คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.อ. ม. 174

กิริยาที่แสดงว่าเป็นการยิงโดยเจตนาฆ่า มิใช่ยิงขู่
จำเลยขอเลื่อนการสืบพยานจำเลยมาหลายครั้งก็ยังไม่ได้ตัวพยานมาสืบ ที่สุดแถลงว่าไม่ทราบที่อยู่แน่นอนของพยาน ดังนี้ศาลสั่งงดสืบพยานนั้นได้

คดีที่โจทก์ต่างผ่ายต่างฟ้องจำเลยคนเดียวกันในกรณีอันเดียวกันขอให้ลงโทษในความผิดฐานเดียวกัน ศาลได้รวมพิจารณาเป็นคดีเดียวกันนั้นเมื่อพะยานของโจทก์ทั้งสองคดีนั้นเป็นคนเดียวกัน โดยมากแล้วพะยานโจทก์ในคดีที่ได้สืบไปนั้น ยอมเป็นพะยานของ โจทก์อีคดีหนึ่งด้วย

ในกรณีที่หาว่าจำเลยตัดไม้ประเภทหวงห้ามนั้น โจทก์ต้องบรรยายฟ้องมาด้วยว่าจำเลยตัดไม้ในป่าอันเป็นองค์สาระสำคัญของความผิด มิฉะนั้นลงโทษจำเลยไม่ได้
ตัดไม้ประเภทหวงห้ามในที่ซึ่งมิใช่ที่ป่าไม่มีความผิด

ในคดีอาญาเมื่อกฎหมายมิได้บัญญัติไว้โดยชัดเจนว่าให้การพิสูจน์ตกเป็นหน้าที่ของฝ่ายใดแล้วหน้าที่นำสืบต้องตกอยู่แก่โจทก์สำนวนหรือคำให้การจำเลยในคดีเรื่องอื่นไม่เป็นพะยานหลักฐานที่จะนำมาใช้ยันจำเลยในคดีอีกเรื่องหนึ่งได้