คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.พ. ม. 197

ไนวันนัดพิจารนาซึ่งสาลกำหนดไห้จำเลยมีหน้าที่นำสืบก่อน จำเลยไม่มาสาลคงมีแต่ทนายจำเลยสาลตามกำหนดนัด +มีเช่นนี้ยังถือไม่ได้ว่าจำเลยขาดนัดพิจารนา และจะถือว่าจำเลยละเลยไม่นำพยานมาสืบไม่ได้.

โจทก์ฟ้องแพ่งแล้วขาดนัดชั้นพิจารณาโดยเข้าใจวันพิจารณาโดยเข้าใจวันพิจารณาผิดไปและศาลสั่งจำหน่ายคดีเสียนั้นก็ยังคงเป็นเหตุให้อายุความสดุดหยุดลง

+วันนัดสืบพะยานจำเลย+นายจำเลยขอเลื่อนคดีโดยแถลงว่าจำเลยมีจดหมายมาบอกว่าป่วย และอีกฝ่าย 1 ไม่คัดค้านแม้จะไม่มีพะยานจำเลยมาศาล เมื่อไม่มีเหตุอันสงสัยว่าจำเลยประวิงความแล้ว ก็ควรอนุญาตให้เลื่อนคดี

โจทก์ฟ้องผู้กู้แลผู้ค้ำประกัน ผู้กู้ขาดนัดยื่นคำให้การ ผู้ค้ำประกันมาทำยอมความต่อศาล ๆ ได้พิพากษาให้เป็นไปตามยอมแล้ว และจัดการยึดทรัพย์ผู้ค้ำประกันได้ไม่พอดังนี้ โจทก์มาฟ้องเรียกเงินที่ขาดจากผู้กู้ได้อีก ไม่นับว่าผู้กู้ได้หลุดพ้นความรับผิด และไม่นับว่าเป็นคดีเสร็จเด็ดขาดแล้ว