คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.พ.พ. ม. 1367

+งอกริมตลิ่งย่อมเป็นทรัพย์สินของเจ้าของที่ดินแปลงนั้น ไม่ใช่ที่ว่างเปล่าของรัฐบาล, อยู่ในที่ดินโดยอาศัยอำนาจบุคคลอื่น ซึ่งเจ้าของที่ดินอนุญาตให้อยู่ได้นั้น แม้จะได้อยู่มาช้านานเท่าใดก็หาได้กรรมสิทธิ์ไม่.

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยรื้อรั้วเก่าทำรั้วใหม่รุกล้ำเข้าไปในที่ดินซึ่งโจทก์ครอบครองมาตั้ง 19 ปีแล้วโดยโจทก์บรรยายฟ้องว่า โจทก์ได้ล้อมรั้วครอบครองมาเป็นเวลาตั้ง 19 ปี และในคำขอท้ายฟ้องโจทก์ได้ขอให้ศาลแสดงว่าเขตต์ที่ดินของโจทก์ด้านติดต่อกับจำเลยมีตามแนวรั่วเดิมดังนี้ ถือว่าได้ว่าโจทก์ได้ฟ้องตามเขตต์รั่วเดิมที่โจทก์ครอบครองมา ที่ดินที่เป็นที่บ้านและเป็นที่มีโฉนดแล้ว การที่ได้ล้อมรั้วครอบครองมาโดยความสงบและโดยเปิดเผยด้วยเจตนาเป็นเจ้าของมาเป็นเวลาเกินกว่า 10 ปี ก็เป็นการครอบครองตามประมวลแพ่งฯแล้ว หาต้องทำประโยชน์อย่างอื่นอีกไม่

ขายฝากที่ดินกันโดยได้จดทะเบียนการขายฝากไว้ที่อำเภอ เมื่อผู้ขายฝากจัดการไถ่ถอนแล้ว แต่ยังมิได้จดทะเบียนการไถ่ถอนนี้อยู่ตราบใด กรรมสิทธิในที่ดินนั้นยังหาตกไปยังผู้ขายฝากไม่ แต่ผู้ขายฝากมีสิทธิที่จะเรียกร้องให้ผู้ซื้อฝากแก้ทะเบียนโอนกรรมสิทธิที่ดินกลับมาเป็นของตนได้ และการครอบครองที่ดินของผู้ขายฝากเช่นนี้เป็นการครอบครองที่ชอบด้วยกฎหมาย ผู้ซื้อฝากจะฟ้องขับไล่มิได้

พฤตติการณ์ที่ถือว่าการ+เป็นไปโดยไม่สุจริตการโอนโดยไม่สุจริตถึงแม้จะเสียค่าตอบแทนไปก็ไม่ทำให้นิติกรรมการโอนนั้นมีผลที่ครอบครองที่ดินมา 10 กว่า+แล้ว ย่อมมีฐานะอันจะจดทะเบียนกรรมสิทธิของตนได้+ละย่อมมีสิทธิขอให้เพิกถอนการจดทะเบียนที่ทำให้ตนเสียเปรียบได้

+อ้างว่าเป็นผู้ครอบครองทรัพย์สินอันใดต้องปรากฎผู้นั้นได้ครอบครองทำประโยชน์เหมาะสมตามสภาพของทรัพย์สินและ+ตภาพของตน มิฉะนั้นแสดงว่าไม่มีเจตนาจะยึดเพื่อตน โจทก์อ้างว่าได้ครอบครอง+พิพาทมาตั้ง 10 ปี แต่ปรากฎว่าที่พิพาทซึ่งมีความกว้างยาวเพียง 2-3 +ยังคงมีสภาพเป็นป่ามีไม้ขึ้นอยู่เต็มไปหมด แม้+ที่ซึ่งตกกล้าไว้ก็เป็นเพียง+กระบือไปนอนทำเป็นแอ่งน้ำไว้ดังนี้ ไม่เรียกว่าโจทก์เจตนาจะยึดถือไว้เพื่อตนอันจะได้มาซึ่งสิทธิครอบครอง ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.189 (2) ,224 +แก้ไขราชกิจจานุเบกษาเล่มที่ 52 (พ.ศ.2478) หน้า 2211 คดีพิพามอันเกี่ยวด้วยสิทธิ

คนต่างด้าวนำเรือและอวนเข้ามาจับสัตว์น้ำในน่านน้ำสยามเป็นผิดตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยสิทธิจับสัตว์น้ำและ พ.ร.บ.อากรค่าน้ำ ต้องลงโทษตาม พ.ร.บ.อากรค่าน้ำซึ่งเป็นบทหนัก การริบทรัพย์ตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยสิทธิ์จับสัตว์น้ำสยามบัญญัติไว้ต่างหากจากกฎหมายอาญา มาตรา 27
ในเรื่องค่าสินบนนำจับถ้าโจทก์ไม่ปฏิบัติให้ถูกต้องในการขอให้ใช้ค่าสินบนศาลไม่ตัดสินให้
อ้างฎีกาที่ 76/2472,770/2480,1168/2480
เกาะซึ่งเป็นอาณาเขตต์สยาม อยู่ห่างฝั่ง 20 ไมล์ไม่มีคนอยู่และกรมการอำเภอไม่เคยไปที่เกาะนั้นเลยก็คงถือว่าเป็นอาณาเขตต์สยาม ใครจะยกการครอบครองขึ้นยันรัฐไม่ได้สนธิสัญญาสยามกับยี่ปุ่น ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.218,220 คดีคนในบังคับยี่ปุ่นเป็นจำเลย ฎีกาภายหลังวันยกเลิกสิทธิถอนคดี แต่ศาลล่างทั้ง 2 พิพากษาปรับจำเลยอย่างสูง 500 บาท จำเลยฎีกาไม่แต่ฉะเพาะในปัญหาข้อกฎหมาย

ครอบครองที่ดินมือเปล่ามาเกิน 10 ปี เข้าหลักเกณฑ์การครอบครองตาม ม.1382 แห่งประมวลแพ่ง ฯ แล้ว ซื้อที่นามือเปล่ามาด้วยกันฝ่ายใดได้เข้าครอบครองย่อมมีสิทธิดีกว่าอีกฝ่ายหนึ่ง

ที่ป่าผู้ใดครอบครองมาย่อมมีสิทธิดีกว่าผู้อื่น

โจทก์ใช้ทางเดินผ่านสวนของจำเลยมาก่อนที่จำเลยรับซื้อมาจากเจ้าของเดิมแต่เจ้าของเดิมปลูกสร้างสวนนี้มาก่อนมีทางเดินของโจทก์ เมื่อโจทก์เพิ่งใช้

ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม. 142 ครอบครองแลทำประโยชน์ในที่ดินแก่งแย่งกันมา โดยไม่ปรากฏว่า ครอบครองเป็นส่วนสัด ศาลแบ่งให้คนละครึ่ง กรณีเช่นนี้ถ้าคู่ความไม่ตกลงกัน ก็ให้ประมูลราคาระหว่างโจทก์จำเลยก่อนถ้าไม่ตกลงก็ให้ขายทอดตลาดวิธีพิจารณาความแพ่งค่าธรรมเนียม