คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: ป.วิ.อ. ม. 158

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 775/2493

การทำร้ายร่างกายถึงแก่ความตาย: เจตนาสำคัญในการลงโทษ

ฟ้องโจทก์บรรยายเพียงว่า จำเลยสมคบกันใช้อาวุธทำร้ายผู้ตายแล้วผู้ตาย ตายเพราะพิษบาดแผลนั้น ไม่ได้กล่าวว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าผู้ตายให้ถึงแก่ความตาย เมื่อข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยได้ใช้ไม้ทำร้ายผู้ตาย แต่ผู้ตายมีบาดแผลถูกฟันด้วยแสดงว่าถูกคนอื่นทำร้ายผู้ตายด้วยทั้งไม่ได้ความว่าได้สมคบกับจำเลยหรือไม่ เช่นนี้ จะลงโทษจำเลยตามมาตรา 249 ไม่ได้ ต้องลงโทษฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตามมาตรา 251

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 574/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การตีความสถานที่เกิดเหตุลักทรัพย์: สถานีรถไฟคือที่จอดรถไฟหรือไม่

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ตามกฎหมายลักษระอาญามาตรา 294 และกล่าวว่าเหตุเกิดที่สถานีบุรีรัมย์ อันเป็นที่จอดรถไฟดังนี้ ย่อมเป็นที่เข้าใจได้แล้วว่า เป็นการฟ้องหาว่าลักทรัพย์ในที่จอดรพไฟ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 574/2493

การตีความสถานที่เกิดเหตุลักทรัพย์: สถานีรถไฟ vs. ที่จอดรถไฟ

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 294 และกล่าวว่าเหตุเกิดที่สถานีบุรีรัมย์ อันเป็นที่จอดรถไฟดังนี้ ย่อมเป็นที่เข้าใจได้แล้วว่า เป็นการฟ้องหาว่าลักทรัพย์ในที่จอดรถไฟ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 529/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การควบคุมราคาขายมันแข็งสุกร: ห้ามเฉพาะไม่มีหนังติด การขายพร้อมหนังไม่อยู่ในข่ายความผิด

ประกาศคณะกรรมการส่วนจังหวัดป้องกันการค้ากำไรเกินควร ห้ามแต่การขายมันแข็งไม่มีหนังติดเกินกว่าราคาที่กำหนดไว้ จำเลยได้ขายมันแข็งสุกรโดยมีหนังติดเกินกว่าราคาที่คณะกรรมการฯ ห้ามการขายมันแข็งสุกรไม่มีหนังติดนั้น จำเลยย่อมไม่มีความผิด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 529/2493

การตีความประกาศห้ามขายมันแข็งสุกรไม่มีหนังติด การขายมันแข็งมีหนังติดไม่ถือว่าผิด

ประกาศคณะกรรมการส่วนจังหวัดป้องกันการค้ากำไรเกินควร ห้ามแต่การขายมันแข็งไม่มีหนังติด เกินกว่าราคาที่กำหนดไว้ จำเลยได้ขายมันแข็งสุกรโดยมีหนังติดเกินกว่าราคาที่คณะกรรมการฯ ห้ามการขายมันแข็งสุกรไม่มีหนังติดนั้นจำเลยย่อมไม่มีความผิด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 360/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การพิพากษาลงโทษจำเลยที่รับสารภาพในคดีสมคบพยายามลักทรัพย์และชิงทรัพย์ โดยพิจารณาจากข้อกล่าวหาแยกส่วน

คำพ้องเป็นฟ้องจำเลยหลายคนแต่ข้อกล่าวหาแยกได้เป็น 2 ตอน ตอนแรกกล่าวหาว่า จำเลยสมคบกันพยายามลักทรัพย์ ในตอนหลังกล่าวหาจำเลยบางคนฐานชิงทรัพย์ประกอบด้วยเหตุฉกรรจ์อันมีอัตราโทษขั้นสุงสุดถึง 10 ปี ดังนี้เมื่อจำเลยที่ถูกกล่าวหาในตอนแรกรักสารภาพแล้ว ศาลพิพากษาลงโทษได้ตาม ม.176 วิ.อาญา.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 360/2493

การพิจารณาโทษจำเลยที่รับสารภาพในคดีสมคบพยายามลักทรัพย์และชิงทรัพย์ โดยแยกข้อกล่าวหาและอัตราโทษ

คำฟ้องที่ฟ้องจำเลยหลายคนแต่ข้อกล่าวหาแยกได้เป็น 2 ตอนตอนแรกกล่าวหาว่า จำเลยสมคบกันพยายามลักทรัพย์ ในตอนหลังกล่าวหาจำเลยบางคนฐานชิงทรัพย์ประกอบด้วยเหตุฉกรรจ์อันมีอัตราโทษขึ้นสูงถึง 10 ปี ดังนี้เมื่อจำเลยที่ถูกกล่าวหาในตอนแรกรับสารภาพแล้วศาลพิพากษาลงโทษได้ตามมาตรา 176 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 241/2493

ความไม่ชัดเจนของฟ้องอาญาเกี่ยวกับความประมาท ทำให้จำเลยไม่สามารถต่อสู้คดีได้ ถือเป็นฟ้องที่ไม่ชอบ

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานขับรถรางโดยประมาท เป็นเหตุให้ชนรถยนตร์ของผู้อื่นเสียหาย แต่ฟ้องโจทก์ไม่บรรยายข้อความว่า จำเลยขับรถรางโดยประมาทนั้นประมาทด้วยอาการอย่างใด หรือชนรถยนตร์เสียหายนั้น ชนในลักษณะอย่างไร ซึ่งจะเป็นเหตุให้แสดงถึงความประมาท เพื่อจำเลยจะได้รู้และต่อสู้ได้ ดังนี้ย่อมไม่เป็นฟ้องที่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 241/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ฟ้องอาญาที่ไม่ชัดเจนถึงรายละเอียดความประมาท ทำให้จำเลยไม่สามารถต่อสู้คดีได้อย่างมีประสิทธิภาพ

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานขับรถรางโดยประมาท เป็นเหตุให้ชนรถยนตร์ของผู้อื่นเสียหาย แต่ฟ้องโจทก์ไม่บรรยายข้อความว่าจำเลยขับรถรางโดยประมาทนั้น ประมาทด้วยอาการอย่างใดหรือชนรถยนตร์เสียหายนั้น ชนในลักษณะอย่างไร ซึ่งจะเป็นเหตุให้แสดงถึงความประมาท เพื่อจำเลยจะได้รู้และต่อสู้ได้ ดังนี้ย่อมไม่เป็นฟ้องที่ชอบด้วย ป.ม.วิ.อาญามาตรา 158(5)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 209/2493

ฟ้องอาญา: ความสมบูรณ์ของฟ้องและการแก้ไขฟ้องกรณีถนนหลวง

โจทก์ฟ้องกล่าวว่าจำเลยได้ไถ และฟื้นดินในถนนหลวงซึ่งอยู่ในตำบลตะเครียะอำเภอระโนด จังหวัดสงขลา ย่อมเป็นฟ้องที่สมบูรณ์ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158 แล้ว
จำเลยให้การว่า ฟ้องเคลือบคลุมนั้น ต้องกล่าวให้ชัดว่าเคลือบคลุมข้อไหน

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย ป.วิ.อ. ม. 158