คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.วิ.พ. ม. 255

ในเรื่องขออายัดทรัพย์ก่อนคำพิพากษา ได้ความว่าทรัพย์นั้นเดิมเป็นสินบริคณฑ์ ภายหลังจำเลยทำสัญญาแยกสินบริคณฑ์ให้เป็นสินส่วนตัวของสามีนั้น ศาลยังไม่จำต้องวินิจฉัยเรื่องสัญญา ถือว่าเป็นทรัพย์ที่ขออายัดได้ ในเวลายื่นคำร้องขออายัดทรัพย์เป็นของจำเลย แม้ต่อมาจะถูกโอนไปก็อยู่ในข่ายขออายัดได้ และการที่จำเลยกระทำการให้มีการโอนไปนั้นถือว่าเป็นเหตุอันควรให้อายัดได้

ยื่นคำร้องขออายัติเงินผิดคดี ศาลอนุญาตให้อายัติได้โดยให้ไปยื่นคำร้องขออายัติเสียใหม่ในคดีที่ถูกต้อง

พฤตติการณ์ที่ถือว่าเป็นการแสดงเจตนาลวงอันตกเป็นโมฆะตาม ม.118 การที่โจทก์ซึ่งเป็นเจ้าหนี้ยื่นคำร้องขอให้ศาลยึดทรัพย์จำเลยก่อนคำพิพากษานั้นย่อมทำให้อายุความเรื่องขอให้เพิกถอนการฉ้อฉลสดุดหยุดลงตาม ม.173