คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.อ. ม. 218

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ลงโทษจำคุกจำเลยมีกำหนด 1 ปี 4 เดือนแล้วให้กักกันมีกำหนด 3 ปีนั้น ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้
การขอให้ยกหรือลดโทษกักกันอันเป็นดุลยพินิจนั้น เป็นปัญหาข้อเท็จจริง.

การกระทำของจำเลยมีเจตนาทุจจริตหรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง
ศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกับศาลชั้นต้น แต่แก้กำหนดโทษจาก 2 ปี เหลือ 1 ปี ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันว่าจำเลยไม่มีความผิดโจทก์จะฎีกาในข้อนี้ไม่ได้
คนขายสุราของบริษัทเอาน้ำสุราไปขายที่อื่นแล้วทำบิลว่านำสุราส่งไปขายให้แก่ร้านค้าปลีกของบริษัท ถือว่าเป็นการทำหนังสือเท็จ ไม่เป็นความผิดฐานปลอมหนังสือ

การกระทำของจำเลยมีเจตนาทุจริตหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง
ศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกับศาลชั้นต้น แต่แก้กำหนดโทษจาก 2 ปีเหลือ 1 ปี ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันว่าจำเลยไม่มีความผิดโจทก์จะฎีกาในข้อนี้ไม่ได้
คนขายสุราของบริษัทเอาน้ำสุราไปขายที่อื่นแล้ว ทำบิลว่านำสุราส่งไปขายให้แก่ร้านค้าปลีกของบริษัท ถือว่าเป็นการทำหนังสือเท็จ ไม่เป็นความผิด ฐานปลอมหนังสือ

ปรากฏว่าของลับของเด็กหญิงอายุ 6 ขวบชอกช้ำนิดหน่อยโดยถูกของลับของจำเลย ดังนี้ ยังไม่พอถือว่า จำเลยได้พยายามล่วงล้ำไม่เป็นผิดฐานพยายามข่มขืน คงผิดเพียงฐานทำอนาจาร
ศาลชั้นต้นลงโทษฐานอนาจารตามมาตรา 245 จำคุก 6 เดือนศาลอุทธรณ์ลงโทษฐานพยายามข่มขืนตาม มาตรา 244 และ 60 จำคุก 2 ปีฎีกาในข้อเท็จจริงได้

การเพิ่มโทษทวีคูณตาม ม. 74 กฎหมายแยกความผิดสองประเภทคือประทุษร้ายต่อชีวิตและร่างกายประเภทหนึ่ง ประทุษร้ายต่อทรัพย์ประเภทหนึ่ง เมื่อซ้ำประเภทนั้น ๆ ก็เพิ่มโทษตามมาตรา 74 ได้
(อ้างฎีกาที่ 62/2463)
ศาลชั้นต้นลงโทษ 2 กะทง ๆ ละ 3 ปี เพิ่มโทษทวีคูณ ศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษกะทงละ 1 ปี 6 เดือนแล้วเพิ่มโทษกึ่งหนึ่ง เป็นแก้น้อย ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้

การเพิ่มโทษทวีคูณตาม มาตรา74กฎหมายแยกความผิดสองประเภทคือ ประทุษร้ายต่อชีวิตและร่างกายประเภทหนึ่งประทุษร้ายต่อทรัพย์ประเภทหนึ่งเมื่อซ้ำประเภทนั้นๆ ก็เพิ่มโทษตามมาตรา 74 ได้ (อ้างฎีกาที่ 62/2463)
ศาลชั้นต้นลงโทษ 2 กระทง กระทงละ 3 ปี เพิ่มโทษทวีคูณศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษกระทงละ 1 ปี 6 เดือนแล้วเพิ่มโทษกึ่งหนึ่ง เป็นแก้น้อย ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้

ปัญหาว่า ยางของกลางเป็นของหลวงหรือไม่และจำเลยได้ยักยอกไปจริงหรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง
ปัญหาว่า คดีโจทก์มีเหตุสงสัย ควรยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้จำเลยตามวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 227 หรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง
การที่ศาลชั้นต้นสั่งในฎีกาว่า "สำเนาให้โจทก์" นั้นไม่ใช่คำอนุญาตให้ฎีกาได้ เป็นแต่คำสั่งรับฎีกาตามปรกติเท่านั้น

ปัญหาว่า ยางของกลางเป็นของหลวงหรือไม่และจำเลยได้ยักยอกไปจริงหรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง
ปัญหาว่า คดีโจทก์มีเหตุสงสัย ควรยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้จำเลยตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 227 หรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง
การที่ศาลชั้นต้นสั่งในฎีกาว่า "สำเนาให้โจทก์"นั้น ไม่ใช่คำอนุญาตให้ฎีกาได้ เป็นแต่คำสั่งรับฎีกาตามปกติเท่านั้น

เสื่อและตะเกียงที่ใช้เป็นอุปกรณ์ในการเล่นการพนันนั้นไม่เป็นของอันควรริบ
ศาลชั้นต้นลงโทษและริบของกลาง จำเลยอุทธรณ์เฉพาะข้อริบทรัพย์ศาลอุทธรณ์ไม่ริบ โจทก์ฎีกาในเรื่องริบทรัพย์ได้

เสื่อและตะเกียงแลเสื่อที่ใช้เป็นอุปกรณ์ในการเล่นการพะนันนั้นไม่เป็นของอันควรริบ
ศาลชั้นต้นลงโทษและริบของกลางจำเลยอุทธรณ์ฉะเพาะข้อริบทรัพย์ศาลอุทธรณ์ไม่ริบ โจทก์ฎีกาในเรื่องริบทรัพย์ได้