คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.อ. ม. 208 (2)

จำเลยใช้อุบายหลอกลวงให้เจ้าทุกข์มอบทรัพย์ให้แล้วจำเลยพาทรัพย์หนีไปในขณะที่เจ้าทุกข์ไม่ได้ควบคุมยึดถือ และไม่อาจติดตามได้ดังนี้ ถือได้ว่าเจ้าทุกข์ได้สละการครอบครองแล้ว จำเลยต้องมีผิดฐานฉ้อโกงไม่ใช่ลักทรัพย์
ศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงตามคำพยานโจทก์ แล้วชี้ขาดว่าข้อเท็จจริงที่ได้ความไม่ใช่ข้อที่โจทก์ประสงค์จะลงโทษดังนี้ หากศาลอุทธรณ์เห็นว่า ข้อเท็จจริงได้ความตามฟ้องก็มีอำนาจพิพากษาได้ ไม่ต้องย้อนสำนวนไปให้ศาลชั้นต้นฟังพยานจำเลยด้วย

ฟ้องว่าจำเลยรับของโจรโคเป็น พิจารณาได้ความว่ารับของโจรเนื้อโคก็ลงโทษได้ ไม่เรียกว่าข้อเท็จจริงที่ปรากฏในการพิจารณาต่างกับฟ้อง
เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าคำชี้ขาดของศาลอุทธรณ์ไม่ถูกและยังไม่ได้วินิจฉัยประเด็นสำคัญอื่น ศาลฎีกาย่อมย้อนสำนวนไปให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาใหม่

ฟ้องว่าจำเลยรับของโจรโคเป็นพิจารณาได้ความว่ารับของโจรเนื้อโคก็ลงโทษได้ ไม่เรียกว่าข้อเท็จจริงที่ปรากฎในการพิจารณาต่างกับฟ้อง
เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าคำชี้ขาดของศาลอุทธรณ์ไม่ถูกและยังไม่ได้วินิจฉัยประเด็นสำคัญอื่น ศาลฎีกาย่อมย้อนสำนวนไปให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาใหม่.

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยรับจ้างกระทำชำเราสำส่อน จำเลยให้การปฏิเสธเป็นหน้าที่โจทก์จะต้องนำสืบว่าจำเลยรับจ้างกระทำชำเราสำส่อนคือเป็นหญิงนครโสเภณีแล้ว ส่วนข้อที่ไม่ได้รับอนุญาตเป็นหน้าที่จำเลยจะต้องนำสืบ เมื่อศาลล่างยังไม่ได้พิจารณาวินิจฉัยข้อเท็จจริงข้อใด ศาลฎีกามีอำนาจย้อนสำนวนไปให้ศาลชั้นต้นพิจารณาข้อเท็จจริงและพิพากษาใหม่ตามรูปความได้ ประชุมใหญ่ครั้งที่ 6/2486

โจทยื่นคำร้องขอเพิ่มโทสก่อนมีคำพิพากสา สาลจดคำแถลงของจำเลยที่ไห้การรีบ แต่ปรากตว่าได้อ่านข้อความเหล่านั้นไห้จำเลยฟัง และไห้จำเลยลงลายมือชื่อ สาลดีกามีอำนาดย้อนสำนวนไปไห้สาลชั้นต้นปติบัติการไห้ถูกต้องตามกะบวนพิจารนาโดยไห้พิจารนาพิพากสาไหม่ ฉเพาะประเด็นข้อที่โจทขอไห้เพิ่มโทสได้

โจทก์ยื่นคำร้องขอเพิ่มโทษก่อนมีคำพิพากษา ศาลจดคำแถลงของจำเลยที่ให้การรับ แต่ไม่ปรากฏว่าได้อ่านข้อความเหล่านั้นให้จำเลยฟัง และให้จำเลยลงลายมือชื่อ ศาลฎีกามีอำนาจย้อนสำนวนไปให้ศาลชั้นต้นปฏิบัติการให้ถูกต้องตามกระบวนพิจารณาโดยให้พิจารณาพิพากษาใหม่ เฉพาะประเด็นข้อที่โจทก์ขอให้เพิ่มโทษได้

คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ยกฟ้องในข้อกฎหมายแต่มิได้วินิจฉัยข้อเท็จจริง เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยในข้อเท็จจริงดังนี้ ถือว่าข้อเท็จจริงมิได้รับการวินิจฉัยมาเป็นลำดับ ต้องย้อนสำนวนไปให้ศาลชั้นต้นวินิจฉัยชี้ขาดข้อเท็จจริงมาใหม่ตามลำดับ