คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.อ. ม. 218

คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันลงโทษจำคุกจำเลย 4 +ให้เพิ่มโทษกักกันอีก 3 + จำเลยฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงมิได้
(หมายเหตุ คดีนี้ในตัวฎีกาจำเลยคัดค้านฉะเพาะ+ลักทรัพย์ ฉะนั้นในคดี+ถือเอาว่าตัดสินฉะเพาะ+ลักทรัพย์)

เข้าไปถึงประตูห้องนอนบนเรือนเขาแล้วเอาไฟ+ฉายดูประตูนั้นด้วยเจตนาจะลักทรัพย์ตำรวจเข้าจับกุมจำเลย ๆ ต่อสู้ทำร้ายตำรวจบาดเจ็บดังนี้ ต้องมีผิดฐานพยายาม+ทรัพย์
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำคุกจำเลย 4 ปี 5 เดือน + วัน เมื่อพ้นโทษแล้วให้ส่งตัวไปกักกันมีกำหนด + ปีดังนี้ จำเลยฎีกา+ข้อเท็จจริงฉะเพาะ+กักกันได้

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลย 3 เดือนตาม ม.245 ศาลอุทธรณ์แก้ให้จำคุก 2 ปีตาม ม.244,60 ดังนี้เป็นแก้มาก ฎีกาในข้อเท็จจริงได้

ขับรถรางเมื่อจะผ่านทางแยกไม่ได้ขับให้ช้าลงพอสมควร และไม่ได้ให้สัญญาณเสียก่อนในระยะเวลาพอสมควรที่จะทำให้ผู้ใช้ทางสัญจรไปมาได้ยินล่วงหน้าต้องมีความผิดตาม พ.ร.บ.จราจร ม.13,32
ถนนสายใหญ่ที่มีถนนซอยตัดมาบรรจบที่ ๆ ถนนสอบสายตัดกันนี้เรียกว่าทางแยก
คดีอาญาศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ปรับจำเลย 12 บาท จำเลยฎีกาได้แต่ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย

กรณีที่ถือว่าฟ้องระบุเป็นความผิดฐานกรรโชก และฐานทำให้เสื่อมสเียอิศรภาพศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ส่งตัวจำเลยไปกักกันมีกำหนด 7 ปี จำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงได้

ตำรวจยิงผู้ร้ายในเวลาต่อสู้จะลงโทษตาม ม.249,63,53 ได้เพียงไร
(หมายเหตุ ในชั้นฎีกาไม่วินิจฉัยถึง)
ปัญหาที่มีมาตั้งแต่ศาลชั้นต้นแต่โจทก์ไม่อุทธรณ์ โจทก์จะยกขึ้นฎีกาไม่ได้
ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.212 ไม่ได้ห้ามมิให้ลดโทษแก่จำเลย
(หมายเหตุ คดีนี้เสนอประชุมใหญ่แล้ว ถอนโดยที่ประชุมท้วงว่าเป็นการแก้ไขเล็กน้อยจะฎีกาข้อเท็จจริงไม่ได้)

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยลักทรัพย์ไปเป็นจำนวนมากและแจ้งรายละเอียดถึงชนิดน้ำหนักกับราคาทรัพย์ที่หายโดยชัดเจนดังนี้ ไม่เรียกว่าฟ้องของโจทก์เคลือบคลุมทำให้จำเลยเสียเปรียบ
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำคุกจำเลย 4 ปี ตามกฎหมายอาญา ม.295 จำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญา ม.120 จำคุก 3 เดือน ศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษตาม ม.119 จำคุก 1 เดือนดังนี้ เป็นแก้น้อยฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้

เข้าไปในอาณาเขตต์บ้านเขาแล้วขึ้นไปบนเฉลียงชั้นล่างของตึก และเอาชะแลงงัดประตูอยู่ราว 5 นาที แต่บานประตูไม่เปิด พอดีตำรวจมาจับกุม จำเลยจึงหนีไปดังนี้ ต้องมีความผิดฐานพยายามลักทรัพย์บุกรุก และทำให้เสียทรัพย์ซึ่งต้องลงอาญาฐานพยายามลักทรัพย์อันเป็นบทหนัก
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ลงโทษจำคุกจำเลย 4 คน ๆ ละ 4 ปี เพิ่มโทษจำเลย 2 คนกึ่งหนึ่งเป็นโทษ 6 ปี ดังนี้ จำเลยที่มิได้ถูกเพิ่มโทษฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้

คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำคุกจำเลย 4 ปี เพิ่มโทษอีก 1 ใน 3 เป็นโทษ 5 ปี 3 เดือนนั้นจำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงได้