พบผลลัพธ์ทั้งหมด 1,432 รายการ
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1606/2479
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
การหมิ่นประมาทโดยการกล่าวอ้างถึงประวัติชีวิตส่วนตัว การนำสืบเพื่อพิสูจน์ความจริงไม่ได้รับอนุญาต
กล่าวประจานหญิงว่าได้เคยเสียตัวกับจำเลยและชายอื่น ๆ แล้วเป็นผิดฐานหมิ่นประมาท และรื่องเช่นนี้จำเลยจะขอนำสืบว่าหญิงได้เคยเสียตัวกับจำเลยจริงเช่นนี้ศาลไม่ยอมให้สืล เพราะไม่เข้าข้อยกเว้นในมาตรา 283 ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.218
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1588/2479
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
ดุลพินิจศาลในการลดโทษจำเลยตาม ม.59 เป็นปัญหาข้อเท็จจริง โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงได้
คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลย 2 ปี 6 เดือนตามกฎหมายอาญา ม.256 ศาลอุทธรณ์คงลงโทษจำเลยตามมาตรานั้น แต่แก้กำหนดโทษจำเลยเหลือ 2 ปีกับลดตาม ม.55 กึ่งหนึ่งเหลือโทษ 1 ปีลดตาม ม.59 อีกกึ่งหนึ่งคงเหลือ 6 เดือน ดั่งนี้เป็นการแก้ไขมากโจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงได้(ลด 2 ต่อ) ดุลยพินิจ ปัญหาข้อเท็จจริง การที่ศาลจะลดโทษให้จำเลยตามมาตรา 59 นั้นเป็นเรื่องอยู่ในดุลยพินิจของศาล ซึ่งเป็นปัญหาข้อเท็จจริง
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1494/2479
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
การป้องกันตัวเกินสมควรแก่เหตุ: การพิจารณาพฤติการณ์และเหตุผลในการป้องกัน
พฤตติการณ์ที่ถือว่าเป็นการป้องกันตัว พอสมควรแก่เหตุ ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.218-222 ในคดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้จำคุกจำเลย 5 ปีเช่นนี้ โจทก์ฎีกาได้แต่ในปัญหาข้อกฎหมาย และในการวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายนั้นศาลฎีกาต้องฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยมา
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1477/2479
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
ความรับผิดทางอาญาจากการขับรถประมาททำให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย
คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นปรับจำเลย 100 บาท ตาม ก.ม.อาญา ม.252 ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษจำคุก 2 ปีดังนี้ จำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงได้
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1371/2479
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
การใช้คำหยาบไม่เข้าข่ายหมิ่นประมาท แต่มีความผิดตามกฎหมายอื่น
ค่าเช่าด้วยถ้อยคำหยาบต่าง ๆ เป็นผิดตามมาตรา 339 ข้อ 3 แต่ไม่เป็นผิดตามมาตรา 282 ฎีกาอุทธรณ์ ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.218 คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันว่าจำเลยมีผิดตามกฎหมายอาญา ม.339 ข้อ 3 ให้ปรับจำเลย 20 บาทโจทก์ฎีกาได้แต่ในปัญหาข้อกฎหมาย
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1349/2479
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
การเปลี่ยนแปลงโทษทางอาญาในศาลอุทธรณ์และการจำกัดสิทธิในการฎีกาข้อเท็จจริง
ในคดีอาญาที่ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลย 3 ปีตามกฎหมายอาญา ม.256 ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยมีผิดตาม ม.254 จำคุก 2 ปีฉะนี้เป็นการแก้น้อยคู่ความฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1235/2479
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
ฎีกาข้อเท็จจริงในคดีอาญาที่ศาลล่างพิพากษาลงโทษเรียงกระทงและโทษไม่เกิน 5 ปี ศาลฎีกายกเพราะฎีกาไม่ได้อ้างอิงข้อกฎหมาย
คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลยเรียงกะทงความผิดเป็น 3 กะทง แต่ละกะทงกำหนดโทษไม่เกิน 5 ปีดังนี้คู่ความจะฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1225/2479
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
การอุทธรณ์ข้อเท็จจริงในคดีเยาวชน: ข้อจำกัดการฎีกาตาม ม.218
ในคดีที่ศาลล่างทั้ง 2 พิพากษาต้องกันให้ส่งตัวจำเลยไปไว้ยังโรงเรียนดัดสันดานตาม ม.58 นั้น จำเลยจะฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้ ต้องห้ามตามประมวลพิจารณา อาญา ม.218
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 911/2479
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
การพิสูจน์บาดแผลทุพพลภาพในคดีทำร้ายร่างกาย: ปัญหาข้อเท็จจริงที่ต้องมีการนำสืบ
คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกัน+ให้ปรับจำเลย 40 บาทเช่นนี้ โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้ ปัญหาข้อเท็จจริง ปัญหาที่ว่าบาดแผลที่ถูกกระทำร้ายถึงบาดเจ็บหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 904/2479
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
ฎีกาจำกัดเฉพาะประเด็นข้อกฎหมายที่เคยยกขึ้นในศาลชั้นต้น
ในคดีอาญาที่ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลย 4 ปีตาม ม.254 และ 256 เป็น 2 กะทงศาลอุทธรณ์จำคุกจำเลย 4 ปี ตามม.256 เป็น 2 กะทง เช่นกันเช่นนี้ เป็นการแก้น้อย ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้ ข้อกฎหมายทั้งปวงที่คู่ความยกขึ้นอ้างอิงในชั้นฎีกาต้องเป็นข้อที่ว่ามาแล้วแต่ชั้นศาลต้น