คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย: ป.วิ.อ. ม. 192

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2032/2497

การกำหนดเวลาเกิดเหตุในคดีอาญา: ผลกระทบต่อการรับฟังพยานหลักฐาน

เกี่ยวกับเวลากระทำผิดในคดีอาญา โจทก์บรรยายฟ้องว่าเหตุเกิดคืนวันที่ 19 ก.พ. 95 "ชั้นสอบสวนพยานให้การว่าเกิดเหตุ"เวลา 1.00 นาฬิกาวันที่ 20 ก.พ." ชั้นศาลพยานให้การว่าเหตุเกิด "เวลา ราว 23.00 นาฬิกาวันที่ 19 ก.พ. "ผิดเวลากันเพียง 2 ชั่วโมงดังนี้ไม่ทำให้คดีโจทก์เสียไป

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2032/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความคลาดเคลื่อนของวันเวลากระทำผิดในคดีอาญา ไม่กระทบต่อการรับฟังพยานหลักฐาน

เกี่ยวกับเวลากระทำผิดในคดีอาญา โจทก์บรรยายฟ้องว่าเหตุเกิดคืนวันที่ 19 ก.พ. 95 "ชั้นสอบสวนพยานให้การว่าเกิดเหตุเวลา 1.00 นาฬิกาวันที่ 20 ก.พ." ชั้นศาลพยานให้การว่าเหตุเกิด" เวลาราว 23.00 นาฬิกาวันที่ 19 ก.พ." ผิดเวลากันเพียง 2 ชั่วโมงดังนี้+

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2019/2497

การพิพากษาคดีอาญาที่ต้องยกฟ้องเนื่องจากข้อเท็จจริงไม่ตรงตามที่กล่าวอ้างในฟ้อง

โจทก์กล่าวในฟ้องว่าจำเลยบุกรุกเข้าไปในเคหสถานของผู้เสียหาย แต่ทางพิจารณาได้ความว่าเคหสถานที่เกิดเหตุนั้นไม่ใช่ของผู้เสียหายศาลก็ต้องยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2019/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การฟ้องอาญาฐานบุกรุกและทำร้ายร่างกาย จำเป็นต้องพิสูจน์ความเป็นเจ้าของเคหสถานก่อน หากพิสูจน์ไม่ได้ ศาลต้องยกฟ้อง

โจทก์กล่าวในฟ้องว่าจำเลยบุกรุกเข้าไปในเคหสถานของผู้เสียหาย แต่ทางพิจารณาได้ความว่าเคหสถานที่เกิดเหตุนั้นไม่ใช่ของผู้เสียหายศาลก็ต้องยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2015/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ขอบเขตคำฟ้องอาญา: การลงโทษจำเลยตามข้อเท็จจริงนอกประเด็นฟ้องเป็นเหตุให้ศาลพิพากษายกฟ้อง

โจทก์บรรยายฟ้องว่าจำเลยมีธนาบัตรปลอมโดยรู้อยู่ไว้เพื่อจำหน่ายขอให้ลงโทษตาม ก.ม.อาญา ม.203 ,204 นั้นเป็นฟ้องที่ขาดเกณฑ์โทษตาม ม.204 แม้ข้อเท็จจริงโจทก์จะนำสืบว่าจำเลยใช้ธนาบัตรปลอมโดยรู้ว่าเป็นธนบัตรปลอมก็ลงโทษจำเลยตาม ม.204 ไม่ได้ เพราะเป็นข้อเท็จจริงนอกคำฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2015/2497

ขอบเขตคำฟ้องอาญา: การลงโทษจำเลยตามข้อเท็จจริงนอกฟ้องเป็นเหตุให้ศาลพิพากษายกฟ้อง

โจทก์บรรยายฟ้องว่าจำเลยมีธนบัตรปลอมโดยรู้อยู่ไว้เพื่อจำหน่ายขอให้ลงโทษตาม กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 203,204 นั้นเป็นฟ้องที่ขาดเกณฑ์โทษตาม มาตรา 204 แม้ข้อเท็จจริงโจทก์จะนำสืบว่าจำเลยใช้ธนบัตรปลอมโดยรู้ว่าเป็นธนบัตรปลอม ก็ลงโทษจำเลยตาม มาตรา 204 ไม่ได้ เพราะเป็นข้อเท็จจริงนอกคำฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1822/2497

กรรโชกต้องมีการบังคับให้สัญญาจะส่งทรัพย์ หากบังคับให้ส่งเงินทันที ไม่เข้าข่ายความผิดฐานกรรโชก

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยใช้กำลังข่มขืนขู่เข็ญขืนใจให้ผู้เสียหายสัญญาจะส่งเงินให้แก่จำเลยกับพวก ขอให้ลงโทษฐานกรรโชก ทางพิจารณาได้ความว่า ผู้เสียหายถูกบังคับให้เงินทันที จึงมิใช่เป็นเรื่องบังคับให้สัญญาว่าจะส่งทรัพย์ตามความหมายของกรรโชก จึงลงโทษจำเลยฐานกรรโชกไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1712/2497

วิวาททำร้ายร่างกาย: แม้ข้อเท็จจริงต่างจากฟ้อง ศาลลงโทษฐานทำร้ายได้ หากผู้กระทำผิดไม่พ้นความรับผิด

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทำร้ายร่างกายผู้เสียหาย ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยและผู้เสียหายวิวาททำร้ายร่างกายซึ่งกันและกันตัวต่อตัว ศาลก็ลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกาย(มาตรา 254)ได้ ไม่ใช่เป็นเรื่องข้อเท็จจริงที่ได้ความตามทางพิจารณาต่างกับฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1658/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

บาดแผลต่างข้างไม่กระทบต่อความผิดเจตนาทำร้ายร่างกาย หากจำเลยต่อสู้ประเด็นสำคัญ

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทำร้ายผู้เสียหายที่ศีร์ษะแง่ซ้าย แต่ทางพิจารณาได้ความว่าที่แง่ขวา ดังนี้ไม่ถือว่าข้อเท็จจริงที่ได้ความจากทางพิจารณาต่างกับฟ้อง เพราะจำเลยก็เจตนาสู้ข้อหาตรงประเด็นว่า ได้ตีหัวผู้เสียหายหรือเปล่าเท่านั้น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1658/2497

การต่อสู้คดีอาญา: ความแตกต่างของรายละเอียดบาดแผลไม่ทำให้ข้อกล่าวหาเปลี่ยนไป หากจำเลยต่อสู้ประเด็นสำคัญ

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทำร้ายผู้เสียหายที่ศีรษะแง่ซ้าย แต่ทางพิจารณาได้ความว่าที่แง่ขวา ดังนี้ไม่ถือว่าข้อเท็จจริงที่ได้ความจากทางพิจารณาต่างกับฟ้อง เพราะจำเลยก็เจตนาสู้ข้อหาตรงประเด็นว่า ได้ตีหัวผู้เสียหายหรือเปล่าเท่านั้น

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย ป.วิ.อ. ม. 192