คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.พ.พ. ม. 139

เมื่อยกบุตรให้เป็นบุตรบุญธรรมแก่เขาแล้ว บิดามารดาโดยกำเนิดก็หมดอำนาจปกครองนับแต่วันเวลาที่เด็กเป็นบุตรบูญธรรมแล้ว และแม้ภายหลังผู้รับบุตรบูญธรรมจะวายชนม์ เด็นนั้นก็ยังคงเป็นบุตรบูญธรรมของผู้วายชนม์นั้นอยู่ ฉะนั้นบิดามารดาเดิมของเด็กนั้น หรือภริยาของผู้รับบุตรบูญธรรมย่อมไม่มีอำนาจปกครองเด็กนั้นตามกฎหมายจึงไม่มีอำนาจทำนิติกรรมแทนเด็กได้ ถ้าขืนทำไป นิติกรรมนั้นๆไม่ผูกพันเด็กให้ต้องรัยผิด
มารดาเดิมของเด็กซึ่งเป็นบุตรบูญธรรมคนอื่นอยู่ได้ตั้งตัวเป็นผู้แทนโดยชอบธรรมของเด็ก ฟ้องเรียกมรดกของผู้รับบุตรบูญธรรม แล้วได้ประนีประนอมยอมความกันต่อศาลให้แบ่งทรัพย์กัน โดยวิธีขายทอดตลาดเอาเงินมาแบ่งกัน ศาลก็พิพากษาให้เป็นไปตามยอม ต่อมาได้มีการขอตั้งผู้ปกครองเด็กนั้น ซึ่งศาลได้ตั้งผู้อื่นเป็นผู้ปกครองเด็กผู้ปกครองจึงร้องขอต่อศาลในคดีเดิมให้ดำนเนินการขายทอดตลาดทรัพย์มรดกเอาเงินมาแบ่งกันตามคำพิพากษาท้าย ดังนี้ การกระทำของผู้ปกครอง
ดังกล่าวย่อมเป็นการรับรองกิจการที่มารดาเดิมของเด็กได้กระทำไปในเรื่องนั้นการกระทำของผู้ปกครองจึงย่อมผูกพันเด็กเหมือนเด็กได้ - ทำด้วยตนเอง ฉะนั้นเด็กจึงไม่มีสิทธิจะขอให้เพิกถอนสัญญาประนีประนอมยอมความและคำพิพากษาท้ายยอมดังกล่าวแล้วได้

ภรรยาไปทำสัญญาประกันผู้ต้องหาไว้กับศาล แล้วผิดสัญญาถูกศาลสั่งปรับ สามีจึงยื่นคำร้องบอกล้างนิติกรรมสัญญาประกันโดยว่าเป็นโมฆียะกรรม แต่ก่อนศาลจะมีคำสั่งประการใดสามีกลับถอนคำร้องเสีย ดังนี้ ต้องถือว่าเท่ากับไม่ได้ยื่นคำบอกล้างไว้ และถือได้ว่าเป็นการให้สัตยาบันการกระทำของภรรยาไปในตัว ฉะนั้นในภายหลังสามีจะมาบอกล้างอีกไม่ได้

ภรรยาไปทำสัญญาประกันผู้ต้องหาไว้กับศาล แล้วผิดสัญญาถูกศาลสั่งปรับ สามีจึงยื่นคำร้องบอกล้างนิติกรรมสัญญาประกันโดยว่าเป็นโมฆียกรรม แต่ก่อนศาลจะมีคำสั่งประการใดสามีกลับถอนคำร้องเสีย ดังนี้ ต้องถือว่าเท่ากับไม่ได้ยื่นคำบอกล้างไว้ และถือได้ว่าเป็นการให้สัตยาบันการกระทำของภรรยาไปในตัว ฉะนั้นในภายหลังสามีจะมาบอกล้างอีกไม่ได้

พฤติการณ์ที่ถือว่าสามีได้ให้สัตยาบันโมฆียะกรรม
ภรรยากู้เงินและเอาที่ดินสินบริคณห์ไปให้เจ้าหนี้ทำต่างดอกเบี้ย โดยสามีไม่รู้เห็นครั้นไม่มีเงินชำระ ภรรยาบอกกับเจ้าหนี้ว่าไม่มีเงินชำระขอมอบให้ทำต่อไปสามีไปด้วยไม่คัดค้านเจ้าหนี้ได้ทำต่างดอกเบี้ยมา 5 ปีแล้วดังนี้ ถือว่าสามีได้ให้สัตยาบันแล้ว หมดสิทธิที่จะฟ้องขอให้เพิกถอนนิติกรรม

พฤติการณ์ที่ถือว่าสามีได้ให้สัตยาบันโมฆียะกรรม
ภรรยากู้เงินและเอาที่ดินสินบริคณห์ไปให้เจ้าหนี้ทำต่างดอกเบี้ย โดยสามีไม่รู้เห็นครั้นไม่มีเงินชำระ ภรรยาบอกกับเจ้าหนี้ว่าไม่มีเงินชำระ ขอมอบให้ทำต่อไป สามีไปด้วยไม่คัดค้านเจ้าหนี้ได้ทำต่างดอกเบี้ยมา 5 ปีแล้ว ดังนี้ถือว่าสามีได้ให้สัตยาบันแล้ว หมดสิทธิที่จะฟ้องขอให้เพิกถอนนิติกรรม

การให้สัตยาบันโมฆียะกรรมนั้นไม่จำต้องทำเป็นหนังสือ+ หมายเหตุ ไม่มี ฎีกาเรื่องขอให้แยกทรัพย์เป็นส่วนของภริยาเพื่อชำระหนี้

+มีให้สัตยาบันแก่สัญญาขายที่ดินสินบริคณห์ ซึ่งภรรยาทำไปโดยมิได้รับความยินยอมของสามีนั้นไม่จำต้องทำเป็นหนังสือประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.94(ข)
ภรรยาเอาที่ดินสินบริคณห์ไปขายให้แก่บุคคลภายนอกปรากฏตามหนังสือสัญญาซื้อขายตกลงราคากัน 500 บาท เมื่อสามีมาฟ้องขอให้ทำลายนิติกรรมการซื้อขายรายนี้ ผู้ซื้อจึงนำพะยานบุคคลมาสืบว่าสามีเป็นผู้รับเงินค่าซื้อขายรายนี้ไป 570 บาทเพื่อแสดงว่าสามีได้ให้สัตยาบันแก่โมฆียะ-สัญญาซื้อขายนี้การสืบเช่นนี้ไม่เป็นการสืบเพิ่มเติมตัดทอนหรือเปลี่ยนแปลงแก้ไขข้อความในสัญญาซื้อขายนั้น

+มีให้สัตยาบันแก่หนี้สิน+ภรรยาไปกู้ยืมเขา+เมื่อ 9 ปีก่อนดังนี้ การให้สัตยาบันเช่นนี้ไม่ต้องทำเป็นหนังสือ

การให้สัตยาบันแก่โมฆียะกรรมโดยปริยายตาม ม.142 นั้น ผู้ให้สัตยาบันได้ต้องเป็นบุคคลตามที่กฎหมายระบุไว้ใน ม.137 และ 139 เท่านั้น การที่เจ้าหนี้ไปเรียกทวงลูกหนี้ให้ชำระตามโมฆียะกรรม ลูกหนี้มิได้แสดงแย้งสงวนสิทธิแต่ประการใด ภายหลังลูหนี้ไปทวงหลักประกันคืนและพูดว่าถ้าไม่ได้คืนจะเอาเงินที่ไหนมาใช้ให้ดังนี้ ถือได้ว่าลูกหนี้ได้ให้สัตยาบันแก่โมฆียะกรรมนั้นแล้วโดยปริยายตาม ม.142(2)