คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 268

โจทก์ได้บรรยายฟ้องเกี่ยวกับข้อเท็จจริง ที่กล่าวหาจำเลยว่า จำเลยได้สมคบกันกระทำผิดในการเปลี่ยนแปลงเอกสาร ทำปลอมเอกสาร พอสมควรที่จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดีแล้ว และกล่าวว่า เหตุเกิดเมื่อระหว่าง วันที่ 21 กันยายน 2495 ถึง วันที่ 26 ตุลาคม 2499 ทั้งนี้ โดยจำเลยนำเอกสารที่ทำปลอมไปใช้ในการฟ้องโจทก์ในคดีแพ่ง ดำที่ 324/2499 ของศาลจังหวัดสุพรรณบุรี ซึ่งวันเวลาที่จำเลยนำเอกสารปลอมไปใช้ก็มีปรากฏอยู่ในคดีดังกล่าว จึงหาเป็นฟ้องเคลือบคลุมไม่

ข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยเข้าไปหาเจ้าทุกแล้วพูดขอเงินเจ้าทุกข์ตอบว่าไม่มี จำเลยชักมีดปลายแหลมออกจากเอวเงื้อง่าทำท่าจะแทงแล้วพูดว่าให้หรือไม่ให้แล้วจำเลยก็แทงไป เจ้าทุกข์หลบเสียทันแล้วรวบแขนจำเลยกอดตัวไว้เรียกให้คนช่วย มีตำรวจมาช่วยจำเลยจึงถูกจับถือว่าจำเลยให้ศา-ตราวุธขู่ให้เจ้าทุกข์ส่งเงินให้ การกระทำของจำเลยเป็นความผิดฐานทำให้เสื่อมเสียอิสสระภาพเมื่อโจทก์บรรยายในข้อหาฐานนี้ด้วยก็ลงโทษจำเลยได้.

จำเลยขู่เจ้าทรัพย์ ว่าของที่เจ้าทรัพย์มีอยู่เป็นผิดกฎหมายจะต้องถูกปรับ ถ้าไม่อยากขึ้นโรงศาลก็ต้องให้ของและเงินแก่จำเลย ฝ่ายเจ้าทรัพย์กลัวจะถูกฟ้องจึงยอมให้เงินแก่จำเลยไม่ใช่เพราะกลัวถูกทำร้าย ดังนี้ไม่เป็นความผิดฐานลักทรัพย์หรือชิงทรัพย์

จำเลยพูดขู่เข็นผู้เสียหายว่าจะไห้ตำหรวดจับ ถ้าไม่ไห้เงิน 35 บาท ผู้เสียหายมีความกลัวจึงได้ไห้เงินแก่จำเลยไป ดังนี้ จำเลยย่อมมีความผิดถานทำไห้เสื่อมเสียอิสรภาพ.

คดีที่เปนความผิดส่วนตัวและเปนอาญาของแผ่นดิน เมื่อผู้เสียหายไม่ติดไจเอาความ โจทไม่คัดค้านและสาลสั่งจำหน่ายคดีความผิดส่วนตัวแล้ว ไม่ทำไห้คดีอาญาแผ่นดินต้องถอนไปด้วย

สมคบกันทำหนังสือปลอมโดยไส่ชื่อผู้อื่นเพื่อจะเอาเงินจากจำเลยคืน จำเลยจึงทำการสอบสวนได้ความว่าเปนหนังสือปลแม จึงเรียกเงิน 50 บาทจากผู้เสียหาย มิฉะนั้นจะฟ้องร้องหรือจับส่งอำเพอ เช่นนี้ย่อมถือได้ว่าจำเลยมีอำนาดทำได้โดยชอบด้วยกดหมายปละไม่เปนผิดถานกันโชกหรือทำไห้เสื่อมเสียอิสสระภาพ

การขู่เข็ญให้เจ้าทรัพย์ส่งทรัพย์ให้ในขณะนั้น ไม่ใช่เป็นผิดฐานกันโชกหรือพยายามกันโชก เมื่อศาลชั้นต้นมิได้วินิจฉัยข้อกล่าวหาตามฟ้องโจทก์ในข้อใด ต้องถือว่าศาลชั้นต้นได้ยกข้อหา เมื่อฝ่ายโจทก์มิไดอุทธรณ์คัดค้านประการใด ก็ย่อมเป็นอันเด็ดขาดไปเฉพาะข้อหานั้น

ฉุดคร่าห์หญิงไปเพื่อจะเอาเป็นภริยา แม้ยังไม่ทันล่วงเกินหญิง ก็เป็นผิดตามมาตรา 276

คดีที่อัยการเป็นโจทก์ยื่นฟ้องคดีความผิดต่อส่วนตัวไว้ต่อศาลแล้วนั้น เมื่อเจ้าทุกข์ยื่นคำร้องต่อศาลขอถอนคำร้องทุกข์เสียแล้ว โดยคำร้องขอถอนนั้นมีข้อความถูกต้อง แม้ศาลจะไม่สังคำร้องขอถอนนั้น ก็ถือว่าโจทก์หมดสิทธิในการว่ากล่าวเอาโทษแก่จำเลยในความผิดต่อส่วนตัวต่อไป

พูดขู่ให้เขาส่งเงินให้เขาขอผัดไปเอาเงินที่อื่นมาให้ดังนี้เป็นผิดฐานทำให้เสื่อมเสียอิศรภาพไม่ใช่กรรโชก