คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: ป.วิ.อ. ม. 218

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 630/2480

เจตนาปลอมแปลงเงินตรา: การครอบครองโลหะเพื่อทำสตางค์ปลอมเป็นความผิด

ปัญหาว่าถ้าเพียงแต่จำเลยมีโลหะรูปกลมไว้ในครอบครองจะมีผิดฐานพยายามปลอมสตางค์หรือไม่เป็นปัญหาข้อกฎหมาย
ปัญหาข้อเท็จจริงปัญหาว่าจำเลยมีโลหะของกลางไว้โดยเจตนาจะทำสตางค์ปลอมหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 529/2480

สิทธิถอนฟ้องคดีอาญา แม้คดีต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริง ยังสามารถถอนฟ้องได้ภายในอายุความฎีกา

คดีอาญาซึ่งเป็นความผิดส่วนตัว ศาลล่างพิพากษาต้องกันให้ลงโทษ แม้ต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริง โจทก์ก็ขอถอนฟ้องภายในอายุความฎีกาได้ เพราะคดีชนิดนี้จะถึงที่สุดต่อเมื่อพ้นกำหนดอายุความฎีกา ในกรณีที่โจทก์ขอถอนฟ้องศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์เห็นว่าโจทก์ขอถอนฟ้องไม่ได้จึงสั่งยกคำร้องนั้น เมื่อศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ขอถอนฟ้องได้ ก็สั่งให้ศาลชั้นต้นรับคำร้องไว้ดำเนินการต่อไป

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 478/2480

กระทำชำเราโดยไม่ล่วงล้ำอวัยวะเพศ: การพิจารณาความผิดฐานอนาจาร

ใช้กำลังฉุดหญิงแล้วขึ้นคร่อมกระทำชำเรา แต่มิได้ล่วงล้ำเข้าไปในอวัยยวะของหญิงมีผิดตาม ม.244-60
ปัญหาข้อเท็จจริงเมื่อฎีกาเป็นปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามแล้ว ศาลฎีกาไม่นัดฟังคำแถลงการณ์ตามที่ผู้ฎีการ้องขอ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 424/2480

การพิจารณาหลักฐานทางการแพทย์ในการตัดสินคดีทำร้ายร่างกายและการฆ่าโดยไม่เจตนา ศาลต้องไม่ขัดแย้งกับความเห็นทางการแพทย์โดยไม่สมเหตุผล

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม.251 ให้จำคุก 3 ปี ศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษตาม ม.254 จำคุก 3 เดือน เช่นนี้เป็นแก้มาก ฎีกาในข้อเท็จจริงได้
ศาลไม่ควรสันนิษฐานขัดแย้งกับคำของแพทย์ผู้ตรวจให้เป็นโทษแก่จำเลย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 408/2480

อำนาจศาลในการอนุญาตแก้ฟ้องคดีอาญาหลังสืบพยาน

การที่ศาลจะอนุญาตให้โจทก์แก้วันกระทำผิดในฟ้องภายหลังที่ได้สืบพะยานโจทก์เสร็จแล้วนั้นอยู่ในดุลยพินิจของศาล

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 315/2480

ความผิดฐานฉุดคร่าอนาจารและข่มขืนกระทำชำเรา: การพิพากษาความรับผิดและความยินยอม

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีผิดฐานฉุดคร่าอนาจารตาม ม.246-276 ให้ลงโทษตาม ม.276 ซึ่งเป็นบทที่หนัก
ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ลงโทษจำเลยฐานข่มขืนกระทำชำเราด้วยดังนี้ จำเลยฎีกาปัญหาข้อเท็จจริงในข้อข่มขืนกระทำชำเราได้ ส่วนข้อฉุดคร่าอนาจารต้องห้ามตาม ม.218

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 207/2480

ฎีกาปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้าม แม้มีผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ทำความเห็นแย้ง

ความเห็นแย้งของผู้พิพากษาที่ทำการพิจารณา แต่มิได้กล่าวว่ามีเหตุอันควรอนุญาตให้ฎีกาได้นั้นไม่เป็นเหตุให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงในคดีที่ต้องห้ามได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 66/2480

การแก้ไขโทษทางอาญา: การลดโทษจากทำร้ายร่างกายสาหัสเป็นไม่สาหัส และการไม่อุทธรณ์ในประเด็นข้อเท็จจริง

คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม.256 ให้จำคุก 2 ปีศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษตาม ม.254 จำคุก 1 ปีดังนี้เรียกว่าแก้น้อย โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 13/2480

ฎีกาต้องอ้างอิงบทกฎหมายหรือหลักวิชา หากเป็นความเห็นลอยๆ ศาลไม่รับวินิจฉัย

ฎีกาในข้อกฎหมายที่มิได้อ้างบทกฎหมาย หรือแบบอย่างหรือหลักวิชากฎหมายอย่างใดสนับสนุนมาด้วยเป็นเพียงแต่ความเห็นลอยๆนั้นไม่พอฟังว่าเป้นฎีกาในข้อกฎหมาย ศาลไม่รับวินิจฉัย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1684/2479

การทำร้ายร่างกายกลุ่มบุคคล: การพิสูจน์เจตนาสมคบเพื่อทำร้าย และบทลงโทษตาม ม.256 vs. ม.258

ทั้งสองฝ่ายต่างมีพวกเกิดวิวาทต่อสู้ทำร้ายกันแต่ไม่ได้ความฝ่ายหนึ่งสมคบกันเพื่อมาทำร้าย+ฝ่ายหนึ่ง เมื่อฝ่ายนั้นมีบาดเจ็บดังนี้ จะลงโทษ+ที่ทำร้ายตาม ม.256 ไม่ได้ ต้องลงโทษตาม ม.258 ศาลอุทธรณ์วาง ม.256 จำเลยฎีกาขอให้ลงโทษตาม ม.258 +ขอให้รอการลงอาญาได้ไม่ต้องห้าม

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย ป.วิ.อ. ม. 218

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.อ. ม. 218