คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.อ. ม. 176

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเคยต้องโทษฐานลักเล่นการพนันพ้นโทษไปยังไม่เกิน 3 ปี จำเลยรับว่าเคยต้องโทษมาแล้วพ้นโทษยังไม่เกิน 3 ปีจริงดังนี้ จะเพิ่มโทษจำเลยไม่ได้และกรณีเช่นนี้ศาลไม่จำต้องสั่งให้สืบพยานในข้อที่พ้นโทษนั้นอีก

โจทฟ้องว่าจำเลยเคยต้องโทสถานลักเล่นการพนันพ้นโทสไปยังไม่เกิน 3 ปี จำเลยรับว่าเคยต้องโทสมาแล้วพ้นโทสยังไม่เกิน 3 ปีจิงดังนี้ จะเพิ่มโทสจำเลยไม่ได้และกรนีเช่นนี้สาลไม่จำต้องสั่งไห้สืบพยานไนข้อที่พ้นโทสนั้นอีก

โจทฟ้องจำเลยถานปลอมหนังสือซึ่งเกี่ยวกับความผิดถานแจ้งความเท็ดที่ถูกสาลทฟานลงโทสไปแล้ว จำเลยรับสารภาพแต่ต่อสู้ว่าเปนกัมเดียวกับคดีที่สาลทหานลงโทส โจทแถลงประกอบฟ้องว่าคดีเรื่องไหม่นี้คือคดีที่จำเลยนำบัตรปลอมไปสแดงแก่เจ้าพนักงานและเหตุเกิดวันเวลาและสถานที่เดียวกันนั้นเอง ดังนี้สแดงไห้เห็นว่าโจทไม่ประสงค์ไห้ลงโทสจำเลยถานปลอมหนังสือสาลพิพากสายกฟ้องได้

โจทก์ฟ้องจำเลยฐานปลอมหนังสือซึ่งเกี่ยวกับความผิดฐานแจ้งความเท็จที่ถูกศาลทหารลงโทษไปแล้วจำเลยรับสารภาพแต่ต่อสู้ว่าเป็นกรรมเดียวกับคดีที่ศาลทหารลงโทษ โจทก์แถลงประกอบฟ้องว่าคดีเรื่องใหม่นี้คือคดีที่จำเลยนำบัตรปลอมไปแสดงแก่เจ้าพนักงานและเหตุเกิดวันเวลาและสถานที่เดียวกันนั้นเอง ดังนี้แสดงให้เห็นว่าโจทก์ไม่ประสงค์ให้ลงโทษจำเลยฐานปลอมหนังสือ ศาลพิพากษายกฟ้องได้

ฟ้องโจทก์กล่าวว่า 'จำเลยสมคบกันกระทำผิดกฎหมาย คือจำเลยที่ 1 ถึงจำเลยที่ 5 ซึ่งได้ถูกจำเลยในคดีดำที่ 113/2486 ของศาลมณฑลทหารบก(กระบี่) จับตัวหาว่าเล่นการพนันโปปั่น และจำเลยที่ 6 ได้ขอให้สินบนรวมทั้งสิ้นเป็นเงิน 94 บาท ฯลฯ' ดังนี้เป็นฟ้องที่หาว่าจำเลยสมคบกันกระทำผิด

ในคดีทำให้คนตายโดยประมาทนั้น การกระทำของจำเลยได้กระทำอย่างไร เป็นปัญหาข้อเท็จจริง แต่การกระทำนั้นจะเป็นการกระทำโดยประมาทหรือไม่ เป็นปัญหาข้อกฎหมาย
จำเลยทำไร่ไว้ในป่าล้อมรั้วด้วยเอาหนามและกิ่งไผ่สะไว้ 3 ด้าน เว้นช่องว่างเป็นรูกว้าง 1 ศอก สูง 1 ศอกคืบ พอสุกรป่าลอดได้ อีกด้านไม่มีรั้วเพราะมีลำห้วย จำเลยทำจั่นห้าวดักสัตว์ป่าทิ้งไว้ที่ช่องดังกล่าว ผู้ตายไปถางไร่ติดต่อกับไร่ของจำเลยตอนแรกเมื่อถางแล้วกลับที่พักโดยทางที่มาแต่วันเกิดเหตุไม่กลับทางเดิม ได้ลอดคลานไปทางช่องที่จำเลยทำจั่นดักไว้เลยถูกจั่นห้าวตายดังนี้ไม่ผิดฐานฆ่าคนตายโดยประมาท
แม้จำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้องโจทก์ แต่หากปรากฏว่า จำเลยมิได้กระทำผิดดังฟ้อง ศาลก็พิพากษาไม่ลงโทษจำเลยได้

ไนคดีทำไห้คนตายโดยประมาทนั้น การกะทำของจำเลยได่กะทำอย่างไร เปนปัญหาข้อเท็ดจิง แต่การกะทำนั้นจะเปนการกะทำโดยประมาทหรือไม่เปนปัญหาข้อกดหมาย
จำเลยทำไร่ไว้ไนป่าล้อมรั้วด้วยเอาหนามและกิ่งไผ่ละไว้ 3 ด้าน เว้นช่องว่างเปนรูกว้าง 1 สอก สูง 1 สอกคืบ พอสุกรป่าลอดได้ อีกด้านไม่มีรั้วเพราะมีลำห้วย จำเลยทำจั่นห้าวดักสัตว์ป่าทิ้งไว้ที่ช่องดังกล่าว ผู้ตายไปถางไช่ติดต่อกับไร่ของจำเลยตอนเรกเมื่อถางแล้วกลับที่ทักโดยทางที่มา แต่วันเกิดเหตุไม่กลับทางเดิม ได้ลอดคลานไปทางช่องที่จำเลยทำจั่นดักไว้ เลยถูกจั่นห้าวตาย ดังนี้ไม่ผิดถานค่าคนตายโดยประมาท
แม้จำเลยไห้การรับสารภาพตามฟ้องดจท แต่หากปรากตว่า จำเลยมิได้กะทำผิดดังฟ้อง สาลก็พิพากสาไม่ลงโทสจำเลยได้.

ในคดีที่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นผู้นำเงินตราต่างประเทศเข้ามาในราชอาณาจักรไทยโดยไม่ได้รับอนุญาต จำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้องไม่มีการสืบพยานกันนั้น ศาลต้องพิพากษาลงโทษจำเลย

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยพาฝิ่นออกจากร้านฝิ่นที่จำเลยได้รับอนุญาตให้ตั้งจำหน่าย แต่ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยพาฝิ่นมาจากที่อื่น ดังนี้ศาลพิพากษายกฟ้อง
เมื่อจำเลยมีฝิ่นของกลางไว้ในครอบครองโดยแสดงไม่ได้ว่าได้รับใบอนุญาตให้มีได้ตามกฎหมาย ศาลสั่งริบฝิ่นของกลางนั้นได้

โจกฟ้องว่าจำเลยเคยต้องโทสถานลักเล่นการพนันพ้นโทสมายังไม่กิน 3 ปีมาทำผิดถานลักเล่นการพนันอีก จำเลยกับสารภาพดังนี้ จะถือว่าจำเลยพ้นโทสมาครบ 3 ปี แล้วไม่ได้ จึงเพิ่มโทสตามมาตรา 14 ทวิ ไม่ได้
อ้างดีกาที่ 874/2486.