คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
พ.ร.บ.สัตว์พาหนะ พ.ศ.2482 ม. 30

โจทก์บรรยายในคำฟ้องอย่างแจ้งชัดว่า จำเลยทำไม้ปอเลียง ในบริเวณป่าบางไต เมื่อจำเลยให้การรับสารภาพ ข้อเท็จจริงต้องรับฟังตามคำฟ้องว่าจำเลยทำไม้ในป่าอันเป็นการทำไม้หวงห้ามและมีไว้ในครอบครองซึ่งไม้หวงห้ามอันยังมิได้แปรรูป ที่จำเลยอ้างว่าเป็นการทำไม้ในที่ดินที่มีกรรมสิทธิ์หรือสิทธิครอบครองไม่เป็นไม้หวงห้ามในชั้นฎีกา จึงขัดกับคำรับสารภาพของจำเลยและเป็นการยกข้อเท็จจริงเพิ่มเติมขึ้นใหม่โดยข้อเท็จจริงดังกล่าวมิได้กล่าวมาแล้วโดยชอบในศาลล่างทั้งสอง ต้องห้ามมิให้ฎีกาตาม ป.วิ.พ. มาตรา 225 วรรคหนึ่ง, 252 ประกอบ ป.วิ.อ. มาตรา 15 จึงเป็นฎีกาที่ไม่ชอบ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

รับม้าที่ถูกผู้ร้ายลักไป ก็เป็นหน้าที่ของโจทก์จะต้องสืบว่า จำเลยรับไว้โดยรู้ว่าเป็นของร้าย จึงจะลงโทษฐานรับของโจรได้
การที่มีม้าไว้โดยแสดงความบริสุทธิ์ไม่ได้ มีผิดแต่ฉะเพาะตามพ.ร.บ.สัตว์พาหนะเท่านั้น

รับม้าที่ถูกผู้ร้ายลักไป ก็เป็นหน้าที่ของโจทก์จะต้องสืบว่า จำเลยรับไว้โดยรู้ว่าเป็นของร้าย จึงจะลงโทษฐานรับของโจรได้
การที่มีม้าไว้โดยแสดงความบริสุทธิ์ไม่ได้ มีผิดแต่เฉพาะตาม พระราชบัญญัติสัตว์พาหนะเท่านั้น

ช้างม้าโคกระบือฬ่อฬานั้นเป็นสัตว์พาหนะตามพระราชบัญญัติสัตว์พาหนะทั้งสิ้น แม้จะยังไม่ถึงกำหนดทำตั๋วรูปพรรณก็ตาม
ฟ้องว่าจำเลยมีม้าซึ่งเป็นสัตว์พาหนะไม่มีตั๋วรูปพรรณและแสดงความบริสุทธิ์ไม่ได้ แม้จำเลยรับสารภาพก็ลงโทษไม่ได้เพราะไม่ระบุว่าเป็นสัตว์ซึ่งต้องมีตั๋วรูปพรรณ

ช้างม้าโคกระบือพ่อฬานั้นเป็นสัตว์-พาหนะตามพ.ร.บ.สัตว์พาหนะทั้งสิ้น แม้จะยังไม่ถึงกำหนดทำตั๋วรูปพรรณก็ตาม
ฟ้องว่าจำเลยมีม้าซึ่งเป็นสัตว์พาหนะไม่มีตั๋วรูปพรรณและแสดงความบริสุทธิ์ไม่ได้ แม้จำเลยรับสารภาพก็ลงโทษไม่ได้ เพราะไม่ระบุว่าเป็นสัตว์ซึ่งต้องมีตั๋วรูปพรรณ.

ผู้ที่มีโคที่ยังใช้งานไม่ได้ไม่มีหน้าที่ต้องนำโคไปทำตั๋วพิมพ์รูปพรรณและไม่มีหน้าที่นำสืบแสดงความบริสุทธิ์ของโคนั้น

ในเรื่องมีกระบือแสดงความบริสุทธิ์ไม่ได้ ฟ้องของโจทก์ไม่ได้ระบุว่าสัตว์นั้นมีขนาดหรือลักษณะต้องตามที่กฎหมายบัญญัติให้ทำตั๋วรูปพรรณศาลพิพากษายกฟ้องไปแล้วดังนี้ถือว่ายกฟ้องในความผิดจะมาฟ้องใหม่ไม่ได้

ในเรื่องมีกระบือแสดงความบริสุทธิ์ไม่ได้ ฟ้องของโจทก์ไม่ได้ระบุว่าสัตว์นั้นมีขนาดหรือลักษณะต้องตามที่กฎหมายบัญญัติให้ทำตั๋วรูปพรรณ ศาลพิพากษายกฟ้องไปแล้วดังนี้ ถือว่ายกฟ้องในความผิดจะมาฟ้องใหม่ไม่ได้

ฟ้องโจทก์กล่าวว่าจำเลยมีกระบือซึ่งไม่มีตั๋วรูปพรรณไว้ในครอบครองโดยแสดงให้เห็นความบริสุทธิ์ไม่ได้ว่าตนเป็นเจ้าของหรือได้มาโดยสุจริต. โดยโจทก์มิได้บรรยายถึงขนาดหรือลักษณะของกระบืออันเป็นองค์สำคัญที่จะเป็นความผิดตามมาตรา 21. ย่อมเป็นฟ้องที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายอันจะพึงรับไว้พิจารณา.

ฟ้องโจทกล่าวว่าจำเลยมีกะบือซึ่งไม่มีตั๋วรูปพรรนไว้ไนครอบครองโดยสแดงไห้เห็นความบริสุทธิ์ไม่ได้ว่าตนเปนเจ้าของหรือได้มาโดยสุจริตโดยโจทมิได้บันยายถึงขนาดหรือลักสนะของกะบืออันเปนองค์สำคัญที่จะเปนความผิดตาม ม.21 ย่อมเปนฟ้องที่ไม่ชอบด้วยกดหมายอันจะพึงรับไว้พิจานา