คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: พิพาก

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 722/2472

การเปลี่ยนแปลงโทษจากฆ่าคนตายโดยเจตนาเป็นฆ่าโดยไม่เจตนา และการยืนตามคำตัดสินของศาลอุทธรณ์

พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ ศาลเดิมลงโทษฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาตาม ม.249 จำคุก 20 ปี ศาลอุทธรณ์แก้ว่าไม่เจตนาตาม ม.251 จำคุก 5 ปี เปนแก้มาก ฎีกาได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 704/2472

การชิงทรัพย์ทำให้บาดเจ็บ: พยานหลักฐานจากผู้เสียหายเพียงคนเดียวเชื่อถือได้

แย่งตุ้มหูจากหูเขาทำให้หูขาด มีผิดฐานชิงทรัพย์ตามมาตราข้างบนลักษณพะยานคำเจ้าทรัพย์ปากเดียวแต่เบิกความสมเหตุผลก็ฟังลงโทษได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 700/2472

การเปลี่ยนแปลงความผิดจากปล้นทรัพย์เป็นชิงทรัพย์ และการกำหนดโทษที่แตกต่างกันของผู้กระทำผิด

ลักษณะคดี ศาลฎีกามีอำนาจแก้ความผิดของจำเลยที่ไม่ฎีกาขึ้นมาตัวการโทษไม่เท่ากัน
(ระเบียบศาลฎีกาเรื่องคัดทูล)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 694/2472

เจ้าพนักงานรับสินบนและบทบาทผู้ช่วยในการรับสินบน: ความผิดและขอบเขตความรับผิด

นักเรียนอัยยการเปนเจ้าพนักงาน ถ้ารับสินบนมีผิดเสมียนฝึกหัดไม่ใช่เจ้าพนักงาน ถ้าเพียงแต่ชักจูงใครนำสืบบนไปให้เจ้าพนักงาน ถึงจะได้รับส่วนแบ่งบ้าง ก็ไม่มีผิดตาม ม.124 หรือฐานแสดงตนเปนคนสนิธชิดชอบกับเจ้าพนักงานตาม ม.123

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 666/2472

สิทธิบุตรลับรับมรดกและการแบ่งสินสมรสเมื่อมีมรดก พ.ร.บ.ออกโฉนดไม่ลบล้างกฎหมายเดิม

ที่ดินสินสมรสมีชื่อผัวเมียในโฉนดด้วยกันผัวตาย ต้องแบ่งตามกฎหมายผัวเมียและมฤดก บุตร์ที่เกิดในทางลับบิดารับว่าเปนบุตร์มีสิทธิได้รับมฤดกของบิดา พ.ร.บ.ออกโฉนดที่ดินไม่ลบล้างกฎหมายลักษณผัวเมียและมฤดก เทียบฎีกาที่ 711/62 ปัญหากฎหมาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 661-662/2472

สมรู้ร่วมคิดฉุดคร่าและการให้ที่พักพิงแก่ผู้กระทำผิด

ให้ที่พักแก่ชายซึ่งฉุดหญิงมาแลไม่บอกความจริงเมื่อมารดาหญิงมาตาม มีผิดฐานสมรู้ในการฉุดคร่าห์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 656-658/2472

สิทธิการใช้ทาง (ภาระจำยอม) และการคัดค้านสิทธิการใช้ทางที่ดิน โดยพิจารณาจากเจตนาและการเพิกเฉยต่อสิทธิ

ที่ดินขอเหยียบย่ำทับที่ ค่าธรรมเนียมต่างแบ่งกันเสียเจ้าของที่ไม่ได้คัดค้านเสียภายในอันสมควร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 651-654/2472

ความรับผิดฐานสมรู้ร่วมคิดปล้นทรัพย์และการพิจารณาโทษที่แตกต่างกันของผู้กระทำผิดและผู้สมรู้

ปล้นทำร้ายเจ้าทรัพย์มีบาดเจ็บสาหัส วิธีพิจารณาอาญา ศาลล่างลงโทษฐานเป็นผู้สมรู้ในการปล้น แต่มีพะยานบ่งชัดว่าเป็นผู้กระทำผิดด้วย โจทก์ไม่ฎีกาขึ้นมา ศาลฎีกาไม่แก้โทษ คำรับชั้นไต่สวนที่เป็นประโยชน์แก่คดี ศาลลดฐานปราณีให้โทษเพิ่มแลลดเสมอกันให้หักกลบลบกันไป

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 636-638/2472

สิทธิการใช้ทางสาธารณะ vs. สัญญาอนุญาตเดินรถ การห้ามสิทธิสาธารณะต้องมีกฎหมายรองรับ

สัญญา ละเมิด เดิรรถรับส่งคนโดยสาน การที่ห้ามสิทธิของสาธารณชนที่มีอยู่แล้วจะต้องบัญญัติเป็นกฎหมายหรือได้รับพระบรมราชานุญาติเป็นพิเศษ ผู้ที่ได้รับอนุญาตจากผู้ว่าราชการจังหวัดให้เดิรรถรับส่งคนโดยสานในถนนหลวงไม่มีอำนาจรจะหวงกันสิทธิของสาธารณชนที่จะใช้รถเดิรบนถนนนั้นได้ พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461 ม.4

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 635/2472

ที่ดินที่ได้จากการทำประโยชน์ก่อนและหลังสมรส: สินเดิม vs. สินสมรส

ที่ดินใบเหยียบย่ำซึ่งทำให้เป็นที่มีประโยชน์ก่อนเป็นผัวเมียกันเป็นสินเดิมที่ ๆ โก่นสร้างขึ้นเมื่อเป็นผัวเมียกันแล้วเป็นสินสมรส วิธีพิจารณาแพ่ง ใบเหยียบย่ำเป็นแต่หนังสือสำคัญเพื่อแสดงว่าผู้ขอจองมีสิทธิจะทำในที่ดินเท่านั้น หาใช่ให้กรรมสิทธิแก่ผู้จองไม่

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา พิพาก

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
พิพาก