คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา: นล

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1045/2479

ทำให้เสียทรัพย์ในที่สาธารณะ: การกระทำที่สร้างความเสียหายต่อทรัพย์สินของผู้อื่น แม้ในที่สาธารณะ ก็ยังคงเป็นความผิด

+นำโคกระบือไปเหยียบน้ำและกินต้นข้าวซึ่งมีผู้ปลูกไว้ ถึงแม้ที่ ๆ ปลูกข้าวจะเป็นที่สาธารณก็ตาม+ต้องมีผิดฐานทำให้เสียทรัพย์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1042/2479

ฎีกาไม่รับพิจารณาเนื่องจากจำเลยมิได้แสดงการโต้แย้งในชั้นอุทธรณ์

ฎีกาที่มีข้อความว่าศาลอุทธรณ์พิพากษาผิดที่ถูกควรเป็นเช่นที่กล่าวไว้ในฟ้องอุทธรณ์และที่จะได้มาแถลงคารมเพิ่มเติมในชั้นฎีกาเช่นนี้ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1002/2479

การอ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์แก่จำเลยที่ถูกบังคับใช้คำพิพากษา ศาลชั้นต้นต้องดำเนินการให้ถูกต้อง

ในกรณีที่คำพิพากษาของศาลอุทธรณ์มีคำพิพากษาบังคับเกี่ยวถึงตัวจำเลยอื่น ศาลชั้นต้นต้องอ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้จำเลยผู้ที่มีคำบังคับเกี่ยวถึงนั้นฟังทุกคน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 980/2479

การฟ้องคดีอาญาโดยระบุวันผิดไม่ตรงกับพยานหลักฐาน ศาลต้องยกฟ้อง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำความผิดในวันที่ 24 มกราคม 2478 ทางพิจารณาปรากฎจากคำพะยานฝ่ายโจทก์ว่าจำเลยกระทำผิดในวันที่ 24 ตุลาคม 2478 ศาลต้องตัดสินยกฟ้อง+

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 978/2479

ฎีกาต้องห้ามเมื่อศาลชั้นต้นและอุทธรณ์ยกฟ้องโดยอาศัยข้อเท็จจริง

ในคดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์โดยอาศัยข้อเท็จจริง โจทก์จะฎีกามิได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 973/2479

ผู้รับมอบเลี้ยงช้างต้องรับผิดชอบค่าเสียหายจากความประมาทเลินเล่อ เจ้าของไม่ต้องรับผิดร่วม

ผู้รับมอบให้เลี้ยงรักษาข้างแต่ผู้เดียวจักต้องรับผิดใช้ค่าเสียหายในกรณีที่ช้างไปทำร้ายช้างอื่นถึงตายโดยความประมาทเลินเล่อของผู้เลี้ยงรักษาเจ้าของช้างไม่ต้องรับผิดร่วมด้วย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 971/2479

อำนาจทนายในการฎีกา และผลของการสัตยาบันที่ล่าช้า

ฎีกาโจทก์ซึ่งทนายลงนามแทนนั้นใช้ไม่ได้ และถึงแม้โจทก์จะให้สัตยาบันในภายหลังก็ตาม ถ้าให้ภายหลังเมื่อสิ้นกำหนดอายุความฎีกาแล้วก็ไม่เป็นผล

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 965/2479

อุทธรณ์ย่อไม่ชอบด้วยกฎหมาย แม้จำเลยไม่คัดค้าน และต้องใช้ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่งฉบับบังคับใช้ในขณะนั้น

โจทก์ยื่นอุทธรณ์ย่อ ถึงแม้จำเลยจะมิได้ยกขึ้นคัดค้านมาแต่ต้นก็ดี ก็ยังถือว่าอุทธรณ์เช่นนั้นมิชอบด้วยกฎหมาย ไม่มีลักษณเป็นอุทธรณ์เลย พ.ร.บ.ให้ใช้ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.32 ในคดีแพ่งยื่นอุทธรณ์เมื่อวันที่ 3 มกราคม พ.ศ.2478 ต้องใช้ประมวลวิธีพิจารณาแพ่งบังคับ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 963/2479

เจตนาฆ่า vs. ทำร้ายร่างกายสาหัส: การประเมินจากพฤติการณ์และบาดแผล

พฤตติการณ์ที่ฟังว่าจำเลยไม่มีเจตนาฆ่าคนจำเลยแทงเขาถูกบริเวณช่องท้อง เป็นผลทำให้ผู้ถูกทำร้ายไม่สามารถแจวเรือและหาบน้ำปลาขายอันเป็นอาชีพตามปกติของเขาได้เกิน 20 วันเรียกได้ว่าเป็นบาดแผลสาหัส

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 956/2479

การแบ่งมรดกโดยไม่มีหลักฐานเป็นหนังสือ: ใช้ได้ตามกฎหมายลักษณมรดก

ตามกฎหมายลักษณมฤดกการแบ่งทรัพย์มฤดกแก่กันนั้นมิได้บังคับว่าจะต้องทำเป็นหนังสือ ถ้าหากปรากฎว่าผู้รับได้แบ่งแลรับส่วนแบ่งไปแล้วก็ใช้ได้ตามกฎหมาย ส่วนแบ่งมฤดกที่ทำกันก่อนใช้ประมวลแพ่งบรรพ 6 ต้องบังคับตามกฎหมายลักษณมฤดก

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา นล

คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
นล