คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.พ. ม. 172 วรรคสอง

ในคดีที่จำเลยให้การตัดฟ้องว่า ฟ้องเคลือบคลุมโดยไม่แสดงเขตที่วิวาทว่ากว้างยาวเท่าใด ติดต่อกับใครเมื่อโจทก์กล่าวฟ้องว่าที่วิวาทเนื้อที่ 15 ไร่เศษเป็นที่ดินส่วนทางทิศใต้ในโฉนดที่ 331 ระบุตำบลอำเภอจังหวัดและเวลาจำเลยให้การต่อสู้คดีก็มิได้หลงผิดแต่ประการใดทั้งในการชี้สองสถาน จำเลยยังรับรองแผนที่วิวาทในสำนวนคดีอีกเรื่องหนึ่งซึ่งโจทก์อ้างถึงไว้ในฟ้องว่าเป็นที่วิวาทในคดีนี้ ถือได้ว่าฟ้องโจทก์ได้แสดงโดยแจ้งชัดซึ่งสภาพแห่งข้อหาของโจทก์ไว้โดยชัดเจนพอที่จำเลยจะเข้าใจข้อหาได้ดีแล้วเป็นฟ้องที่สมบูรณ์ไม่เคลือบคลุม

ฟ้องอ้างว่าพินัยกรรมปลอมเจ้ามรดกมิได้ทำขึ้นและว่าถ้าหากมีลายมือชื่อเจ้ามรดกก็เป็นเพราะถูกหลอกลวงให้หลงผิด ฯลฯ ทั้งพฤติการณ์ที่ทำให้เกิดพินัยกรรมนี้ก็ไม่ชอบด้วยกฎหมายนั้นเป็นการแสดงสภาพแห่งข้อหาขัดแย้งกันจึงเป็นฟ้องเคลือบคลุม
โจทก์ฟ้องว่าเจ้ามรดกทำพินัยกรรมยกทรัพย์ให้โจทก์จึงขอให้ศาลพิพากษาให้โจทก์เป็นผู้รับมรดกตามพินัยกรรมและขอให้สั่งว่าพินัยกรรมฉบับที่จำเลยอ้างว่าเจ้ามรดกทำให้จำเลยภายหลังนั้นไม่สมบูรณ์ด้วย
เมื่อปรากฏว่าคำฟ้องที่เกี่ยวกับขอให้ทำลายพินัยกรรมเคลือบคลุมก็ยังคงเหลือประเด็นตามคำฟ้องที่โจทก์ขอให้ศาลสั่งว่าโจทก์เป็นผู้รับมรดกตามพินัยกรรมฉบับแรกศาลต้องพิพากษาคดีต่อไป จะยกฟ้องเสียทีเดียวไม่ได้