คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.พ.พ. ม. 1656

การขีดฆ่าถ้อยคำในพินัยกรรม์ โดยพยานผู้นั่งและเป็นผู้เขียนเซ็นรับรองไว้คนเดียวนั้น นับว่าไม่สมบูรณ์
การขีดฆ่าถ้อยคำบางคำในพินัยกรรม์ ทำไม่ถูกต้องตามที่กฎหมายบังคับไว้นั้น ไม่เป็นเหตุทำให้พินัยกรรม์ ซึ่งทำขึ้นโดยถูกต้องเสียไปทั้งหมด คงใช้ไม่ได้แต่เฉพาะการขีดฆ่าที่ไม่ทำให้ถูกต้องเท่านั้น

การขีดฆ่าถ้อยคำในพินัยกรรม โดยพยานผู้นั่งและเป็นผู้เขียนเซ็นรับรองไว้คนเดียวนั้น นับว่าไม่สมบูรณ์
การขีดฆ่าถ้อยคำบางคำในพินัยกรรมทำไม่ถูกต้องตามที่กฎหมายบังคับไว้นั้น ไม่เป็นเหตุทำให้พินัยกรรมซึ่งทำขึ้นโดยถูกต้องเสียไปทั้งหมดคงใช้ไม่ได้แต่เฉพาะการขีดฆ่าที่ไม่ทำให้ถูกต้องเท่านั้น

พินัยกรรม์มีพะยานลงชื่อครบถ้วน เป็นแต่มีข้อความว่าขอแสดงเจตนาทำพินัยกรรม์ลับต่อหน้าพะยานและมิได้ปฏิบัติอย่างอื่น ตาม ม. 1660 นั้น ไม่ถือว่าเป็นพินัยกรรม์ลับ คงสมบูรณ์ในฐานะเป็นพินัยกรรม์ธรรมดา

พินัยกรรมมีพยานลงชื่อครบถ้วน เป็นแต่มีข้อความว่าขอแสดงเจตนาทำพินัยกรรมลับต่อหน้าพยานและมิได้ปฏิบัติอย่างอื่นตามมาตรา 1660 นั้น ไม่ถือว่าเป็นพินัยกรรมลับคงสมบูรณ์ในฐานะเป็นพินัยกรรมธรรมดา

จำเลยต่อสู้ว่าผู้ตายทำพินัยกรรม์ยกทรัพย์ให้โดยอ้างเดือนในพินัยกรรม์ผิดไปเดือน 1 โดยพินัยกรรม์เขียนเดือนไว้ไม่ชัดนั้น ไม่เป็นเหตุถึงกับไม่ยอมรับฟัง การนำสืบถึงพินัยกรรม์

จำเลยต่อสู้ว่าผู้ตายทำพินัยกรรมยกทรัพย์ให้โดยอ้างเดือนในพินัยกรรมผิดไปเดือนหนึ่งโดยพินัยกรรมเขียนเดือนไว้ไม่ชัดนั้นไม่เป็นเหตุถึงกับไม่ยอมรับฟัง การนำสืบถึงพินัยกรรม

พินัยกรรม์ที่ทำขึ้นด้วยตัวพิมพ์ เว้นช่องว่างไว้ตรอก วันเดือนปี ทรัพย์ และชื่อผู้ทำพินัยกรรม์นั้น เมื่อผู้ทำพินัยกรรม์ได้ตรอกรายละเอียดเหล่านั้นและลงนามของตนแล้ว ก็เป็นพินัยกรรม์ที่ใช้ได้ ไม่จำเป็นต้องลงชื่อกำกับข้อความที่ตนตรอกและในกรณีเช่นนี้ ไม่ถือว่าเป็นการตกเติมข้อความในพินัยกรรม์ (อ้างฎีกาที่ 478/83)
วันที่ในพินัยกรรม์พิมพ์เอาไว้ก่อนตรอกข้อความและลงนามผู้ทำพินัยกรรม์นั้น ไม่เป็นเหตุให้พินัยกรรม์เป็นโมฆะ
จำเลยให้การว่า พินัยกรรม์ไม่สมบูรณ์ แล้วนำสืบว่าผู้ตายมิได้ทำพินัยกรรม์ ดังนี้ รับฟังไม่ได้ เป็นการสืบนอกประเด็น

พินัยกรรมที่ทำขึ้นด้วยตัวพิมพ์ เว้นช่องว่างไว้กรอกวันเดือนปี ทรัพย์ และชื่อผู้ทำพินัยกรรมนั้น เมื่อผู้ทำพินัยกรรมได้กรอกรายละเอียดเหล่านั้นและลงนามของตนแล้ว ก็เป็นพินัยกรรมที่ใช้ได้ ไม่จำเป็นต้องลงชื่อกำกับข้อความที่ตนกรอก และในกรณีเช่นนี้ ไม่ถือว่าเป็นการตกเติมข้อความในพินัยกรรม (อ้างฎีกาที่ 478/83)
วันที่ในพินัยกรรมพิมพ์เอาไว้ก่อนกรอกข้อความและลงนามผู้ทำพินัยกรรมนั้น ไม่เป็นเหตุให้พินัยกรรมเป็นโมฆะ
จำเลยให้การว่า พินัยกรรมไม่สมบูรณ์ แล้วนำสืบว่าผู้ตายมิได้ทำพินัยกรรม ดังนี้ รับฟังไม่ได้ เป็นการสืบนอกประเด็น

ข้อความในหนังสือไม่ได้ระบุการเผื่อตายไว้โดยตรง แต่มีคำว่าพินัยกรรมและข้อความในนั้นก็แสดงว่าผู้ทำตั้งใจยกทรัพย์ให้เมื่อตายแล้วดังนี้ แม้จะมีข้อความว่าได้มอบทรัพย์ให้ตั้งแต่วันทำหนังสือนั้นก็ตาม ก็ยังคงถือได้ว่าเป็นหนังสือพินัยกรรม
หนังสือมีข้อความเป็นพินัยกรรมแต่ระบุว่าได้มอบทรัพย์ให้และได้ลงชื่อผู้มอบผู้รับมอบและพยานกับผู้เขียนด้วยนั้นก็คงถือว่าสมบูรณ์เป็นพินัยกรรมได้

ฟ้องระบุว่าผู้ตายไม่ได้ทำพินัยกรรมหรือถ้าทำก็เป็นไปโดยสติไม่ดีหรือถูกหลอกลวงดังนี้ เป็นฟ้องเคลือบคลุม