คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.พ.พ. ม. 1369

ที่ดินมีโฉนด ผู้มีชื่อในโฉนดย่อมเป็นเจ้าของที่ดินนั้น.ผู้ใดกล่าวอ้างว่าที่ดินนั้นเป็นของตน ย่อมมีหน้าที่นำสืบหักล้างข้อสันนิษฐานนั้น.

พระภิกษุได้รับมรดกที่ดินมาแล้วให้ผู้อื่นอาศัย. ย่อมฟ้องขับไล่ผู้อาศัยในระหว่างเป็นภิกษุได้. กรณีไม่เข้ามาตรา 1622, โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากที่ดินซึ่งอ้างว่าเป็นของโจทก์ได้รับมรดกปกครองมา. แต่การนำสืบของโจทก์ปรากฏว่า บิดายกให้ดังนี้ไม่เป็นการนอกประเด็น.

พระภิกษุได้รับมรดกที่ดินมาแล้วให้ผู้อื่นอาศัย ย่อมฟ้องขับไล่ผู้อาศัยในระหว่างเป็นภิกษุได้ กรณีไม่เข้า ม.1622, โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากที่ดินซึ่งอ้างว่าเป็นของโจทก์ได้รับมรดกมา แต่การนำสืบของโจทก์ปรากฏว่า บิดายกให้ดังนี้ไม่เป็นการนอกประเด็น

ที่ดิน
เมื่อจำเลยแถลงรับว่าโจทก์ครอบครองที่ดินมา 10 ปี กว่าแล้ว กรณีเข้าข้อสันนิษฐานว่าโจทก์ได้ครอบครองเพื่อตนเองโดยสุจริตสงบและเปิดเผย ถ้าจำเลยกล่าวอ้างว่าโจทก์ครอบครองแทนเพื่อทำนาต่างดอกเบี้ยแล้วจำเลยก็ต้องสืบก่อนเพราะมีข้อสันนิษฐานของ เป็นคุณแก้โจทก์แล้ว

โจทก์ครอบครอบที่พิพาทติดต่อกันมาเป็นเวลากว่า10 ปีเมื่อจำเลยอ้างว่า+ไม่มีสิทธิก็เป็นหน้าที่ของจำเลยที่จะต้องนำสืบให้สมตามอ้าง ยกที่ดินให้และครอบครองมาโดยสงบและเปิดเผยติดต่อกันเป็นเวลากว่า 10 ปี แม้มิได้ทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนการได้มากับพนักงานเจ้าหน้าที่ตามมาตรา 1299 ก็ย่อมได้กรรมสิทธิตามมาตรา 1382 คำว่า ทรัพย์สิน นั้นหมายความถึงทรัพย์อันมีค่าใดใดทั้งสิ้นที่จะถือเอาได้

โจทก์ฟ้องเรียกที่นามือเปล่าจากจำเลย โดยอ้างว่ามอบให้จำเลยทำต่างดอกเบี้ยเงินกู้ จำเลยต่อสู้ว่าโจทก์ขานให้และจำเลยได้ครอบครองที่นานั้นมา เมื่อโจทก์จำเลยไม่สืบพะยาน ศาลก็ตัดสินให้จำเลยชนะคดี

+งอกริมตลิ่งย่อมเป็นทรัพย์สินของเจ้าของที่ดินแปลงนั้น ไม่ใช่ที่ว่างเปล่าของรัฐบาล, อยู่ในที่ดินโดยอาศัยอำนาจบุคคลอื่น ซึ่งเจ้าของที่ดินอนุญาตให้อยู่ได้นั้น แม้จะได้อยู่มาช้านานเท่าใดก็หาได้กรรมสิทธิ์ไม่.