คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 244

จำเลยกระทำชำเราเด็กหญิงอายุ 4 ขวบ จนน้ำอสุจิของจำเลยเปื้อนของลับของเด็กหญิง แต่ของลับของจำเลยไม่ได้เข้าไปในช่องคลอดโดยเข้าไปเพียงแต่ปากช่องคลอด และปรากฎตามใบชัณสูตรบาดแผลของแพทย์ว่าบริเวณรอบปากช่องคลอดมีแผลช้ำถลอกเวลาซับมีเลือดออก เยื่อปิดปากช่องคลอดฉีกขาด ไม่พบเชื้ออสุจิเช่นนี้ถือว่าการกระทำของจำเลยฟังได้ว่าเป็นความผิดฐานพยายามข่มขืนกระทำชำเราแล้วไม่ใช่ฐานกระทำอนาจาร

จำเลยกับผู้ถูกทำร้ายมีสาเหตุกันอยู่ก่อน ขณะเกิดเหตุผู้ถูกทำร้ายยืนดูรำโทนอยู่ จำเลยมาเรียกแลถามว่า"อ้ายทองจะเอาหรือ" ผู้ถูกทำร้ายตอบว่า"เอา" ทันใดจำเลยก็แทงผู้ถูกทำร้าย 3 ที คิด ๆ กัน ดังนี้จะฟังว่าผู้ถูกทำร้ายสมัครใจเข้าวิวาทต่อสู้กับจำเลยยังไม่ได้อำนาจฟ้องของโจทก์ ผู้ถูกทำร้ายหาเสียไปไม่

เอาของลับเตะง่ามขาอ่อนเด็กหญิงอายุ 4 ขวบแล้วน้ำอสุจิเคลื่อนเช่นนี้ มีผิดเพียงฐานกระทำอนาจาร ไม่ถึงชั้นพยายามชำเรา. ฟ้องว่าพยายามกระทำชำเราอ้างมาตรา 245,60 ได้ความว่ากระทำอนาจาร ลงโทษตามมาตรา 245 ได้.

ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลย 3 เดือนตาม ม.245 ศาลอุทธรณ์แก้ให้จำคุก 2 ปีตาม ม.244,60 ดังนี้เป็นแก้มาก ฎีกาในข้อเท็จจริงได้

ใช้กำลังฉุดหญิงแล้วขึ้นคร่อมกระทำชำเรา แต่มิได้ล่วงล้ำเข้าไปในอวัยยวะของหญิงมีผิดตาม ม.244-60
ปัญหาข้อเท็จจริงเมื่อฎีกาเป็นปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามแล้ว ศาลฎีกาไม่นัดฟังคำแถลงการณ์ตามที่ผู้ฎีการ้องขอ

ฎีกาย่อศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย และถ้ามีผู้มายื่นอุทธรณ์หรือฎีกาอย่างย่อ ๆ ศาลชั้นต้นไม่ควรรับฎีกาควรให้ผู้นั้นปฏิบัติให้ชอบด้วย ม.193

พยานบอกเล่าถ้ามีพยานอื่นประกอบฟังได้