คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
เพียร ศรีอรุณ

การรอการลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 56 ศาลจะต้องกำหนดระยะเวลาที่ศาลรอการลงโทษไว้ แต่ต้องไม่เกิน 5 ปีนับแต่วันที่ศาลพิพากษา
เมื่อโจทก์ฎีกาโดยขอให้ศาลฎีกากำหนดเวลารอการลงโทษไปด้วย ศาลฎีกาย่อมพิพากษาในข้อนี้ได้

แม้จำเลยจะเขียนชื่อจำเลยไว้ที่หัวกระดาษถัดลงมามีข้อความแสดงการยืมเงินรายการแสดงการชำระหนี้หลายครั้งและมีรายการแสดงยอดเงินคงเหลือ แต่ไม่มีลายมือชื่อจำเลยถือไม่ได้ว่าชื่อจำเลยที่เขียนไว้ที่หัวกระดาษเป็นการลงลายมือชื่อเอกสารดังกล่าวจึงมิใช่หลักฐานแห่งการกู้ยืมเป็นหนังสือลงลายมือชื่อผู้ยืมเป็นสำคัญดังที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 653 วรรคแรกโจทก์จะอาศัยเอกสารดังกล่าวฟ้องร้องบังคับให้จำเลยรับผิดใช้เงินยืมหาได้ไม่

สัญญาจะซื้อขายที่ดินกำหนด เวลาการชำระราคาที่ดินไว้แน่นอนแล้ว จะขอนำสืบว่ามีข้อตกลงให้ผ่อนชำระราคาที่ดินนอกเหนือจากที่ระบุไว้ในสัญญาไม่ได้ เพราะเป็นการสืบแก้ไขเปลี่ยนแปลงเอกสาร ต้องห้ามมิให้รับฟังตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 94

สัญญาจะซื้อขายที่ดินกำหนดเวลาการชำระราคาที่ดินไว้แน่นอนแล้ว จะขอนำสืบว่ามีข้อตกลงให้ผ่อนชำระราคาที่ดินนอกเหนือจากที่ระบุไว้ในสัญญาไม่ได้ เพราะเป็นการสืบแก้ไขเปลี่ยนแปลงเอกสาร ต้องห้ามมิให้รับฟังตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 94

โจทก์ครอบครองบ้านของบิดาอยู่ก่อนบิดายกบ้านนั้นให้โจทก์และโอนสิทธิการเช่าที่ดินให้โจทก์ โจทก์ทำสัญญาเช่ากับผู้ให้เช่าที่ดินโจทก์ไม่ประสงค์ให้จำเลยซึ่งอาศัยบิดาอยู่ด้วยเพราะต่อเติมบ้านโดยพลการโจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยได้

เงินค่าหน้าดินที่ผู้เช่าให้แก่ผู้ให้เช่า เพื่อผู้เช่าจะได้เช่าทรัพย์ เป็นส่วนหนึ่งของค่าเช่าเช่นเดียวกับเงินกินเปล่าไม่ทำให้เป็นสัญญาต่างตอบแทนยิ่งกว่าเช่าธรรมดา

ผู้ประกันส่งตัวจำเลยต่อศาลตามกำหนดนัดไม่ได้เพราะจำเลยถูกพนักงานสอบสวนควบคุมตัวอยู่ในคดีอื่นแม้คำร้องขอเลื่อนคดีของผู้ประกันจะอ้างเหตุไม่ตรงกับความจริง อาจจะเป็นเพราะผู้ที่แจ้งนายประกันไม่ทราบความจริงเกี่ยวกับจำเลยก็ได้ จึงยังถือไม่ได้ว่าผู้ประกันผิดสัญญาประกัน

โจทก์ก่อสร้างถนนไม่ตรงตามสัญญา จำเลยไม่รับมอบงานได้โจทก์อ้างว่ากรรมการตรวจงานของจำเลยไม่ทักท้วงไม่ได้ผู้ว่าราชการจังหวัดไม่มีอำนาจตามกฎหมายที่จะสั่งให้สุขาภิบาลจ่ายเงินแก่โจทก์แต่เมื่อสภาพของถนนแข็งแรงพอใช้ได้จำเลยที่ 1 ผู้ว่าจ้างก็ยินยอมจะรับถนนไว้โดยการลดสินจ้างลง ทั้งโจทก์ก็ได้เปิดถนนให้ประชาชนใช้แล้วโดยจำเลยที่ 1 มิได้ทักท้วงแต่ประการใดถือได้ว่าถนนที่โจทก์ก่อสร้างตามสัญญาเป็นประโยชน์แก่จำเลยที่ 1 ผู้ว่าจ้างจำเลยที่ 1 จำต้องรับการก่อสร้างตามสัญญาไว้และใช้สินจ้างตามสมควร

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสั่งจ่ายเช็คพิพาทชำระหนี้ค่าตะปูแก่โจทก์แต่โจทก์นำสืบว่า พ. เป็นผู้เอาเช็คของจำเลยมาชำระหนี้ค่าตะปูที่ พ. ซื้อจากโจทก์ เป็นการนำสืบในรายละเอียดถึงที่มาแห่งเช็คจึงไม่นอกฟ้องนอกประเด็น

จำเลยยืมเงินผู้เสียหาย แล้วออกเช็ครายพิพาทให้ ตกลงกันว่าเมื่อเช็คถึงกำหนดให้ผู้เสียหายไปขึ้นเงินเป็นการชำระหนี้ทั้งที่จำเลยทราบอยู่แล้วว่าไม่มีเงินอยู่ในบัญชีพอที่จะจ่ายเงินตามเช็คถือได้ว่าจำเลยออกเช็คโดยเจตนาที่จะไม่มีการใช้เงินตามเช็คนั้น