คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 290

จำเลยแจวเรือไปส่งคนร้าย ขึ้นลักตัดสายโทรเลขโทรศัพท์ แล้วไปจอดเรือรอคอยห่างที่เกิดเหตุ 20 เส้น เพื่อจะบรรทุกสายโทรเลขโทรศัพท์ที่จะลักตัดมาได้นั้น เป็นการกระทำอุปการะแก่การกระทำผิดของคนร้ายมีผิดฐานสมรู้ตาม ก.ม.อาญา มาตรา 65.

ความผิดอันเกี่ยวกับการที่เอาทรัพย์ที่ถูกยึดหรืออายัดไปอาจเป็นความผิดฐานลักทรัพย์หรือยักยอกทรัพย์อย่างใดอย่างหนึ่ง แล้วแต่กรณี คือถ้าทรัพย์นั้นจำเลยได้รับมอบหมายให้เป็นผู้พิทักษ์รักษาและจำเลยคิดทุจริตเอาทรัพย์ที่ต้องอายัติไป ก็เป็นผิดฐานยักยอก ตาม ก.ม.อาญา ม. 316 ถ้าทรัพย์นั้นจำเลยมิได้รับมอบหมายให้อยู่ในความครอบครองของจำเลย แม้ทรัพย์นั้นจะเป็นของจำเลยเองก็ดี ถ้าจำเลยบังอาจเอาทรัพย์นั้นไปเสียโดยเจตนาทุจริต จำเลยก็มีความฐานลักทรัพย์ตาม ก.ม.อาญา มาตรา 290.

การเอาทรัพย์ของตนที่อยู่ในระหว่างยึดหรืออายัดของเจ้าพนักงานกลับคืน อันจะเป็นผิดตาม ม. 290 นั้น จะต้องมีเจตตนาทุจจริต

พลตำหรวดไปจับของกลางไนการเล่นการพนันนอกเขตที่ตนมีอำนาดและหน้าที่นั้น ไม่ถือว่าเปนเจ้าพนักงานกะทำการตามหน้าที่ ของกลางนั้นจึงไม่เปนของต้องยึดหรืออายัดตามกดหมายและการที่ผู้ลักเล่นการพนันไช้กำลังทำร้ายและขู่เข็นเอกของกลางคืนไป จึงไม่เปนความผิดต่อเจ้าพนักงานหรือเปนความผิดต่อทรัพย์.
ความผิดถานลักเล่นการพนันนั้น ราสดรไม่มีอำนาดจับโดยลำพังตามป.ม.วิธีพิจารนาความอาญาม. 79.
อ้างดีกาที่ 1011/2484.

จำเลยได้รับมอบของกลาง(ในคดีอาญา) ให้เป็นผู้ดูแลรักษาและนำส่งกรมการอำเภอ ได้ยินยอมให้คนอื่นสับเปลี่ยนของกลางเอาไว้เป็นประโยชน์ของผู้นั้น แล้วจำเลยเอาของที่เปลี่ยนแทนนั้นส่งกรมการอำเภอดังนี้ จำเลยมีผิดตามกฎหมายอาญามาตรา 314 แต่ไม่ผิดตามกฎหมายอาญา มาตรา 122

จำเลยรู้อยู่แล้วว่าทรัพย์ของจำเลยถูกยึดไว้โดยคำสั่งศาลแล้วถูกลักไปจำเลยรู้แล้วบังอาจพาทรัพย์นั้นไปเสียให้พ้นเช่นนี้ ย่อมมีผิดฐานรับของโจร ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.194-195-225 โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์พิจารณาได้ความว่าจำเลยรับของโจร ลงโทษจำเลยได้ (ฟ้องก่อนตุลาคม) ข้อกฎหมายใดที่คู่ความมิได้ยกโต้เถียงมาในชั้น ศาลอุทธรณ์ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย