คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 284

ในคดีฟ้องว่าลักทรัพย์หรือรับของโจร ฟ้องระบุว่าโดยผู้มีชื่อคนหนึ่งกับพวกซื้อจากจำเลยแม้ไม่ระบุชื่อพวกที่ทุกคนก็ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม

คำกล่าวหมิ่นประมาทเป็นการยืนยันข้อเท็จจริงไม่เข้าอยู่ในข้อยกเว้นตามมาตรา 283 การที่จะเข้าข้อยกเว้นต้องเป็นการแสดงความคิดเห็น

การที่จะลงโทษตามมาตรา 284(3) ได้จะต้องเป็นเรื่องจำเลยยืนยันความจริงและโจทก์ขอให้พิศูจน์ความจริง ฝ่ายจำเลยพิศูจน์ความจริงไม่ได้

จำเลยกล่าวว่าโจทก์ว่าที่ศาลยกฟ้องไม่ลงโทษโจทก์ ก็เพราะเอาเงินไปให้ผู้พิพากษาดังนี้ต้องมีผิดฐานหมิ่นประมาท จำเลยอ้างว่าถ้อยคำเหล่านั้นได้ยินโจทก์เที่ยวพูดมาก่อนมิได้ยืนยันว่าถ้อยคำนั้นเป็นความจริงอย่างใดจึงจะขอสืบความจริงมิได้
ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม. 220, 222 คดีอาญาที่ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ปรับจำเลย 80 บาท โทษจำคุกให้รอการลงอาญาดังนี้ จำเลยฎีกาได้ฉะเพราะแต่ปัญหาข้อกฎหมาย

โฆษณาในหนังสือพิมพ์ว่าโจทก์ทำผิดอายาประกาศเพิ่มเติมกฎหมายอาญา พ.ศ. 2468 บุคคลนิติสมมุตรับโทษอาญาปรับได้ พรบ เอกสารหนังสือพิมพ์ พ.ศ.2470 ม.33 วิธีพิจารณาอาญาในความจริงได้และไม่ได้เพียงไร สถานีตำรวจไม่ใช่โรงศาลหรือที่ประชุมชน