คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: ศรี

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 407/2473

อายุความฟ้องหนี้จากการกู้ยืมเมื่อสัญญากู้ไม่มีวันที่ชัดเจน

สัญญากู้หนี้ วิธีพิจารณาแพ่งอายุความฟ้องเรียกหนี้สิน เมื่อเกิน 10 ปี แล้วฟ้องไม่ได้ สัญญากู้ไม่ปรากฏวันที่ ให้นับวันต้นเดือนแห่งสัญญานั้น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 393/2473

การปฏิบัติงานตามคำสั่งผู้บังคับบัญชาโดยสุจริตและมีเหตุผลสมควร ทำให้ไม่มีความผิด

จำเลยตรอกข้อความในใบเสร็จรับเงินตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชาโดยสุจริตและมีเหตุผลสมควรว่า "ได้ตรวจรับของไว้ถูกต้องตามใบสำคัญแล้ว" ดังนี้ จำเลยไม่มีผิดตาม ม.52

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 346/2473

การขาดนัดพิจารณาคดีเนื่องจากไม่มีตัวแทนโดยชอบ

ในวันพิจารณาคดีทนายและตัวจำเลยมิได้ไปศาล มีแต่ผู้มีชื่อคนหนึ่งไปฟังคำร้องขอเลื่อนการพิจารณาคดีแทนดังนี้ ไม่เรียกว่าผู้มีชื่อนั้นเปนตัวแทนของจำเลยโดยชอบ ต้องฟังว่าจำเลยขาดนัด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 341/2473

การป้องกันตัวโดยชอบด้วยกฎหมาย: การใช้กำลังเพื่อป้องกันการถูกทำร้าย

ป้องกัน จำเลยถือดาพไล่เขาไป เขาแทงเอาจำเลยจึงฟันเขาตายดังนี้ เรียกว่าจำเลยทำโดยป้องกันไม่มีผิด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 339/2473

ความเสียหายจากการฉ้อโกง: ผู้ถูกหลอกลวงไม่ใช่ผู้เสียหายโดยตรง

อย่างไรเรียกว่า ผู้ได้รับความเสียหาย จำเลยได้หลอกเอาเงินจากผู้มีชื่อไปโดยกล่าวว่าโจทก์ให้มาเอาดังนี้ โจทก์ไม่ใช่เปนผู้ได้รับความเสียหาย จึงฟ้องจำเลยฐานฉ้อไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 333/2473

การโอนทรัพย์เพื่อชำระหนี้โดยสุจริต แม้จะโอนระหว่างคดีความก็ไม่เสียผล

ร้องขัดทรัพย์ ลูกหนี้โอนทรัพย์ให้เจ้าหนี้เพื่อเปนการใช้หนี้โดยสุจริต แม้จะโอนในระวางที่เปนความอยู่อีกเรื่องหนึ่งก็ดี ไม่เปนเหตุให้การโอนเสียไป

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 326-329/2473

ตัวการใช้ผู้อื่นฆ่าโดยรู้ถึงความพยาบาท ศาลตัดสินประหารชีวิต

ผู้รับใช้ฆ่าคนตายโดยรู้ว่าผู้ใช้มีเหตุพยาบาทต่อผู้ตาย ผู้ใช้และผู้รับใช้ต้องมีผิดตาม ม.250 ข้อ 3-64

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 316-317/2473

การฟ้องคดีอาญาพร้อมข้อเรียกร้องทางแพ่ง: การพิสูจน์ข้อเท็จจริงทางอาญาเป็นหลัก

วิธีพิจารณาแพ่งอาญาฟ้องคดีอาญาแต่มีคำขอทางแพ่งด้วย พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ ม.3 แก้มาก
ศาลเดิมยกอาญาแต่ให้ทำลายโฉนดทางแพ่ง ศาลอุทธรณ์ยกฟ้องทั้งหมด ฎีกาได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 306/2473

การรับชำระหนี้ไม่ครบตามสัญญา ไม่ถือเป็นการผ่อนเวลาหรือแปลงหนี้ ทำให้ผู้ค้ำประกันยังคงต้องรับผิด

การที่เจ้าหนี้รับเงินจากลูกหนี้น้อยกว่าที่กำหนดในสัญญานั้น ไม่เรียกว่าเปนการผ่อนเวลาให้ลูกหนี้ซึ่งจะถือเปนเหตุให้ผู้ค้ำประกันพ้นความรับผิดไปได้ และพฤติการเช่นนี้ก็ไม่ใช่เปนการแปลงหนี้ใหม่

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 303/2473

อำนาจศาลในการกำหนดโทษปรับและจำคุกแทนค่าปรับอยู่ในดุลยพินิจ

จำแทนปรับอยู่ในดุลยพินิจของศาล ซึ่งเปนข้อเท็จจริง

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา ศรี

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
ศรี