คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 294

ยกฟ้อง

โจทก์ยื่นฎีกาในข้อเท็จจริงศาลฎีกาวินิจฉัยให้แต่ฉะเพาะในข้อเท็จจริงเท่านั้น ส่วนข้อกฎหมายซึ่งศาลอุทธรณ์วินิจฉัยเป็นผลดีแก่จำเลยศาลฎีกาไม่วินิจฉัยถึง

สัญญาทางพระราชไมตรีโปรโตคลว่าด้วยอำนาจศาลต่อท้ายหนังสือสัญญาทางพระราชไมตรีข้อ 4 วรรค 1 ลงวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1925 คดีที่เจ้าทุกข์เป็นคนในบังคับอื่นนั้นแม้คนบังคับฝรั่งเศสฟ้องแทนก็คงขึ้นศาลไทยธรรมดาแลคู่ความมีสิทธิฎีกาได้ทั้งในปัญหากฎหมายแลข้อเท็จจริง พ.ร.บ.ธรรมนูญศาลยุตติธรรม ร.ศ. 127 ม.12 +ผิดศาล +สมบูรณ์ คดีซึ่งต้องขึ้นศาลไทยธรรมดา ถ้าศาลต่างประเทศรับพิจารณาพิพากษามาแล้ว ศาลฎีกาก็พิจารณาพิพากษาข้อเท็จจริงแลข้อกฎหมายในท้องสำนวนไปได้ ไม่ต้องย้อนสำนวนไปเริ่มพิจารณากันใหม่

ขอเลื่อนคดี พะยานไม่มาศาล ในคดีอาญาการที่ศาลจะอนุญาตให้โจทก์ขอเลื่อนคดี+เพราะยังส่งหมายให้พะยานมิได้ หรือไม่นั้นต้องพิจารณาดูเหตุผลทั่ว ๆ ไปประกอบด้วย ถ้าเห็นว่าเป็นความผิดของโจทก์ที่มิได้ขวนขวายให้+พะยานมาศาลในวันนัดแล้ว แม้จะขอเลื่อนเป็นครั้งแรก ก็ตามศาลไม่ยอมให้เลื่อน

ในคดีที่อัยยการแยกฟ้องจำเลยต่างสำนวนกันโดยหาว่าจำเลยสมคบกันกระทำผิดแลพะยานสำคัญของโจทก์ก็เป็นชุดเดียวกันทั้ง 2 สำนวน เมื่อสำนวนแรกศาลพิพากษายกฟ้องไปแล้ว เมื่อศาลเห็นว่าพะยานสำคัญในคดีหลังเบิกความทำนองเดียวกัน +ดีก่อน ศาลจะอ้างถึงคดีก่อนโดยไม่วินิจฉัยรายละเอียดในคดีหลังก็ได้

จำเลยเข้าไปลักทรัพย์เขาถึงในบ้าน ครั้นเจ้าทรัพย์รู้สึกตัวตื่นขึ้นจะเปิดประตูเรือนออกมาจำเลยพูดขู่เจ้าทรัพย์จนเจ้าทรัพย์มีความกลังไม่กล้าเปิดประตูแล้วจำเลยก็พาอาทรัพย์หนีไปเช่นนี้ย่อมมีผิดฐานชิงทรัพย์ ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.193 ข้อ 2 อุทธรณ์ที่ระบุข้อความแต่ย่อ ๆ ว่าคำพิพากษาศาลชั้นต้นคลาดเคลื่อนต่อบทกฎหมายและข้อเท็จจริงเพราะพะยานโจทก์ให้การแตกต่างกัน ไม่น่าเชื่อเช่นนี้ เป็นอุทธรณ์ย่อศาลอุทธรณ์ไม่รับวินิจฉัย

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยกระทำผิดฐานรับของโจรศาลจะลงโทษจำเลยฐานรับของโจรไม่ได้

ยกฟ้อง

ยกฟ้อง

ยกฟ้อง