คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.พ.พ. ม. 1377

ทำสัญญาขายฝากที่ดินกันเองสัญญานั้นเป็นโมฆะ
ทำสัญญาขายฝากที่ดินกันเองและมอบที่ดินให้ผู้ซื้อครอบครองมาเกิน 10 ปี ผู้รับซื้อฝากก็อ้างอายุความการปกครองปรปักษ์ไม่ได้

การครอบครองที่รกร้างว่างเปล่าแม้จะทำเป็นนาขึ้นภายหลังช้านานเท่าไรก็ตาม ถ้าไม่มีหนังสือสำคัญสำหรับที่แล้วก็ไม่เกิดกรรมสิทธิ์ คงมีเพียงสิทธิครอบครอง
ซื้อขายที่ดินมือเปล่าถ้าได้ส่งมอบที่ให้ผู้ซื้อครอบครองแล้ว ผู้ขายย่อมหมดสิทธิ์ในที่นั้น และผู้ซื้อได้สิทธิ์ครอบครอง ผู้ขายจะฟ้องเรียกที่ดินคืนไม่ได้ และกรณีไม่เข้าลักษณะลาภมิควรได้
ในกรณีที่มีเพียงสิทธิ์ครอบครองในที่ดิน จะนำอายุความใน ม.1382 มาใช้บังคับไม่ได้ เพราะ ม.1382 เกี่ยวกับเรื่องได้กรรมสิทธิ์ในที่ดินของผู้อื่น

เดิมเป็นเรื่องกู้เงินกันต่อมาภายหลังลูกหนี้ทำหนังสือยกที่สวนให้เป็นกรรมสิทธิ์แก่ผู้ให้กู้เป็นการตีใช้หนี้เงินกู้เช่นนี้ ย่อมทำได้ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 321 สามีโจทก์กู้เงินจำเลยไปภายหลังสามีโจทก์ทำหนังสือยกที่สวนแปลงหนึ่งให้แก่จำเลยเป็นกรรมสิทธิ์เป็นการชำระหนี้แล้วสามีโจทก์ตาย โจทก์ไม่มีสิทธิฟ้องเรียกที่ดินรายนี้คืน ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 15/2486

สัญญากู้กล่าวชัดว่าให้เจ้าหนี้ยึดถือนาแปลงหนึ่งไว้เป็นประกัน. เจ้าหนี้ย่อมมีสิทธิแต่ทำกินต่างดอกเบี้ย. โดยสิทธิในที่ดินยังคงอยู่แก่ลูกหนี้. เจ้าหนี้หามีสิทธิครอบครองที่จะใช้ยันบุคคลอื่นได้ไม่. ในเมื่อยังมิได้มีการโอนกันโดยถูกต้อง.

สัญญากู้กล่าวขัดว่าไห้เจ้าหนี้ยึดถือนาแปลงหนึ่งไว้เปนประกัน เจ้าหนี้ย่อมมีสิทธิแต่ทำกินต่างดอกเบี้ย โดยสิทธิไนที่ดินยังคงหยู่แก่ลูกหนี้เจ้าหนี้หามีสิทธิครอบครองที่จะไช้ยังบุคคลอื่นได้ไม่ ไนเมื่อยังมิได้มีการโอนกันโดยถูกต้อง

เจ้าของที่ดินที่มีใบเหยียบย่ำและได้ทำประโยชน์ในที่ดินนั้นด้วย. ย่อมมีสิทธิดีกว่าผู้มีหนังสือซื้อขายที่รายพิพาทนั้น ที่ทำต่อกรมการอำเภอแต่ไม่ได้เข้าทำประโยชน์หรือได้ครอบครองแต่ประการใด. ฟ้องโจทก์ที่มิได้ระบุว่าจำเลยเข้าแย่งที่ดินของโจทก์วันเดือนใด ตรงไหนและมากน้อยเท่าใด. ถ้าหากจำเลยเข้าใจฟ้องของโจทก์ดีจนถึงต่อสู้คดีได้เป็นกิจจลักษณะเช่นนี้.ย่อมไม่เป็นฟ้องที่เคลือบคลุม.

เป็นเรื่องการได้กรรมสิทธิ ไม่เกี่ยวกับเรื่องสิทธิครอบครองที่ดินซึ่งไม่มีหนังสือสำคัญสำหรับที่นั้น เมื่อเจ้าของเดิมได้ละทิ้งและผู้อื่นได้เข้าครอบครองโดยเจตนาจะยึดเพื่อตนดังนี้ ผู้ครอบครองย่อมได้สิทธิครอบครอง

ฟ้องว่าจำเลยบุกรุก แต่โจทก์กลับรับว่าจำเลยครอบครองที่นั้นโดยอาศัยอำนาจสัญญาซื้อขาย เป็นฟ้องที่ไม่มีมูลคดีที่จะว่ากล่าวเอากับจำเลย เพราะไม่มีประเด็นที่จะต้องวินิจฉัย

ยื่นคำร้องขอจับจองที่ดินซึ่งมีผู้อื่นครอบครองอยู่นั้น ผู้ขอจับจองไม่มีสิทธิ์ดีกว่าผู้ครอบครอง

ที่ดินสวนยางผู้ขายมีสิทธิครอบครอง เมื่อได้ทำสัญญาโอนขายให้ผู้ซื้อและผู้ซื้อได้เข้าครอบครองแล้วดังนี้ ผู้ขายก็หมดสิทธิในที่รายนั้น
บุคคลภายนอกผู้ได้สิทธิในอสังหาริมทรัพย์มาโดยไม่สุจริตจะยก ม.1299 แห่งประมวลแพ่งฯ ขึ้นอ้างมิได้