คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: ป.พ.พ. ม. 341

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1303/2501

การหักกลบลบหนี้ในคดีล้มละลาย: ไม่ต้องยื่นคำขอรับชำระหนี้ก่อน

การหักกลบลบหนี้ระหว่างเจ้าหนี้และลูกหนี้ผู้ล้มละลายนั้นย่อมทำได้โดยเจ้าหนี้แสดงเจตนาไปยังเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์หนี้ก็เป็นอันระงับไป ไม่จำต้องยื่นคำขอรับชำระหนี้เสียก่อนจึงจะหักกลบลบหนี้กันได้
พระราชบัญญัติล้มละลาย มาตรา 102 เป็นเพียงบทขยายความของการหักกลบลบหนี้ใน ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ เท่านั้น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 545/2500 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การหักกลบลบหนี้ต้องเป็นมูลหนี้เดียวกัน แม้มีหนี้สินระหว่างกันก็ไม่อาจนำมาหักกลบได้หากเป็นคนละประเภท

จำเลยจะขอให้ศาลหักกลบลบหนี้เงินที่จำเลยติดค้างโจทก์และค่าเช่ากระบือที่ค้างอยู่ กับข้าวเปลือกของโจทก์ที่ฝากจำเลย และซึ่งจำเลยจะต้องส่งมอบคืนแก่โจทก์ไม่ได้ เพราะมูลหนี้ไม่เป็นวัตถุอย่างเดียวกัน.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 545/2500

การหักกลบลบหนี้ต้องเป็นมูลหนี้เดียวกัน การชำระหนี้ค่าเช่ากระบือต้องฟ้องเรียก ไม่สามารถหักกลบลบกับค่าฝากข้าวได้

จำเลยจะขอให้ศาลหักกลบลบหนี้เงินที่จำเลยติดค้างโจทก์และค่าเช่ากระบือที่ค้างอยู่ กับข้าวเปลือกของโจทก์ที่ฝากจำเลย และซึ่งจำเลยจะต้องส่งมอบคืนแก่โจทก์ไม่ได้เพราะมูลหนี้ไม่เป็นวัตถุอย่างเดียวกัน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 119/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

หักกลบลบหนี้กับการใช้ทรัพย์แทนหนี้: การนำสืบข้อต่อสู้

โจทก์ฟ้องให้จำเลยชำระเงินกู้ ตามสัญญากู้เงิน จำเลยต่อสู้ว่าโจทก์ซื้อปืนพกจำเลยไป 1 กระบอกเป็นจำนวนเงินแน่นอน และว่าได้ตกลงกันหักกลบลบหนี้กันแล้ว ดังนี้ ได้ชื่อว่าเป็นการหักกลบลบหนี้กัน ตาม ป.ม.แพ่งฯมาตรา 341 หาใช่เป็นการใช้ทรัพย์แทนเงินกู้ตามมาตรา 321 ไม่ ฉะนั้นจำเลยจึงนำพยานมาสืบตามข้อต่อสู้ได้ ไม่ใช่กรณีตาม ป.ม.แพ่งฯมาตรา 653 วรรค 2.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 119/2497

การหักกลบลบหนี้กับการนำสืบพยาน: ปืนแลกเงินกู้

โจทก์ฟ้องให้จำเลยชำระเงินกู้ ตามสัญญากู้เงินจำเลยต่อสู้ว่าโจทก์ซื้อปืนพกจำเลยไป 1 กระบอกเป็นจำนวนเงินแน่นอนและว่าได้ตกลงกันหักกลบลบหนี้กันแล้วดังนี้ได้ชื่อว่าเป็นการหักกลบลบหนี้กัน ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 341 หาใช่เป็นการใช้ทรัพย์แทนเงินกู้ตามมาตรา 321 ไม่ฉะนั้นจำเลยจึงนำพยานมาสืบตามข้อต่อสู้ได้ ไม่ใช่กรณีตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 653 วรรค 2

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1744/2494

ทนายความมีหน้าที่ส่งมอบเงินค่าเสียหายให้ตัวความโดยพลการ ห้ามหักกลบลบหนี้

ทนายความรับมอบฉันทะจากตัวความให้ไปรับเงินที่ศาล เมื่อทนายได้รับเงินมาแล้วย่อมเป็นหน้าที่ของทนายจะต้องมอบเงินที่ได้รับมาให้แก่ตัวความไม่มีอำนาจหักค่าทนายไว้โดยพลการ ในเมื่อปรากฏว่าเงินค่าจ้างว่าความนี้ ยังโต้เถียงกันอยู่ว่าชำระให้แล้วหรือยัง ทนายไม่มีสิทธิจะหักกลบลบหนี้ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 688/2491

การหักหนี้ค่าทำศพออกจากกองมรดก: จำเลยไม่มีสิทธิเรียกร้องหากมิได้ฟ้องแย้งหรือเป็นการแบ่งมรดก

โจทก์เป็นทายาทของผู้ตายฟ้องเรียกทรัพย์คือที่ดินบ้านเรือนอันเป็นทรัพย์มรดกของผู้ตายจากจำเลยซึ่งเป็นภรรยาที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายของผู้ตาย ดังนี้ จำเลยจะขอให้หักค่าทำศพผู้ตาย ซึ่งจำเลยว่าได้ออกไปเป็นส่วนตัวออกจากกองมรดก โดยมิได้ฟ้องหรือฟ้องแย้งขึ้นมาไม่ได้ เพราะไม่ใช่เรื่องการแบ่งมรดกระหว่างโจทก์จำเลย ทั้งมูลหนี้ก็มีวัตถุต่างกัน ไม่อยู่ในสภาพที่จะหักกันได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 804/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ประเด็นการฟ้องซ้ำ: การนำข้อต่อสู้เดิมมาฟ้องเป็นคดีใหม่ ศาลไม่รับฟัง

เมื่อโจทก์ถูกจำเลยฟ้องเรียกเงินกู้ โจทก์ต่อสู้ว่าได้จ่ายเงินแทนจำเลยไปและจำเลยยอมหักกลบลบหนี้ให้ แต่ศาลไม่ยอมให้โจทก์นำสืบแล้วพิพากษาให้โจทก์ใช้เงิน โจทก์จึงมาฟ้องเรียกเงินที่อ้างว่าจ่ายแทนจำเลยไปดังนี้ ถือว่าเป็นการฟ้องซ้ำ เพราะเป็นเรื่องอยู่ในประเด็นแห่งคดีแล้ว.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 804/2490

ประเด็นการฟ้องซ้ำ: การเรียกร้องหนี้ที่เคยยกขึ้นเป็นข้อต่อสู้ในคดีก่อน

เมื่อโจทก์ถูกจำเลยฟ้องเรียกเงินกู้ โจทก์ต่อสู้ว่าได้จ่ายเงินแทนจำเลยไปและจำเลยยอมหักกลบลบหนี้ให้ แต่ศาลไม่ยอมให้โจทก์นำสืบแล้วพิพากษาให้โจทก์ใช้เงินโจทก์จึงมาฟ้องเรียกเงินที่อ้างว่าจ่ายแทนจำเลยไปดังนี้ ถือว่าเป็นการฟ้องซ้ำ เพราะเป็นเรื่องอยู่ในประเด็นแห่งคดีแล้ว

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 351/2482

หนี้ก่อนคำพิพากษาและการหักกลบในชั้นบังคับคดี: การยอมรับหนี้ที่ยังไม่แน่นอนไม่มีผลผูกพัน

ผู้ร้องเป็นหนี้จำเลยอยู่ก่อนศาลมีคำพิพากษาให้จำเลยแบ่งทรัพย์มฤดกให้ผู้ร้อง และถึงแม้ผู้ร้องจะได้ยอมไว้กับจำเลยว่าให้เอาชำระจากเงินมฤดกนั้น+ดี เมื่อผู้ร้องมาปฏิเสธในขั้นนี้ ก็ย่อมกลายเป้นหนี้ที่ยังไม่แน่นอน จำเลยจะขอให้ หักกลบลบกันมิได้
การที่คู่ความในคดียอมรับข้อความใด ๆ ก็ดี จะนำมาใช้ยันบุคคลภายนอกซึ่งได้รู้เห็นด้วยย่อมมิได้

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย ป.พ.พ. ม. 341