน เป็นการเตรียมเพื่อนำออกจำหน่าย จึงต้องปิดแสตมปืให้ครบถ้วน เมื่อไม่ปิดแสตมป์ให้ครบถ้วนมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาสูบ มาตรา 18 ประกอบด้วยมาตรา 48
ความผิดฐานมีแสตมป์ยาสูบที่ใช้แล้วไว้ในครอบครองตามมาตรา 43 นั้น เพียงแต่มีแสตมป์ยาสูบที่ใช้แล้วไว้ในครอบครองเพื่อนำออกใช้ก็เป็นความผิดสำเร็จแล้ว ไม่จำต้องนำแสตมป์ยาสูบที่ใช้แล้วไปใช้อีกเสียก่อนจึงจะเป็นความผิด

เมื่อประเด็นของคดีที่โจทก์ถูกฟ้องฐานกระทำผิดต่อพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษอยู่ที่โจทก์ครอบครองเฮโรอีนโดยมิได้รับอนุญาตจริงหรือไม่คำเบิกความของจำเลยผู้จับกุมโจทก์ที่ว่า ไม่เคยรู้จักกับโจทก์ หรือมีสาเหตุโกรธเคืองกับโจทก์และที่ว่า จำเลยทั้งสองไม่เคยจับกุมคุมขังโจทก์ในข้อหามีกัญชา จึงหาเป็นข้อสำคัญในคดีดังกล่าวไม่

การกระทำอันเป็นความผิดตามความในมาตรา 27 แห่งพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ.2469 นั้นมีหลายประการด้วยกันหาใช่จำกัดเฉพาะการนำหรือพาของที่ยังมิได้เสียภาษีหรือที่ยังมิได้ผ่านศุลกากรโดยถูกต้องเท่านั้นไม่จำเลยละเว้นไม่แสดงประเภทพิกัดให้ตรงความเป็นจริงเพื่อหลีกเลี่ยงการเสียภาษีศุลกากรให้น้อยลง การกระทำของจำเลยเข้าลักษณะหลีกเลี่ยงการเสียภาษีศุลกากร หรือหลีกเลี่ยงบทกฎหมายและข้อจำกัดใด ๆ อันเกี่ยวแก่การนำของเข้าโดยเจตนาจะฉ้อค่าภาษีของรัฐบาลตามความในมาตรานี้
สำหรับค่าปรับตามมาตรา 27 นั้น กฎหมายกำหนดให้ปรับเป็นเงินสี่เท่าราคาของซึ่งได้รวมค่าอากรด้วยแล้ว ค่าอากรในที่นี้หมายถึงค่าอากรตามอัตราที่จำเลยต้องชำระโดยไม่คำนึงถึงว่าจำเลยได้ชำระค่าอากรไว้แล้วเพียงไรหรือไม่

การกระทำอันเป็นความผิดตามความในมาตรา 27 แห่งพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469 นั้นมีหลายประการด้วยกัน หาใช่จำกัดเฉพาะการนำหรือพาของที่ยังมิได้เสียภาษีหรือที่ยังมิได้ผ่านศุลกากรโดยถูกต้องเท่านั้นไม่ จำเลยละเว้นไม่แสดงประเภทพิกัดให้ตรงความเป็นจริงเพื่อหลีกเลี่ยงการเสียภาษีศุลกากรให้น้อยลง การกระทำของจำเลยเข้าลักษณะหลีกเลี่ยงการเสียภาษีศุลกากร หรือหลีกเลี่ยงบทกฎหมายและข้อจำกัดใดๆ อันเกี่ยวแก่การนำของเข้าโดยเจตนาจะฉ้อค่าภาษีของรัฐบาลตามความในมาตรานี้
สำหรับค่าปรับตามมาตรา 27 นั้น กฎหมายกำหนดให้ปรับเงินสี่เท่าราคาของซึ่งได้รวมค่าอากรด้วยแล้ว ค่าอากรในที่นี้หมายถึงค่าอากรตามอัตราที่จำเลยต้องชำระโดยไม่คำนึงถึงว่าจำเลยได้ชำระค่าอากรไว้แล้ว เพียงไรหรือไม่

โจทก์เป็นฝ่ายฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ที่วินิจฉัยให้จำเลยชำระค่าเสียหายให้โจทก์เพียง 40,000 บาท ว่าโจทก์ควรได้รับค่าเสียหาย 60,000 บาท ประเด็นในชั้นฎีกาจึงมีว่า ค่าเสียหายที่กำหนดให้ 40,000 บาท ควรเป็น 60,000 บาท หรือไม่เท่านั้นจำเลยจะแก้ฎีกาว่าจำเลยไม่ต้องรับผิดเสียค่าเสียหายให้แก่โจทก์เลยโดยจำเลยมิได้เป็นฝ่ายฎีกาหาได้ไม่