คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: ป.อ. ม. 298

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 120/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การเปลี่ยนแปลงโทษจากพยายามชิงทรัพย์เป็นพยายามลักทรัพย์และการกำหนดโทษที่เหมาะสม

ฟ้องว่าพยายามชิงทรัพย์ ได้ความพยายามลักทรัพย์ ไม่เรียกว่าข้อเท็ดจิงต่างฟ้อง
สาลขั้นต้นลงโทสถานพยายามลักทรัพย์ตามมาตรา 293-60 กับถานทำร้ายสาหัสตามมาตรา 256 รวมกะทงลงโทสจำคุก 2 ปี 6 เดือน โจทอุธรน์ขอไห้ลงโทสถานพยายามชิงทรัพย์สาลอุธรน์พิพากสาแก้ลงโทสตามมาตรา 294-60 จำคุก 1 ปี 6 เดือนได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 608/2485 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ขอบเขตความผิดฐานกันโชกและการบังคับขู่เข็ญให้ส่งทรัพย์ในขณะนั้น ศาลต้องยกฟ้องหากข้อเท็จจริงไม่ถึงองค์ประกอบความผิด

การขู่เข็ญให้เจ้าทรัพย์ส่งทรัพย์ให้ในขณะนั้น ไม่ใช่เป็นผิดฐานกันโชกหรือพยายามกันโชก เมื่อศาลชั้นต้นมิได้วินิจฉัยข้อกล่าวหาตามฟ้องโจทก์ในข้อใด ต้องถือว่าศาลชั้นต้นได้ยกข้อหา เมื่อฝ่ายโจทก์มิไดอุทธรณ์คัดค้านประการใด ก็ย่อมเป็นอันเด็ดขาดไปเฉพาะข้อหานั้น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 607/2485 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การให้ยาพิษเพื่อลักทรัพย์ ไม่ถือเป็นความผิดฐานชิงทรัพย์ หากไม่ได้ใช้กำลังทำร้าย

การให้ยาพิษรับประทานเพื่อลักทรัพย์ ไม่เป็นความผิดฐานชิงทรัพย์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 508/2485 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความต่อเนื่องของการกระทำชิงทรัพย์และการทำร้ายเจ้าทรัพย์ เพื่อหลีกเลี่ยงความผิดทางอาญา

พฤติการที่เป็นการชิงทรัพย์ไม่ใช่ลักทรัพย์ และทำร้ายเจ้าทรัพย์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1052/2484

การรู้เห็นร่วมใจในความผิดชิงทรัพย์ แม้ไม่ได้วางแผนร่วมกันตั้งแต่แรก

จำเลยเป็นคนจูงกระบือที่ลักมา พวกของจำเลยหันไปขู่จะทำร้ายพวกเจ้าทรัพย์ ยังไม่เรียกว่าจำเลยได้สมคบกันพวกทำการขู่เข็ญอันจะเป็นผิดฐานชิงทรัพย์ จึงมีผิดแต่เพียงฐานลักทรัพย์ ศาลเดิมลงโทษจำคุก 2 ปี ฐานลักทรัพย์ ศาลอุทธรณ์แก้ให้จำคุก 2 ปี ฐานชิงทรัพย์ถือว่าแก้มาก

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 297/2484

การชิงทรัพย์โดยใช้มีดขู่เข็ญ: การพิสูจน์เจตนาและเหตุอุกฉกรรจ์เพื่อลงโทษตาม ม.299

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำการชิงทรัพย์โดยใช้มีดเป็นอาวุธทำการขู่เข็ญ ขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญา ม.299
จำเลยให้การรับสารภาพเมื่อโจทก์ไม่ติดสืบเหตุฉกรรจ์ตาม ม.293,294 แล้ว ก็ลงโทษจำเลยตาม ม.299 ไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 833/2483

การพิจารณาคดีอาญา: ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อเท็จจริงได้และยกฟ้องเมื่อพยานหลักฐานไม่พอฟัง

คดีที่มีอุทธรณ์ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย แต่ศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องโจทก์ในข้อเท็จจริง โจทก์ฎีกาทั้งข้อเท็จจริงแลข้อกฎหมาย ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อเท็จจริงได้ และเมื่อเห็นว่าข้อเท็จจริงลงโทษจำเลยไม่ได้จริงลงโทษจำเลยไม่ได้ก็ไม่วินิจฉัยข้อกฎหมายต่อไป

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 778/2483

ยกฟ้อง: ไม่มีประเด็นทางกฎหมายที่ต้องวินิจฉัยเพิ่มเติม

ยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 520/2483

ตัวการร่วมขู่เข็ญชิงทรัพย์: การกระทำร่วมกันเพื่อให้ได้ทรัพย์สิน

การที่จำเลยพูดห้ามพวกเจ้าทรัพย์มิให้ติดตามและชักมีดออกมาถือไว้นั้นถือว่าเป็นการขู่เข็ญจะทำร้ายอันเป็นความผิดฐานชิงทรัพย์จำเลยคนหนึ่งขู่เข็ญพวกเจ้าทรัพย์และจำเลยอีกคน หนึ่งจูงกระบือไปโดยความรู้เห็นของจำเลย ผู้ขู่เข็ญดังนี้ถือว่าจำเลยผู้จูงกระบือไปเป็นตัวการฐานชิงทรัพย์ด้วย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 513/2483

ชิงทรัพย์โดยใช้กำลังทำร้าย: การกระทำความผิดฐานชิงทรัพย์

ใช้มือค้ำคอเจ้าทรัพย์แล้วกะชากสร้อยไปนั้น ถือว่าเป็นการใข้กำลังทำร้ายมีผิดฐานชิงทรัพย์

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย ป.อ. ม. 298