คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.พ. ม. 155

ยื่นคำร้องขออุทธรณ์อย่างคนอนาถาภายใน 1 เดือนภายหลังแถลงขอเสียค่าธรรมเนียมและนำเงินค่าธรรมเนียมมาเสียแม้เป็นเวลาเกิน 1 เดือนนับแต่วันตัดสินก็ไม่ขาดอายุความอุทธรณ์และถ้าเจ้าพนักงานไม่ได้เรียกให้ปิกแสตมป์ค่าคำร้องขอว่าความอย่างคนอนาถานั้นก็ไม่ทำให้อุทธรณ์ขาดอายุความ

เป็นหนังสือสัญญาจ้างทำของ+ตกลงกันไว้ถ้าจะทำการเพิ่มขึ้นจะได้ตกลงกันและทำเป็นหนังสือ ภายหลังคู่สัญญาตกลงให้ทำการเพิ่มขึ้น แต่ไม่ได้ทำหนังสือต่อกันดังนี้ ผู้รับจ้างจะฟ้องเรียกค่าจ้างได้เพียงไรศาลฎีกาให้ฟังพะยานหลักฐานต่อไปก่อน
โจทก์ฟ้องจำเลยและขอว่าคดีอย่างคนอนาถา ศาลไม่อนุญาตและสั่งให้โจทก์นำเงินค่าธรรมเนียมมาเสีย โจทก์ไม่นำเงินมาเสียศาลจึงสั่งจำหน่ายคดี ภายหลังโจทก์ยื่นฟ้องจำเลยใหม่โดยวางค่าธรรมเนียมครบถ้วนดังนี้ไม่เรียกว่าโจทก์นำคดีที่เสร็จเด็ดขาดแล้วมาฟ้องใหม่

ยื่นคำร้องเท็จต่อศาลขอว่าความอย่างคนอนาถา แล้วเข้าเบิกความต่อศาลว่าทรัพย์สมบัติโคกระบือไม่มีซึ่งความจริงจำเลยมีโคอยู่ 2 ตัว ดังนี้ ต้องมีผิดตาม ม.118-155
ในคดีความผิดฐานเบิกความเท็จ ข้อที่ว่าผู้ร้องมีทรัพย์สมบัติหรือไม่ในกรณีเดียวกับเรื่องขอว่าความอย่างคนอนาถานั้น ถือว่าเป็นข้อสาระสำคัญแห่งคดีในการไต่สวนคดีอนาถาจำเลยให้การต่อศาลวันหลังต่อมาในระหว่างไต่สวนอนาถานั้นจำเลยแจ้งความจริงต่อผู้พิพากษาคนเดียวกันดังนี้ ศาลลดโทษให้จำเลยกึ่งหนึ่งตาม ม.162 ตอน 2

คดีที่ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลไม่อนุญาตให้จำเลยว่าความอย่างคนอนาถาจำเลยจะฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้