คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.พ.พ. ม. 820

โจทก์ฟ้องเรียกเอาที่จากนางป้าหญ้าระหว่างคดีนางป้าหญ้าตายลง นายมะแข่ง บุตรนางป้าหญ้าได้ยื่นคำร้องขอรับมรดกความนางป้าหญ้าเพื่อดำเนินคดีกับโจทก์ต่อไป จำเลยก็ยื่นคำร้องต่อศาลขอรับมรดก คดีนางป้าหญ้าด้วยโดยอ้างเหตุว่าเพราะนางป้าหญ้าได้ทำพินัยกรรมยกทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้จำเลย ศาลสั่งให้จำเลยฟ้องนายมะแข่งเพื่อแสดงว่าจำเลยมีสิทธิในกองทรัพย์สินดีกว่านายมะแข่ง แต่จำเลยไม่จัดการฟ้องนายมะแข่งในเวลาที่ศาลกำหนดศาลจึงสั่งให้นายมะแข่งรับมรดกความนางป้าหญ้า นายมะแข่งจึงดำเนินคดีกับโจทก์ ต่อมาได้ทำสัญญาประณีประนอมยอมความกัน โดยนายมะแข่งยอมให้ที่พิพาทเป็นของโจทก์ ๆ ตกลงชำระเงินให้นายมะแข่งจำนวนหนึ่ง เช่นนี้ถือว่าถ้าแม้จำเลยจะมีสิทธิตามพินัยกรรมจริง จำเลยก็ต้องได้รับผลของการดำเนินคดีที่นายมะแข่งได้ทำไป เท่ากับจำเลยยอมให้นายมะแข่งดำเนินการแทน จำเลยจะอ้างว่าจำเลยได้จัดการให้อำเภอโอนที่พิพาทให้จำเลยโดยถูกต้องตามสิทธิในพินัยกรรมมายันโจทก์ไม่ได้ เมื่อโจทก์ได้ชำระเงินให้นายมะแข่งครบก็ย่อมได้กรรมสิทธิ์ในที่พิพาทและฟ้องขับไล่จำเลยได้.

ตัวแทนของจำเลยมีอำนาจในการจัดการเกี่ยวกับกิจการโรงแรมของจำเลย รวมทั้งออกเช็คสั่งจ่ายเงินออกจากบัญชีของโรงแรมด้วย เมื่อตัวแทนของจำเลยออกเช็คให้โจทก์เพื่อชำระหนี้เกี่ยวกับกิจการโรงแรมของจำเลย แม้ในเช็คนั้นมิได้เขียนลงว่าออกแทนผู้ใด จำเลยก็ต้องรับผิด.

ตัวแทนของจำเลยมีอำนาจในการจัดการเกี่ยวกับกิจการโรงแรมของจำเลย รวมทั้งออกเช็คสั่งจ่ายเงินออกจากบัญชีของโรงแรมด้วยเมื่อตัวแทนของจำเลยออกเช็คให้โจทก์เพื่อชำระหนี้เกี่ยวกับกิจการโรงแรมของจำเลยแม้ในเช็คนั้นมิได้เขียนลงว่าออกแทนผู้ใด จำเลยก็ต้องรับผิด

จำเลยต้องรับผิดชอบต่อโจทก์ ในการที่ผู้จัดการโรงแรมของจำเลยได้ออกเช็คชำระหนี้ที่ผู้จัดการได้เป็นหนี้โจทก์มา เพื่อทำลีฟอันเป็นกิจการของโรงแรม แม้ผู้จัดการจะได้ลงลายมือชื่อในเช็คโดยมิได้ระบุว่ากระทำแทนใคร ซึ่งผู้จัดการจะต้องรับผิดชอบเองโดยเฉพาะก็ดี เพราะในเรื่องนี้โจทก์ฟ้องให้จำเลยชำระหนี้ของโรงแรมตามจำนวนเงินในเช็คซึ่งผู้จัดการโรงแรมของจำเลยออกให้โจทก์เพื่อชำระหนี้ดังกล่าว และโจทก์ไปรับเงินไม่ได้เพราะบัญชี โรงแรมมีเงินไม่พอ ธนาคารไม่ยอมจ่าย มิใช่เป็นการฟ้องเรียกเงินตามเช็คโดยเฉพาะอย่างเดียว.

จำเลยต้องรับผิดชอบต่อโจทก์ในการที่ผู้จัดการโรงแรมของจำเลยได้ออกเช็คชำระหนี้ที่ผู้จัดการได้เป็นหนี้โจทก์มาเพื่อทำลีฟท์อันเป็นกิจการของโรงแรม แม้ผู้จัดการจะได้ลงลายมือชื่อในเช็คโดยมิได้ระบุว่ากระทำแทนใคร ซึ่งผู้จัดการจะต้องรับผิดชอบเองโดยเฉพาะก็ดี เพราะในเรื่องนี้โจทก์ฟ้องให้จำเลยชำระหนี้ของโรงแรมตามจำนวนเงินในเช็คซึ่งผู้จัดการโรงแรมของจำเลยออกให้โจทก์เพื่อชำระหนี้ดังกล่าวและโจทก์ไปรับเงินไม่ได้เพราะบัญชีโรงแรมมีเงินไม่พอธนาคารไม่ยอมจ่าย มิใช่เป็นการฟ้องเรียกเงินตามเช็คโดยเฉพาะอย่างเดียว

บุคคลภายนอกเข้าทำสัญญากับบุคคลผู้หนึ่งโดยเข้าใจว่าบุคคลนั้นทำสัญญาเพื่อตนเอง ต่อมาความจริงปรากฏว่าบุคคลนั้นเป็นเพียงตัวแทนของตัวการผู้ซึ่งยอมให้ตัวแทนทำการออกนอกหน้าเป็นตัวการ ตัวการย่อมต้องรับผิดต่อบุคคลภายนอกตามสัญญานั้นด้วย

โจทก์นำเจ้าพนักงานรังวัดแบ่งแยกโฉนดจำเลยซึ่งมีที่ดินติดต่อได้ ฟ้องคัดค้านและว่าจะขอรอสอบเขตเสียก่อน แต่แล้วก็ไม่จัดการอย่างไร โจทก์ร้องขอรังวัดครั้งที่สองก็ไปคัดค้านอีก จึงเป็นการกระทำซึ่งมีแต่จะให้เกิดความเสียหาย ต้องรับผิดฐานละเมิด
โจทก์จะแบ่งที่ดินขายใช้หนี้จำนอง จำเลยคัดค้านการแบ่งแยกโฉนด เป็นเหตุให้โจทก์ต้องเสียดอกเบี้ยจำนองนานขึ้น แต่โจทก์ละเลยมิได้บอกให้จำเลยรู้ถึงเสียค่าเสียหายอันผิดปกตินี้จึงนับว่าเป็นความผิดของโจทก์ประกอบอยู่ด้วย ศาลย่อมอาศัยพฤติการณ์นั้นประมาณกำหนดลดหย่อนค่าเสียหายลงได้ตามที่เห็นสมควร
บิดาไปคัดค้านการรังวัดที่ดินแทนบุตรอันเป็นการละเมิดผู้อื่น บุตรย่อมต้องรับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทนร่วมด้วย.

โจทก์นำเจ้าพนักงานรังวัดแบ่งแยกโฉนดจำเลยซึ่งมีที่ดินติดต่อได้ร้องคัดค้านและว่าจะขอรอสอบเขตเสียก่อน แต่แล้วก็ไม่จัดการอย่างไรโจทก์ร้องขอรังวัดครั้งที่สองก็ไปคัดค้านอีกจึงเป็นการกระทำซึ่งมีแต่จะให้เกิดความเสียหาย ต้องรับผิดฐานละเมิด
โจทก์จะแบ่งที่ดินขายใช้หนี้จำนอง จำเลยคัดค้านการแบ่งแยกโฉนดเป็นเหตุให้โจทก์ต้องเสียดอกเบี้ยจำนองนานขึ้นแต่โจทก์ละเลยมิได้บอกให้จำเลยรู้ถึงค่าเสียหายอันผิดปกตินี้ จึงนับว่าเป็นความผิดของโจทก์ประกอบอยู่ด้วย ศาลย่อมอาศัยพฤติการณ์นั้นประมาณกำหนดลดหย่อนค่าเสียหายลงได้ตามที่เห็นสมควร
บิดาไปคัดค้านการรังวัดที่ดินแทนบุตรอันเป็นการละเมิดผู้อื่นบุตรย่อมต้องรับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทนร่วมด้วย

มารดามอบอำนาจให้บุตรไปทำสัญญาจำนองที่ดินและโรงเรือนไว้กับเขาต่อมาได้มีการผ่อนชำระและบุตรได้ทำสัญญารับรองหนี้ที่ค้างให้ไว้ส่วนสัญญาจำนองขอรับคืนไปเช่นนี้ ย่อมเป็นที่เห็นได้ว่า การที่บุตรทำสัญญารับรองหนี้ที่ค้างให้เขาไว้ก็เป็นการทำแทนมารดาตามหนังสือมอบอำนาจนั้นเองฉะนั้นมารดาจึงต้องรับผิดใช้หนี้ที่ค้างนั้นแก่เขา

โจทก์ฟ้องเรียกค่าจ้างเหมา สร้างสุขศาลาจากจำเลย ซึ่งเป็นสาธารณะสุขจังหวัด โจทก์แถลงยืนยันต่อศาลเป็นเรื่องที่โจทก์ฟ้องจำเลยเป็นส่วนตัว แต่ตามคำบรรยายฟ้องและคำพยานโจทก์ได้ความชัดเจนว่าจำเลยทำสัญญาจ้างเหมาโจทก์ทำสุขศาลานั้นจำเลยเป็นแต่เพียงตัวแทนของกรมสาธารณะสุขเท่านั้น ดังนี้จำเลยจึงหาต้องรับผิดชอบเป็นส่วนตัวไม่ศาลต้องพิพากษายกฟ้อง