คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.ที่ดิน

โจทก์รับซื้อฝากที่วิวาทที่มีโฉนดจากเจ้าของเดิมแล้วภายหลังได้รับโอนเป็นสิทธิ์โดยเด็ดขาด ขณะซื้อฝากผู้โอนที่ให้จำเลยได้บุกรุกที่วิวาทอยู่ก่อนแล้ว ผู้โอนให้จำเลยและจำเลยได้ครอบครองที่วิวาทมาครบ 10 ปีก่อนโจทก์รับโอนโดยเด็ดขาดดังนี้ จำเลยย่อมได้กรรมสิทธิ์ โจทก์ฟ้องขับไล่ไม่ได้(ข้อเท็จจริงฟังว่าโจทก์รู้ถึงการบุกรุกอยู่แล้วขณะที่รับซื้อฝากและรับโอน).

คดีแพ่งเมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษาให้จำเลย 2 คนช่วยกันใช้ค่าเสียหายให้แก่โจทก์และแสดงว่าจำเลยไม่มีสิทธิเข้าเกี่ยวข้องกับที่พิพาท แม้จำเลยแต่คนเดียวจะฎีกาก็ดี เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าโจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องร้องได้เลยดังนี้ ศาลฎีกาพิพากษายกฟ้องตลอดไปถึงจำเลยที่มิได้ฎีกาด้วยได้

ที่ดินมือเปล่ามีเจ้าของภายหลังมีผู้เข้ามาจับจองทับที่นั้น โดยเจ้าของมิได้ฟ้องร้อง เสียภายในกำหนด 1 ปี ผู้จับจองย่อมได้สิทธิ (ครอบครอง)ในที่รายพิพาทนั้น,
พฤตติการณ์ที่ถือว่าเป็นการครอบครองแทนกัน,

การให้ที่ดินแก่กันโดยมิได้ทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ การให้นั้นย่อมไม่สมบูรณ์ พฤติการณ์ที่ถือว่าเป็นการปกครองปรปักษ์ ไม่ใช่เป็นการปกครองแทนกันครองครองปรปักษ์ต้องครอบครองติดต่อกันครบ 10 ปี จึงจะได้กรรมสิทธิ์

ผู้ใดตัดฟันไม้ประเภทหวงห้ามในที่ดินซึ่งตนครอบครองมาช้านาน แม้จะมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานก็ดี ก็ไม่มีความผิดคำว่า " ป่า " ตาม พ.ร.บ.รักษาป่าหมายถึงที่ดินที่มีสภาพเป็นป่า ที่ดินใดแม้จะยังมิได้พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้ออกโฉนดให้แก่ผู้ใดก็ดี เมื่อที่ดินนั้นเป็นที่ไร่สวนมีผู้ครอบครองยึดถือตลอดก็หามาเช่นนี้มาเป็นที่ป่าตามความใน พ.ร.บ.นั้นไม่

ผู้ใดตัดฟันไม้ประเภทหวงห้ามในที่ดินซึ่งตนครอบครองมาช้านานแม้จะมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานก็ดี ก็ไม่มีความผิด คำว่า " ป่า " ตาม พ.ร.บ.รักษาป่าหมายถึงที่ดินที่มีสภาพเป็นป่า ที่ดินใดแม้จะยังมิได้รับพระราชทานพระบรมราชานุญาตให้ออกโฉนดให้แก่ผู้ใดก็ดี เมื่อที่ดินนั้นเป็นที่ไร่สวนมีผู้ครอบครองยึดถือตลอดมาเช่นนี้ หาเป็นที่ป่าตามความใน พ.ร.บ.นั้นไม่

โจทก์จำเลยทำสัญญากันว่าจำเลยยอมโอนที่เหมืองแร่ของตนให้โจทก์ราคา 8000 บาท ในวันทำสัญญานั้นโจทก์จ่ายเงินให้จำเลย 1000 บาทที่เหลือจะชำระให้เสร็จใน พ.ศ.2483 และจำเลยจะโอนประทานบัตร์เหมืองแร่ให้โจทก์ในกำหนดนั้นด้วยในระหว่างไม่ได้โอนประทานบัตร์กันนี้จำเลยจะทำหนังสือมอบอำนาจให้โจทก์เข้าทำเหมืองแร่ไปพลางก่อนดังนี้ สัญญาระหว่างโจทก์จำเลยเป็นสัญญาซื้อขายเด็ดขายกรรมสิทธิในเหมืองตกเป็นของโจทก์แล้ว และการมอบอำนาจของจำเลยก็หาเป็นเงื่อนไขของสัญญาไม่ แต่เป็นผลที่จำเลยจะต้องปฏิบัติตามข้อสัญญานั้นประทานบัตร์เหมืองแร่เป็นเพียงใบอนุญาตที่รัฐบาลออกให้แก่ผู้ทำเหมืองแร่เท่านั้น หาใช่ทรัพย์สินที่ซื้อขายกันได้ไม่

การชำระราคาไม่ใช่สาระสำคัญแห่งการโอนกรรมสิทธิทรัพย์ตามสัญญาซื้อขาย ซื้อขายที่ดินกันแต่ยังหาได้ไปจดทะเบียนไม่ผู้ขายกลับเอาที่ดินนั้นไปขายให้แก่ผู้อื่นซึ่งทราบถึงการซื้อขายรายเดิมดังนี้ ผู้ซื้อรายแรกเรียกให้เพิกถอนการจดทะเบียนการซื้อขายรายหลังได้ เพราะเปนผู้ที่อยู่ในฐานะกอันจะให้จดทะเบียนสิทธิของตนได้อยู่ก่อน

โจทก์ฟ้องขอให้ศาลทำลายโฉนดของจำเลยที่ออกทับที่ของโจทก์และขออย่าให้จำเลยเกี่ยวข้องในที่ดินของโจทก์เมื่อปรากฎว่าที่วิวาทเป็นของโจทก์และโฉนดที่ของจำเลยออกทับที่ดังนี้แล้วแม้แต่เดิมจำเลยจะมิได้เกี่ยวข้องในที่รายนี้แต่ประการใดก็ตามศาลพิพากษาห้ามมิให้จำเลยเข้ามาเกี่ยวข้องได้

ทำสัญญาจะซื้อขายที่ดินกันโดยกำหนดจะโอนทะเบียนภายในเดือนมีนาคมครั้นถึงกำหนดแทนที่ผู้ซื้อจะขอให้ผู้ขายโอนทะเบียนที่ดินให้ตนตามสัญญากลับไปขอให้ผู้ขายจัดการแบ่งแยกที่ดินจนพ้นตามสัญญาก็ไม่ไปจัดการโอนทะเบียนดังนี้ ไม่เรียกว่าผู้ขายประพฤติผิดสัญญา ผู้ขายมีสิทธิเลิกสัญญาได้
ทำสัญญาจะซื้อขายที่ดินแก่กันโดยกำหนดจะโอนทะเบียนภายในเดือนมีนาคม ในระหว่างนั้นผู้ซื้อขอให้ผู้ขายแบ่งแยกที่ดินเพื่อขายให้แก่คนภายนอก ผู้ขายก็จัดทำให้ดังนี้ ไม่เรียกว่าผู้ขายยอมสละสิทธิในประโยชน์แห่งเงื่อนเวลาในสัญญาจะซื้อขายนั้น