คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษา
นล

ปัญหาข้อใดที่คู่ความมิได้ยกขึ้นเป็นข้อโต้เถียงกันมาแต่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ศาลฏีกาไม่รับวินิจฉัย

เรื่องละเมิดสิทธินั้น แม่พิมพ์ที่ใช้ในการพิมพ์หนังสือให้ถือว่าเป็นทรัพย์สินของเจ้าของลิขสิทธิ ๆ ฟ้องเรียกทรัพย์สินนี้ได้
ฎีกาอุทธรณ์ ดุลยพินิจ กำหนดค่าเสียหาย
ประมวลแพ่ง ฯ ม.291 - 420 - 432 - 438
ผู้ละเมิดลิขสิทธิรวมทั้งผู้พิมพ์ที่สมคบร่วมกันในการพิมพ์หนังสือต้องรับใช้ค่าเสียหายร่วมกัน
วิธีกำหนดค่าสินไหมทดแทนในการละเมิดลิขสิทธิ

ซื้อของเชื่อเอาไปขายมีอายุความ 2 ปี ไม่ใช่ 5 ปี

ฎีกาอุทธรณ์ แก้ไขมาก ศาลเดิมลงโทษจำเลยฐานชิงทรัพย์และทำร้ายร่างกายตาม ม.254 และ 299 ให้จำคุก 3 ปี ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยมีผิดฐานทำร้ายร่างกายตาม ม.254 กะทงเดียวจำคุก 8 เดือน เป็นแก้มาก ฎีกาในข้อเท็จจริงได้

เข้าหุ้นส่วนกันรับเป็นตัวแทนจำหน่ายน้ำมัน เมื่อบริษัทน้ำมันบอกเลิกไม่ให้หุ้นส่วนนั้นเป็นตัวแทนอีกต่อไป หาเป็นเหตุทำให้หุ้นส่วนนั้นเลิกจากกันตาม ม.1055(3)ไม่ ลงประกาศหนังสือพิมพ์ว่าหุ้นส่วนเลิกจากกันแล้วและว่าหุ้นส่วนผู้หนึ่งไม่ได้เป็นหุ้นส่วนในห้างหุ้นส่วนนั้นต่อไปแล้ว แต่ความจริงหุ้นส่วนนั้นยังหาได้เลิกจากกันไม่ ผู้ประกาศยอมต้องรับผิดในความเสียหายฐานเลมิดตาม ม.423
ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.249 ประเด็นข้อใดที่มิได้เป็นประเด็นข้อทุ่มเถียงกันมาแต่ศาลชั้นต้น ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

ขายให้เงินแก่ฝ่ายหญิงเป็นค่าเรือนหอที่ปลูกอยู่แล้วในที่ดินของฝ่ายหญิง เมื่อพ.ศ.2469 เรือนนั้นต้องเป็นเรือนหอและตกได้แก่ขาย อ้างฎีกาที่ 612/125 การใช้กฎหมายเรื่องผัวเมียที่เกิดขึ้นในสมัยกฎหมายผัวเมียอย่างเก่า ต้องใช้กฎหมายเก่านั้นบังคับ

ยื่นเรื่องราวใส่ความเจ้าพนักงานหาว่ากระทำรายงานเท็จต่อสภาผู้แทนราษฎร ฯ จึงส่งเรื่องราวต่อ ๆ ไปยังเจ้าหน้าที่เพื่อทำการสอบสวน ปรากฎว่าไม่เป็นความจริงดังกล่าวหา ดังนี้ถือว่าได้กล่าวแก่บุคคลตั้งแต่ 2 คนขึ้นไปเป็นความผิดฐานหมิ่นประมาทแต่ไม่เป็นผิดฐานแจ้งความเท็จ เพราะผู้แทนราษฎรไม่มีหน้าที่ทางบริหาร ไม่ใช่เจ้าพนักงาน ศาลอุทธรณ์ +ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลย 1 เดือน ปรับ 100 บาทตาม ม.284 แต่โทษจำให้รอไว้ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า จำเลยมีผิดตาม ม.118 ให้จำคุก 1 เดือนดังนี้เป็นแก้มาก ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.42 โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตาม ม. 286 พิจารณาได้ความว่าจำเลยมีผิดตาม 284 ศาลลงโทษตาม มาตรานี้ได้ ศาลเดิมลงโทษตาม ม.284 โจทก์ไม่อุทธรณ์ในเรื่องวางบท ศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 118 จำเลยฎีกา เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นผิดตามมาตรา 284 ก็ย่อมลงโทษจำเลยตาม ม.284 ได้

ผู้คุมแยกนักโทษกันควบคุมซึ่งเป็นการฝ่าฝืนกฎกระทรวงที่ห้ามไม่ให้แยกกันคุม แล้วผู้คุมคน 1 ใช้นักโทษไปซื้อของ นักโทษจึงเลยหนีไป ผู้คุมทั้ง 2 คนมีผิดตามมาตรา 169

สัญญาขายฝากที่ดินที่ไปทำกันที่อำเภอเวลาไถ่ถอนก็ต้องไปแก้ทะเบียนกันที่อำเภอด้วย ทรัพย์ที่ฝ่ายสามีหรือภรรยามีมาก่อนแต่งงานกันนั้น แม้จะมิได้เอาบริคณห์ด้วยในเวลาแต่งงานก็ยังถือว่าเป็นสินเดิมอยู่ในตัว ไม่นับว่าเป็นสินส่วนตัว ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.248 - 249 ฎีกาอุทธรณ์ ปัญหาข้อเท็จจริง ข้อที่ว่าผู้ตายมีสินเดิมหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง แก้น้อย

ความผิดฐานมีฝิ่นเกินปริมาณอันควรมีตามบัญชีตาม ม.57 นั้นกฎหมายบัญญัติให้ความผิดตกอยู่แก่ผู้รับอนุญาต+ร้ายฝิ่นแต่ผู้เดียว แลความผิดฐานมีกล้องสูปฝิ่นเกินกว่าที่เจ้าพนักงานกำหนดไว้ตาม ม.35 ข้อ 1 ก็บัญญัตให้ความผิดตกอยู่แก่ผู้รับอนุญาตตั้งร้าน+สิ่งมีกล้องสูบฝิ่นนั้นไว้ในความปกครอง ฉะนั้นแม้จะมีผู้ที่สมคบด้วยในการกระทำผิดดังกล่วข้างต้นก็หามีความผิดด้วยไม่
วิธีพิจารณาความอาญา ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.225 - 213 อำนาจศาลฎีกา
ศาลฎีกามีอำนาจวินิจฉัยถึงจำเลยผุ้ที่มิได้ฎีกาขึ้นมาได้ ถ้าหากเป็นเหตุในลักษณคดี
พะยาน คำรับสารภาพ