คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.พ.พ. ม. 456

กู้เงินกันแต่สัญญากู้ไม่สมบูรณ์+กู้ได้ไปให้ถ้อยคำต่ออำเภอว่าได้กู้เงินไปจริงอำเภอได้บันทึกถ้อยคำของ+กู้ไว้และให้ผู้กู้ลงนามไว้ดังนี้ บันทึกของอำเภอเป็นหลักฐานแห่งการกู้ยืมได้ (หมายเหตุ:ข้อนี้ไม่มีประเด็นขึ้นมาโดยตรง)
เดิมโจทก์ฟ้องอ้างสัญญาจะซื้อขายขอให้บังคับจำเลยทำสัญญาซื้อขายหรือใช้เงิน+ที่ดินคืน ศาลยกฟ้อง โจทก์จึงกลับมาฟ้องจำเลยฐานผิดสัญญากู้ยืม โดยอ้างเอกสารอันเป็นหลักฐานอย่างเดียวกับคดีเดิมดังนี้+เป็นการฟ้องซ้ำไม่เพราะคดีมีประเด็นจะต้องวินิจฉัยต่างกัน

ขายฝากที่ดินกันโดยได้จดทะเบียนการขายฝากไว้ที่อำเภอ เมื่อผู้ขายฝากจัดการไถ่ถอนแล้ว แต่ยังมิได้จดทะเบียนการไถ่ถอนนี้อยู่ตราบใด กรรมสิทธิในที่ดินนั้นยังหาตกไปยังผู้ขายฝากไม่ แต่ผู้ขายฝากมีสิทธิที่จะเรียกร้องให้ผู้ซื้อฝากแก้ทะเบียนโอนกรรมสิทธิที่ดินกลับมาเป็นของตนได้ และการครอบครองที่ดินของผู้ขายฝากเช่นนี้เป็นการครอบครองที่ชอบด้วยกฎหมาย ผู้ซื้อฝากจะฟ้องขับไล่มิได้

สัญญามีความว่าโจทก์ได้รับเงินจากจำเลยไป 65 บาท โจทก์ยอมยกที่ดินสวนผลไม้ให้จำเลยยึดถือไว้แทนตัวเงินที่รับไป ทั้งนี้ สัญญาฉะบับนี้เป็นสัญญากู้ยืมเงินโดยเอาที่สวนให้จำเลยยึดถือไว้ไม่ใช่สัญญาซื้อขาย, +กู้เงินกันแล้วมอบที่ดินให้ผู้ให้กู้ใช้ประโยชน์ในที่ดินนั้น การยึดถือที่ดินของผู้ให้กู้โดยลักษณดังนี้เป็นทรัพยสิทธิอย่างหนึ่ง , เมื่อมิได้จดทะเบียนย่อมไม่สมบูรณ์ใช้บังคับกันมิได้ ผู้ให้กู้ไม่มีสิทธิจะยึดถือที่ดินไว้ต่อไปในเมื่อผู้กู้เรียกร้อง,อ้างฎีกาที่ 1283/2480,เข้าครอบครองที่ดินโดยอาศัยสิทธิตามสัญญาแม้จะครอบครองมาตั้ง 20-21 ปีก็ไม่ได้กรรมสิทธิ เพราะไม่ถือว่าเป็นการครอบครองโดยปรปักษ์, ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.149,178 ฟ้องแย้ง.
ค่าธรรมเนียม.

โจทก์จำเลยทำสัญญากันว่าจำเลยยอมโอนที่เหมืองแร่ของตนให้โจทก์ราคา 8000 บาท ในวันทำสัญญานั้นโจทก์จ่ายเงินให้จำเลย 1000 บาทที่เหลือจะชำระให้เสร็จใน พ.ศ.2483 และจำเลยจะโอนประทานบัตร์เหมืองแร่ให้โจทก์ในกำหนดนั้นด้วยในระหว่างไม่ได้โอนประทานบัตร์กันนี้จำเลยจะทำหนังสือมอบอำนาจให้โจทก์เข้าทำเหมืองแร่ไปพลางก่อนดังนี้ สัญญาระหว่างโจทก์จำเลยเป็นสัญญาซื้อขายเด็ดขายกรรมสิทธิในเหมืองตกเป็นของโจทก์แล้ว และการมอบอำนาจของจำเลยก็หาเป็นเงื่อนไขของสัญญาไม่ แต่เป็นผลที่จำเลยจะต้องปฏิบัติตามข้อสัญญานั้นประทานบัตร์เหมืองแร่เป็นเพียงใบอนุญาตที่รัฐบาลออกให้แก่ผู้ทำเหมืองแร่เท่านั้น หาใช่ทรัพย์สินที่ซื้อขายกันได้ไม่

การชำระราคาไม่ใช่สาระสำคัญแห่งการโอนกรรมสิทธิทรัพย์ตามสัญญาซื้อขาย ซื้อขายที่ดินกันแต่ยังหาได้ไปจดทะเบียนไม่ผู้ขายกลับเอาที่ดินนั้นไปขายให้แก่ผู้อื่นซึ่งทราบถึงการซื้อขายรายเดิมดังนี้ ผู้ซื้อรายแรกเรียกให้เพิกถอนการจดทะเบียนการซื้อขายรายหลังได้ เพราะเปนผู้ที่อยู่ในฐานะกอันจะให้จดทะเบียนสิทธิของตนได้อยู่ก่อน

การโอนขายหุ้นในห้างหุ้นส่วนไม่จำต้องทำตามแบบอย่างใดเพราะเป็นสิทธิตามสัญญามิใช่เป็นอสังหาริมทรัพย์หรือสังหาริมทรัพย์หรือสิทธิอันเกี่ยวด้วยทรัพย์ทั้งสองอย่างนั้น การซื้อขายสังหาริมทรัพย์ซึ่งตกลงราคากันห้าร้อยบาทหรือกว่านั้นขึ้นไป เมื่อผู้ซื้อผู้ขายต่างชำระหนี้ให้กันไปแล้ว ก็ไม่จำต้องมีหลักฐานเป็นหนังสืออย่างใดอีก สามีอนุญาตให้ภริยาขายทรัพย์สินซึ่งการซื้อขายนั้นไม่จำต้องทำตามแบบเป็นหนังสืออย่างใด การยินยอมอนุญาตด้วยวาจาก็ใช้ได้

ที่ดินโฉนดมีชื่อผู้ถือกรรมสิทธิ 3 คน คนหนึ่งได้โดยส่วนของตนให้แก่ผู้อื่นการซื้อขายมิได้ทำกัน+ทะเบียนทีดิน ผู้ซื้อเข้าปกครองที่ดินและตกกับคนอื่นที่มีชื่อในหน้าโฉนดที่แปลงนี้ผลัดเปลี่ยนกัน+นาเกลือปีเว้นปีตลอดมา+ 10 ปีแล้วดังนี้ ถือได้ผู้ซื้อได้ปกครองที่รายนี้ต่อกันมาโดยนิตินัยจึงสามารถได้กรรมสิทธิตาม ม.1382 พฤตติการณ์ที่ถือว่าเป็นการครอบครองแทนกันตาม ม.1368

ทำสัญญาจะซื้อขายที่ดินกันโดยกำหนดจะโอนทะเบียนภายในเดือนมีนาคมครั้นถึงกำหนดแทนที่ผู้ซื้อจะขอให้ผู้ขายโอนทะเบียนที่ดินให้ตนตามสัญญากลับไปขอให้ผู้ขายจัดการแบ่งแยกที่ดินจนพ้นตามสัญญาก็ไม่ไปจัดการโอนทะเบียนดังนี้ ไม่เรียกว่าผู้ขายประพฤติผิดสัญญา ผู้ขายมีสิทธิเลิกสัญญาได้
ทำสัญญาจะซื้อขายที่ดินแก่กันโดยกำหนดจะโอนทะเบียนภายในเดือนมีนาคม ในระหว่างนั้นผู้ซื้อขอให้ผู้ขายแบ่งแยกที่ดินเพื่อขายให้แก่คนภายนอก ผู้ขายก็จัดทำให้ดังนี้ ไม่เรียกว่าผู้ขายยอมสละสิทธิในประโยชน์แห่งเงื่อนเวลาในสัญญาจะซื้อขายนั้น

ขายฝากโรงเรือนซึ่งปลูกบน+ที่มีโฉนดแผนที่ต้องไปทำสัญญากันณหอทะเบียนที่ดินมิฉนั้นเป็นโมฆะโจทก์รับซื้อฝากโรงเรือน+จากจำเลย ภายหลังจำเลยได้เอาโรงเรือนรายนี้ไป+สัญญาขายให้ผู้อื่นเป็นการ+โจทก์ แม้จะปรากฎว่าสัญญาขาย+ระหว่างโจทก์กับจำเลยเป็นโมฆะเพราะทำไม่+แบบก็ตาม โจทก์ก็ฟ้องขอให้เพิกถอนสัญญาอันเป็นการฉ้อฉล+ได้

ตกลงซื้อขายที่ดินกันแปลงหนึ่ง ครั้นถึงเวรโอนโฉนดกลับเอาโฉนดของที่ดินอีกแปลงหนึ่งไปโอน แต่ผู้ซื้อก็คงครองครองที่ดินแปลงที่ตกลงซื้อขายกันนั้นตลอดมาโดยมิได้มีการสำคัญผิดอย่างใดดังนี้ ไม่ทำให้ผู้ซื้อได้สิทธิในที่ดินแปลงที่ได้โอนโฉนดนั้น
คดีแพ่งโจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากที่ดินและเรียกค่าเสียหาย 45 บาท ถ้าศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ยกฟ้องโจทก์ ๆ ฎีกาได้แต่ในปัญหาข้อกฎหมาย