คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.พ. ม. 288

ทำสัญญายอมความต่อศาลศาลจดว่าโจทก์ยอมให้ที่พิพาทหมายเลข 3 กับที่หมายเลข 1 กับหมายเลข 2 โจทก์จำเลยตกลงกันแบ่งคนละครึ่งนั้น หมายความว่าที่หมายเลข 3-1 โจทก์ยอมยกให้จำเลยทั้งแปลง ส่วนหมายเลข 2 โจทก์จำเลยแบ่งกันคนละครึ่ง

โจทก์ผู้ชนะความจะยึดทรัพย์ซึ่งจำเลยขายฝากไว้เพื่อขายทอดตลาดไม่ได้เพราะกรรมสิทธิ์ตกอยู่แก่ผู้รับซื้อฝากไม่ใช่ตกอยู่แก่จำเลย ในกรณีที่โจทก์ยึดทรัพย์ซึ่งจำเลยขายฝากไว้จำเลยร้องคัดค้านได้ โดยถือว่าเป็นผู้มีส่วนได้เสียตามวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 280 ในกรณียึดทรัพย์เมื่อโจทก์อุทธรณ์ฎีกา ก็ต้องเสียค่าขึ้นศาล เพราะถือว่าอุทธรณ์และฎีกานั้นเป็นคำฟ้อง

ไนคดีที่มีข้อโต้เถียงระหว่างคู่ความพลายข้อ สาลชั้นต้นตัดประเด็นข้ออื่น ๆ หมดลงเหลือประเด็นข้อเดียวที่ทำการพิจารนาและประเด็นที่ถูกตัดเสียนั้นคู่ความมิได้โต้เถียงแย้งคำสั่งสาลชั้นต้นไว้ แต่กลับอุธรน์ไปประเด็นข้อเดียวที่สาลชั้นต้นพิจารนามาเท่านั้น ดั่งนี้ประเด็นข้ออื่น ๆ เปนอันยุติ
สาลอุธรน์ไม่มีอำนาดย้อนสำนวนไปไหสาลชั้นต้นพิจารนาพิพากสาไหม่ไนประเด็นที่คู่ความมิได้อุธรน์
โจทชนะความแล้วยึดทรัพย์ สามีจำเลยร้องขัดทรัพย์ สาลชั้นต้นกะประเด็นไห้สืบข้อเดียวว่าทรัพย์ที่ยึดเปนสินเดิมหรือสินสมรส ส่วนประเด็นที่ว่าจำเลยได้รับอนุญาตไห้กู้หรือไม่และทำเพื่อประโยชน์ด้วยกันหรือไม่ ไม่ไห้นำสืบ และคู่ความมิได้คัดค้าน ดังนี้ สาลอุธรน์กะไห้สืบพยานไนข้อหลังนี้ไม่ได้

ศาลให้ยกคำร้องขัดทรัพย์ แต่ไม่ได้ให้เพิกถอนนิติกรรมซึ่งโอนระหว่างจำเลยและผู้ร้อง ผู้ร้องก็ขอให้ถอนการยึดไม่ได้เพราะคำร้องขอขัดทรัพย์ถูกยกไปแล้ว

สาลชั้นต้นสั่งยกคำร้องลักทรัพย์ของผู้ร้องเดิมโดยผู้ร้องขาดนัดชั้นพิจารนาแล้ว ผู้ร้องไหม่ซึ่งเข้าสวมสิทธิแทนผู้ร้อง เดิมจะร้องขัดทรัพย์ไหม่ไม่ได้

ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้องขัดทรัพย์ของผู้ร้องเดิมโดยผู้ร้องขาดนัดชั้นพิจารณาแล้ว ผู้ร้องใหม่ซึ่งเข้าสวมสิทธิแทนผู้ร้องเดิมจะร้องขัดทรัพย์ใหม่ไม่ได้

ศาลสั่งให้ขายทอดตลาดที่ดินโจทก์ยื่นคำร้องอ้างว่าเป็นทายาทขอแบ่งมรดก. ศาลสั่งให้ร้องขัดทรัพย์ขึ้นมา โจทก์มิได้ปฏิบัติตาม จนได้ขายที่ดินไปแล้ว. โจทก์จะมาฟ้องเรียกค่าเสียหายฐานละเมิดไม่ได้. และถือว่าเป็นกรณีที่โจทก์ใช้สิทธิโดยไม่สุจริต. อ้างฎีกาที่ 376/2481.

ผู้ที่ได้รับอำนาจให้เข้าครอบครองที่ดินแทนเจ้าของที่นั้นไม่มีอำนาจร้องขัดทรัพย์แทนเจ้าของที่ดิน

หนี้สินที่เกิดขึ้นในระหว่างเป็นสามีภริยากันนั้น ถ้าเจ้าหนี้ฟ้องเรียกจากสามีแต่ผู้เดียว เมื่อสามีภริยาได้หย่าขาดจากกันแล้วเจ้าหนี้จะยึดทรัพย์ของภริยาด้วยไม่ได้ อ้างฎีกาที่ 503 - 504 / 2466 และฎีกาที่ 97/

การประกาศจดทะเบียนหุ้นส่วนในราชกิจจานุเบกษานั้น แม้กฎหมายจะถือว่าบุคคลทั้งปวงรู้แล้วก็ดี แต่เป็รกรณีที่จะต้องพิจารณาในเมื่อวินิจฉัยถึงความรับผิดในทางนิติกรรมสัญญาไม่ใช่ในเรื่องละเมิด ที่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยจงใจหรือประมาทเลินเล่อทำให้โจทก์เสียหาย