คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.อ. ม. 192

ฟ้องว่า จำเลยเป็นผู้จัดให้มีการเล่นพนันสลากกินรวบและจำเลยจัดการจำหน่าย ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยเอาสลากมามอบให้ผู้อื่นจำหน่าย ดังนี้ พอถือได้ว่าจำเลยมีส่วนเป็นผู้จัดให้มีการเล่นพนันรายนั้นขึ้น โดยจัดการให้จำหน่ายเลขสลากนั้น มีนัยเดียวกับที่กล่าวในฟ้องนั่นเอง จะถือว่าข้อเท็จจริงตามทางพิจารณาต่างกับฟ้องยังไม่ได้
เล่นสลากกินรวบพนันเอาทรัพย์สินกัน โดยถือเอาเลขท้ายสองตัวของเลขสลากฉบับที่ได้รับรางวัลที่หนึ่งของสลากกินแบ่งรัฐบาลงวดใดงวดหนึ่งนั้น เป็นแต่อาศัยเลขสลากกินแบ่งที่รัฐบาลออกเป็นเครื่องมือแทนการออกสลากกินรวบ ซึ่งเป็นการพนันที่ตนจัดให้มีขึ้น หาใช่เป็นการเล่นสลากกินแบ่งของรัฐบาลไม่ ฉะนั้นถ้าไม่ได้รับอนุญาต ก็ต้องมีผิดตาม พระราชบัญญัติการพนัน

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยใช้ปืนยิงผู้เสียหายมีบาดแผลถึงบาดเจ็บ โดยจำเลยมีเจตนาฆ่าผู้เสียหาย แต่ลูกปืนที่ใช้ยิงมีแรงระเบิกไม่แรงพอ ผู้เสียหายจึงไม่ตาย ขอให้ลงโทษฐานพยายามฆ่าคนตายตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 249,60 ดังนี้ เมื่อศาลพิจารณาเห็นว่าจำเลยมีผิดเพียงฐานทำร้ายร่างกายตามมาตรา 254 ศาลย่อมมีอำนาจลงโทษจำเลยฐานทำร้าย่างกายตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 254 ได้ ไม่เป็นการเกินคำขอ

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยใช้ปืนยิงผู้เสียหายมีบาดแผลถึงบาดเจ็บ โดยจำเลยมีเจตนาฆ่าผู้เสียหาย แต่ลูกปืนที่ใช้ยิงมีแรงระเบิดไม่แรงพอผู้เสียหายจึงไม่ตาย ขอให้ลงโทษฐานพยายามฆ่าคนตายตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249,60 ดังนี้ เมื่อศาลพิจารณาเห็นว่าจำเลยมีผิดเพียงฐานทำร้ายร่างกายตามมาตรา 254. ศาลย่อมมีอำนาจลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกาย ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 254 ได้ไม่เป็นการเกินคำขอ

โจทก์ฟ้องกล่าวหาจำเลยกระทำผิดทางอาญา อ้างวันตามสุริยคติ แล้ววงเล็บว่าตรงกับวันขึ้นแรมตามจันทรคติวันใด เมื่อทางพิจารณาได้ความว่า วันเกิดเหตุผิดไปจากวันตามสุริยคติแต่วันขึ้นแรมตามจันทรคติยังถูกอยู่เช่นนี้ ยังถือไม่ได้ว่าโจทก์ฟ้องผิดวัน

โจทก์ฟ้องกล่าวหาจำเลยกระทำผิดทางอาญา อ้างวันตามสุริยคติ แล้ววงเล็บว่าตรงกับวันขึ้นแรมตามจันทรคติวันใด เมื่อทางพิจารณาได้ความว่า วันเกิดเหตุผิดไปจากวันตามสุริยคติแต่วันขึ้นแรมตามจันทรคติยังถูกอยู่เช่นนี้ ยังถือไม่ได้ว่าโจทก์ฟ้องผิดวัน

ฟ้องระบุว่า เหตุเกิดที่ตำบลจอมพระ โจทก์นำสืบได้ความว่าเหตุเกิดที่หนองบ้านขวาวแต่ไม่ได้ความชัดแจ้งว่าหนองบ้านขวาวนี้ขึ้นอยู่ในท้องที่ตำบลและอำเภอใดและจำเลยมิได้คัดค้าน หรือสืบหักล้างว่าเป็นคนละตำบลกับที่โจทก์ฟ้องแล้ว ย่อมฟังลงโทษจำเลยได้

ฟ้องระบุว่า เหตุเกิดที่ตำบล+อมพระ โจทก์นำสืบได้ความว่าเหตุเกิดที่หนองบ้านขวาวแต่ไม่ได้ความชัดแจ้งว่าหนองบ้านขวาวนี้ขึ้นอยู่ในห้องที่ตำบลและอำเภอใดและจำเลยมิได้คัดค้าน หรือสืบหักล้างว่าเป็นคนละตำบลกับที่โจทก์ฟ้องแล้ว ย่อมฟังลงโทษจำเลยได้

ฟ้องหาว่าจำเลยสมคบกับปล้น+และใช้สาตราวุธตีแทงและฟันเจ้าทรัพย์มีบาดเจ็บหลายแห่ง เจ้าทรัพย์ทนพิษบาดแผลไม่ได้ถึงแก่ความตายในทันใดนั้นเอง ทั้งนี้เพื่อความสดวกในการที่จะหลีกเลี่ยงอาญาและเพื่อจะเอาประโยชน์จากการกระทำผิด ไม่ได้บรรยายไว้ด้วยว่าในการทำร้ายเจ้าทรัพย์นั้นจำเลยมีเจตนาจะฆ่าเจ้าทรัพย์ให้ตายโดยเจตนาด้วยดังนี้ ยังถือไม่ได้ว่าเป็นฟ้องที่ขอให้ลงโทษตามมาตรา 250 ด้วย แม้โจทก์จะได้อ้างมาตรา 250 มาในคำขอท้ายฟ้องด้วยก็ดี ศาลก็ลงโทษจำเลยตามมาตรา 250 หาได้ไม่ทางลงโทษจำเลยได้แต่ตามมาตรา 301 ตอนท้ายเท่านั้น
(ประชุมใหญ่ครั้งที่ 4/2494)

ฟ้องหาว่าจำเลยสมคบกันปล้นทรัพย์และใช้สาตราวุธตีแทงและฟันเจ้าทรัพย์มีบาดเจ็บหลายแห่ง เจ้าทรัพย์ทนพิษบาดแผลไม่ได้ถึงแก่ความตายในทันใดนั้นเอง ทั้งนี้เพื่อความสะดวกในการที่จะหลีกเลี่ยงอาญาและเพื่อจะเอาประโยชน์จากการกระทำผิด ไม่ได้บรรยายไว้ด้วยว่าในการทำร้ายเจ้าทรัพย์นั้นจำเลยมีเจตนาจะฆ่าเจ้าทรัพย์ให้ตายโดยเจตนาด้วย ดังนี้ยังถือไม่ได้ว่าเป็นฟ้องที่ขอให้ลงโทษตามมาตรา 250 ด้วย แม้โจทก์จะได้อ้างมาตรา 250มาในคำขอท้ายฟ้องด้วยก็ดี ศาลก็ลงโทษจำเลยตามมาตรา 250หาได้ไม่ คงลงโทษจำเลยได้แต่ตามมาตรา 301 ตอนท้ายเท่านั้น

โจทก์ฟ้องระบุชื่อเจ้าทรัพย์ว่านางพุ่ม แต่ครั้นนำมาสืบกลับปรากฏว่าชื่อ นางนุ่ม และปรากฏว่าในบัญชีระบุพยานโจทก์ก็มีว่า นางนุ่มเช่นนี้เป็นที่เห็นได้ว่าคำฟ้องของโจทก์ที่พิมพ์เป็นนางพุ่มไปนั้น เป็นเพียงการพิมพ์ผิดพลาดทำให้เพี้ยนไปเท่านั้น จึงไม่เป็นการแตกต่างถึงแก่จะให้ยกฟ้อง