คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: หริศ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 434-435/2472

การฟ้องคดีล้มละลายด้วยเจตนาไม่สุจริต และการตีความสัญญา

การวินิจฉัยฟ้องของโจทก์โดยไม่สืบพะยานว่าจะมีมูลหรือไม่เป็นปัญหาข้อกฎหมาย ฎีกาได้ อาญา ม.158 ใช้สำหรับฟ้องคดีอาญา ไม่ใช่คดีแพ่ง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 431/2472

การแก้ไขวันที่ในใบเสร็จเพื่อยักยอกเงิน ถือเป็นความผิดฐานปลอมหนังสือ และการนับโทษคดีต่างหาก

แก้วันที่ในใบเสร็จเก็บเงินศึกษาพลี มีผิดฐานปลอมหนังสือ วิธีพิจารณาอาญา การนับกำหนดโทษซึ่งเปนคดีหนึ่งต่างหากจากคดีก่อน พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยมีผิดฐานยักยอกจำคุก 1 เดือน ศาลอุทธรณ์แก้ว่ามีผิดฐานปลอมหนังสือจำคุก 1 ปี 6 เดือน ฎีกาได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 420/2472

การครอบครองที่ดินเป็นหลักฐานการเป็นเจ้าของเมื่อไม่มีหนังสือสำคัญ

การที่จะตัดสินว่าผู้ใดเป็นเจ้าของที่ดินซึ่งยังไม่มีหนังสือสำคัญสำหรับที่นั้นต้องอาศัยการปกครองเป็นหลักวินิจฉัยลักษณพะยาน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 418/2472

พยายามขู่กรรโชกทรัพย์: การกระทำยังไม่สำเร็จความผิดฐานพยายามชิงทรัพย์

เอาอำนาจผู้ร้ายเข้าขู่ให้เขานำเงินมาให้ แต่ยังไม่ได้ไป มีผิดฐานพยายามชิงทรัพย์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 417/2472

การใช้ปืนที่ไม่ได้บรรจุกระสุนข่มขู่ในสถานการณ์วิวาท ไม่ถึงขั้นทำให้เสื่อมเสียอิศรภาพ

ใช้ปืนที่ไม่ได้บรรจุกระสุนจ้องตรงไปยังผู้ที่โต้เถียงกันยังไม่มีผิดฐานทำให้เสื่อมเสียอิศรภาพ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 416/2472

การฎีกาเรื่องค่าชดใช้ทรัพย์ในคดียักยอก ศาลไม่อนุญาตฎีกาเมื่อศาลอุทธรณ์แก้คำพิพากษาเพียงเล็กน้อย

การที่ศาลล่างบังคับให้จำเลยใช้ทรัพย์ในคดีอาญาฐานยักยอกเกินกว่า 2000 บาท และจำคุกไม่เกิน 5 ปี ฎีกาไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 415/2472

ที่ดินที่ได้มาหลังจดทะเบียนสมรส ถือเป็นสินสมรส แม้จะลงชื่อในใบไต่สวนก่อนแต่งงาน

มารดาลงชื่อบุตร์ในใบไต่สวนก่อนแต่งงานแต่ได้โฉนดเมื่อแต่งงานแล้ว เปนสินสมรส

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 408/2472

พยานแวดล้อมเพียงพอพิสูจน์ความผิด, พยาบาทไม่ชัดเจนลดโทษ

ลงโทษจำเลยโดยใช้พะยานแวดล้อมกรณีเหตุพยาบาทเพียงสงสัยว่าบุตร์ผู้ตายลักโค ยังไม่พอตัดสินว่ามีความพยาบาท

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 407/2472

เจตนาฆ่าต้องพิสูจน์ได้ การลงโทษจากเหตุการณ์ที่พวกปล้นก่อเหตุร้าย

การที่พวกปล้นใช้ปืนยิงผู้มาช่วยเหลือเจ้าทรัพย์ตาย ยังไม่เปนเหตุพอจะถือว่ามีเจตนาตั้งใจฆ่าคนมาแต่แรก จะลงโทษตาม ม.250 ไม่ได้ตัวการ ไม่ปรากฎคนฆ่า ศาลลงโทษเท่ากัน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 391/2472

การปล้นทรัพย์ที่นำไปสู่การฆ่า: ศาลฎีกาแก้โทษจากสมคบปล้นฆ่าเป็นฆ่าผู้อื่นเพื่อทรัพย์

จำเลยได้ฆ่าคนตายในการปล้นทรัพย์เพราะโกรธว่าต่อสู้ และใช้ให้งมปืนที่ตกน้ำไม่ได้ แต่การปล้นมิได้อะไรต้องมีผิดตาม ม.249

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา หริศ

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
หริศ